دهم: بيعت هيچ ستمگري بر گردن او نيست. چنانكه در كتاب «اعلام الوري » از حضرت امام حسن(ع) روايت شده كه فرمود: «احدي از ما نيست مگر آنكه بيعتي از سركشان زمان او بر گردنش باشد، مگر قائمي كه روح اللّه، عيسي بن مريم پشت سر او نماز مي خواند.»

در كتاب «كمال الدّين» از امام صادق(ع) روايت شده است كه فرمودند: «حضرت مهدي (ع) بعد از ولادتش در غيبت فرو مي رود تا اينكه بيعتي بر گردن او نباشد و زماني كه قيام مي كند، خداوند عزّوجلّ در يك شب، تمام كارهاي او را اصلاح مي كند.»

و نيز حسن بن فضّال از حضرت رضا(ع) روايت كرده است كه فرمود: «گويا شيعه را مي بينم كه در وقت مفقود شدن چهارمين فرزند من، او را جستجو مي كند اما او را نمي يابند.» گفتم: «چرا اي فرزند رسول خدا؟» فرمود: بخاطر اينكه امام آنها از آنها غايب مي شود.»

گفتم: «چرا غايب مي شود؟» فرمود: «براي اينكه بيعتي بر گردن او نباشد تا زماني كه با شمشير قيام كند.»