سي و دوّم: ابري مخصوص است كه خداوند متعال، آن را براي حضرت قائم (ع) ذخيره كرده است كه در آن رعد و برق مي باشد. چنانكه صفّار در كتاب «بصائر» و شيخ مفيد در كتاب «اختصاص» به سندهاي متعدّد از حضرت باقر(ع) روايت كرده اند كه فرمودند: «آگاه باشيد كه ذوالقرنين را در ميان دو ابر مخيّر كردند. پس او ابر آرام را انتخاب كرد و ابر صعب و سخت را براي صاحب شما ذخيره نمود.»

راوي پرسيد: «صعب كدام است؟»

حضرت فرمود: «آن ابري كه در آن رعد و برق و صاعقه است. آگاه باشيد كه صاحب شما بر آن سوار مي شود، پس آن ابر، او را در راههاي هفت آسمان و هفت زمين كه پنج عدد آن آباد، و دوتاي آن خراب است مي برد.»

و نيز از امام صادق(ع) روايت كرده اند كه فرمود: «خداوند ذوالقرنين را ميان دو ابرِ آرام و سخت مخيّر كرد، پس او ابر آرام را انتخاب كرد و آن ابري است كه در آن رعد و برقي نيست و اگر سخت را انتخاب مي كرد اين ابر براي او نبود زيرا خداوند اين ابر را براي حضرت قائم (ع) ذخيره كرده است.»