ديگر حياء مانع شد كه دوباره چيزي بگويم، ولي باز به زحمت بالا رفتم و در آستانه درب، عرض كردم: «آقا! لطفاً يك نشاني بفرماييد كه اهل قم قبول نمايند و بدانند كه من آمدم خدمت شما و درخواستها را عرض نمودم.»

باز حدود يك متري مقابل هم، واقع شديم و فرمودند: «ما ده هزار طلبه داريم، يك امانت نزد يكي از آنها داريم كه امشب مي رود نزد يك نفر ديگر، اين نشاني، برو.»

باز بدون حركت ديدم پايين پلّه ها هستم و از خواب بيدار شدم و شنيدم از بلندگوي صحن مطهّر، قرآن پخش مي شود و معلوم شد كه يكي از مراجع از دنيا رفته است.

درست حافظه ام ياري نمي كند ولي به احتمال قوي آيةاللّه حجّت (قدّس سرّه) از دنيا رفته بودند و از همان روز، به تدريج و با سرعت اسم آية اللّه بروجردي (رضوان اللّه تعالي عليه) بر سر زبانها افتاد و مرجعيّت ايشان براي شيعيان جهاني شد.