بازگشت

دادن نيروي چهل مرد به هر يك از ياران امام زمان (ع)




بيست و هشتم: به هر يك از ياران امام زمان (ع)، به اندازه چهل مرد نيرو داده مي شود. همانطور كه در كتاب «كافي» از عبدالملك بن اعين آمده است كه گفت: در نزد ابي جعفر(ع) بلند شدم. بر دستم تكيه كردم و گريه كردم و گفتم: «آرزو دارم كه ظهور حضرت مهدي (ع) و سلطنت او را ببينم و درك كنم و در من نيرويي باشد.»

حضرت فرمود: «آيا خشنود نمي شويد كه دشمنان شما همديگر را بكُشند و شما در خانه هاي خود آسوده باشيد؟ اگر امر چنان شد يعني گشايش بزرگ پديد آمد، به هر مردي از شما، نيرو و قدرت چهل مرد داده مي شود و دلهاي شما مانند پاره هاي آهن مي گردد بطوري كه مي توانيد با آن قدرت، كوه را از جا بكَنيد و شما قوام (و خزاين) زمين هستيد.»

صدوق در كتاب «كمال الدّين» از امام صادق (ع) روايت كرده است كه فرمود:

«حضرت لوط به قوم خود نگفت: «لوانّ لي بكم قوّة او آوي الي ركن شديد» مگر با مقايسه و آرزوي قوّت و نيروي ( - سوره هود آيه 80 «يعني: اي كاش در برابر شما قدرتي داشتم يا تكيه گاه و پشتيبان محكمي در اختيار من بود.» )

حضرت قائم(ع)، و ذكر نكرد مگر قدرت اصحاب او را كه به هر كدامشان قدرت چهل مرد داده مي شود.»

و اين مضمون را از حضرت سجّاد (ع) در كتاب «خصال» و شيخ مفيد در كتاب «اختصاص» و ابن قولويه در كتاب «كامل الزّيارة» و فضل بن شاذان در كتاب «غيبت» از امام صادق (ع) و همينطور عيّاشي در تفسير خود روايت كرده اند.

در كتاب «كمال الدّين» از اميرالمؤمنين(ع) روايت است كه فرمود: «آن جناب دست خود را روي سر عبادت كنندگان مي گذارد، پس هيچ مؤمني نماند كه دلش سخت تر از پاره آهن نباشد و خداوند به او قدرت چهل مرد را مي دهد.»

در كتاب «بصائر الدّرجات» صفّار از امام باقر(ع) روايت است كه فرمود: «وقتي امر ما واقع شود و مهدي ما بيايد، هر مردي از شيعيان ما، جري تر از شير و گذارنده تر از نيزه مي شود، و دشمن ما را با پاي خود پايمال مي كند و او را با دست خود مي زند و اين كار در هنگام نزول رحمت خدا و فرج او بر بندگان است.»