و نيز سيّد اجلّ (گرامي) علي بن طاووس در كتاب «فرج الهموم» مي فرمايد: و همچنين به من خبري رسيده كه راستي و صداقت گوينده آن بر من معلوم شد.

از مولاي خود مهدي(ع) خواسته بودم كه به من اجازه دهد كه از كساني باشم كه با آن حضرت صحبت كنم و در خدمت آن حضرت قرار بگيرم تا در زمان غيبتش بدين وسيله اقتدا كرده باشم به كساني كه خدمت مي كنند به آن حضرت از گروه بندگان و خاصانش و كسي را از اين موضوع و مراد خود آگاه نكرده بودم. پس ابن رشيد ابوالعباس واسطي كه قبلاً ذكر شد در روز پنج شنبه 29 رجب المرجب سال 635 پيش من آمد و گفت: انسان هايي مانند خودت به تو مي گويند كه ما هيچ قصدي جز مهرباني كردن با تو را نداريم و اگر تو نفس خودت را به صبر عادت دهي به آرزويت مي رسي. به او گفتم: اين حرف را از طرف چه كسي مي گويي؟ گفت: از جانب مولاي ما مهدي(ع).