حكيمه خاتون مي گويد: بعد از گذشت چهل روز از تولّد حضرت صاحب الامر (ع)، ملائكه آن حضرت را بازگرداندند.

پس امام حسن عسكري (ع) مرا طلبيد. چون به خدمتش رسيدم، ناگاه آن كودك را ديدم كه در پيش روي او راه مي رفت.

پس گفتم: «اي سيّد من! اين پسر، دو ساله است.»

حضرت تبسّمي كرد و فرمود: «بدرستي كه فرزندان انبياء و اوصياء(ع) هرگاه امام باشند، رشدشان غير از رشد ديگران است و در هر ماه به اندازه رشد يك سال ديگران رشد مي كنند و در شكم مادرش سخن مي گويد و قرآن مي خواند و پروردگار خود را در زمان شيرخوارگي عبادت مي كند و ملائكه، او را اطاعت مي كنند و در بامداد و پسين بر او نازل مي شوند.»

پس پيوسته در هر چهل روز، ملائكه آن كودك را برمي گرداندند تا آنكه، چند روز قبل از وفات امام حسن عسكري (ع)، حضرت صاحب الامر (ع) مردي شده بود. من او را نشناختم و به امام حسن عسكري (ع) عرض كردم: «اين چه كسي است به دستور مي فرمايي كه روبروي او بنشينم؟»

حضرت فرمود: «اين پسر نرجس است! اين جانشين من است و بزودي من از ميان شما مي روم، پس سخن او را بشنو و امر او را اطاعت كن.»

پس بعد از چند روز امام حسن عسكري (ع) از دنيا رفت.

( - نجم الثّاقب - غيب شيخ طوسي )