حسين بن عليّ بن محمّد قمي مي گويد: در بخارا بودم، شخصي كه معروف به ابن خارشير بود، ده سكّه طلا به من داد و گفت: «آن را در بغداد به شيخ ابي القاسم حسين بن روح تحويل بده.»

پس آن طلاها را با خود حمل كردم. در بين راه يكي از آن سكّه ها را گم كردم ولي خودم نفهميدم تا اينكه داخل بغداد شدم و سكّه ها را بيرون آوردم كه تسليم حسين بن روح بنمايم، پس ديدم كه يكي از آنها از من مفقود شده است. پس سكّه اي به وزن آن خريدم و به آن نُه تا اضافه نمودم، آنگاه خدمت ابي القاسم حسين بن روح رسيدم و آن سكّه ها را نزد او گذاشتم.

او يكي از آن سكّه را برداشت و فرمود: «اين سكّه را بگير، آن سكّه اي را كه گم كردي، به ما رسيد و آن سكّه اين است.»

آنگاه آن سكّه اي را كه در بين راه گم كرده بودم را نشان من داد. پس به آن نگاه كردم و آن را شناختم.

( - نجم الثّاقب )