امام صادق عليه السلام:

من مات منتظرا لهذا الامر، کان کمن کان مع القائم في فسطاطه، لا، بل کان کالضارب بين يدي رسول الله بالسيف.

آنکس که با انتظار فرا رسيدن حکومت امام زمان عليه السلام ديده از جهان فرو بندد، مانند کسي است که با آن حضرت در خيمه اش باشد. نه، بلکه مانند کسي استکه در پيش رسول خدا (ص) جهاد کند.

آنکه واقعا منتظر مهمان عزيزي باشد. حتما خود را آماده پذيرايي او مي کند. و تا آنجا که بتواند، خواسته هاي مهمان را بر آورد. و طوري رفتار مي کند که او راضي و شادمان باشد، ولي اگر فرياد کند و بگويد: من منتظر مهمانم، ولي حتي يک لقمه نان براي او فراهم نکند. معلوم مي شود دروغ ميگويد. کسي هم که واقعا به انتظار امام زمان (ع) باشد، يک انسان کاملا منظم و پاک و نمونه خواهد بود، و البته چنين شخصي که قدم قه صدم بايد در راه خدا و انسانيت پيکار و فداکاري کند، همانند سربازي است که در رکاب پيامبر عزيز اسلام، جانش را بر کف نهاده واز اسلام حمايت و جانبداري مي کند.