عرض كردم: «اي سيّد من! به چه سبب بعضي مي بينند و بعضي نمي بينند؟»

فرمود: «اي برادر! خداي تعالي فضل خود را به هر يك از بندگان خود كه مي خواهد، مي دهد و اين از حكمتها و بزرگي هاي ويژه حقّ سبحانه و تعالي است. چنانكه حقّ تعالي جمعي از خلق خود را برگزيده و ايشان را به نبوّت و رسالت و خلافت مخصوص گردانيده است و ايشان را نشانه و راهنما از براي خلق خود قرار داده و حجّتهائي از براي خود گردانيده است و ايشان را وسيله قرار داده است بين خلايق و بين خود تا آنكه هر كس هلاك مي گردد با بيّنه و دليل هلاك گردد و هر كه زنده مي گردد و هدايت مي يابد با دليل و بيّنه زنده گردد، و زمين را از حجّت خالي نمي گرداند به خاطر لطفي كه نسبت به بندگان خود دارد براي هر حجّت سفير و واسطه كه از جانب او باشند به مردم رساند.»