اسدي مي گويد: بدون آنكه من سؤالي كرده باشم، از طرف شيخ ابوجعفر محمّد بن عثمان عمري (نايب دوّم امام زمان (ع)) توقيعي به دستم رسيد كه: «لعنت خدا و ملائكه و تمام مردم بر كسي كه درهمي از مال ما را حلال بداند.»

من به ذهنم رسيد كه: «اين مطلب براي كسي است كه حرامي را حلال بداند، پس چه مزيّتي در اين براي حجّت از غير حجّت است؟»

پس قسم به آن كسي كه حضرت محمّد (ص) را به حقّ بشارت دهنده قرار داد، بعد از آن در توقيع نگريستم و ديدم كه به آنچه در ذهنم گذشته، تغيير يافته است و اينگونه نوشته شده است: «لعنت خدا و ملائكه و تمام مردم بر كسي باد كه درهمي از مال ما را بطور حرام بخورد.»

( - احتجاج طبرسي )