چهل و يكم: دو نهرِ آب و شير از پُشت شهر كوفه كه محلّ سلطنت آن حضرت است از سنگ حضرت موسي(ع) كه با ايشان است جاري مي شود.

در كتاب «خرايج» از حضرت باقر (ع) روايت است كه فرمود: «وقتي حضرت قائم (ع) خروج كند و قصد رفتن به كوفه را بنمايد، منادي آن حضرت ندا مي كند كه: كسي، آب و غذا با خود حمل نكند.

و سنگ موسي را با خود حمل كنند، همان سنگي كه از آن دوازده چشمه آب جاري شده بود. پس در هر منزلي كه فرود مي آيند آن را نصب مي كنند و آن چشمه ها از آن جاري مي شود.

پس هر كس گرسنه باشد سير مي شود و هر كس تشنه باشد سيراب مي شود و آن سنگ توشه آن ها مي باشد تا اينكه وارد نجف (پشت كوفه) مي شوند.

وقتي پشت كوفه فرود آمدند پيوسته آب و شير از آن جاري مي شود. پس هر كسي كه گرسنه باشد سير مي شود و هر كسي كه تشنه باشد سيراب مي گردد