آية اللّه صافي گلپايگاني

بي اعتنائي به علائق دنيوي

كسي كه به تمام علائق دنيوي بي اعتناء باشد انشاء اللّه آمادگي پيدا مي كند. واللّه العالم.

آية اللّه خزعلي

اطّلاع از حوادث منتظر و ساختن خود

بايد به آن حوادث منتظر، وقوف بيشتر و اطّلاع عميق پيدا كنيم و خود را در تمام جهات بسازيم.

آية اللّه نوري همداني

تسلّط بر هواهاي نفساني و فداكاري و گذشت فراوان

با خود سازي و تزكيه نفس و اجتناب از محرّمات و تلاش و كوشش جهت از بين بردن فساد و انجام امر به معروف و نهي از منكر و توجّه به ذات اقدس آن حضرت مي توانيم خود را براي ظهور و ياري آن حضرت آماده نمائيم كه البتّه اين، كار آساني نيست بلكه نياز به تسلّط بر هواهاي نفساني و فداكاري و گذشت فراوان دارد.

آية اللّه سيّد محمّد شيرازي

عمل به وظائف ديني و تقوا

آمادگي عبارتست از: عمل به وظائف ديني و تقوا.

آية اللّه سيّد صادق روحاني

دعا كردن و خواستن از خدا

ما مأمور هستيم براي تعجيل فرج آن حضرت دعا كنيم زيرا فراهم نمودن وسائل فرجش از قدرت همه جز خداوند خارج است و انجام آن به دعا كردن و خواستن از خداست.

آية اللّه علوي گرگاني

تقوي و تهذيب و تزكيه اعمال و افعال

پاسخ اين سؤال از قسمت دوّم جواب اوّل روشن مي شود. (يعني بايد زمينه ظهور از نظر تقوي و تهذيب و تزكيه اعمال و افعال فراهم گردد تا با آمدن آن بزرگوار همه تحت فرمان صاحب الامر بوده و در انتظار صدور فرمان باشيم.)

آية اللّه سيّد محسن خرّازي

التزام عملي به دين و پذيرش مسئوليّتهاي ديني

و به ياد آن حضرت بودن و به ياد آوردن ديگران

التزام عملي به دين و پذيرش مسئوليّتهاي ديني و به ياد آن حضرت بودن و به ياد آوردن ديگران مي تواند انسانها را آماده ظهور نمايد.

نظر شما را به اين روايت جلب مي كنم:

كسي كه دوست دارد از اصحاب (حضرت) قائم باشد بايد منتظر آمدن او بوده و از محرّمات و مشتبهات پرهيز كند و خود را به اخلاقهاي خوب با حفظ حالت انتظار بيارايد. اگر آن حضرت را درك نكرد و عمرش سر آمد و امام قائم بعد از او قيام كرد براي او مانند اجر كساني است كه آن حضرت را درك كردند.

پس در عمل به احكام و تحصيل اخلاق و انجام وظايف ديني، جدّيّت و كوشش كنيد و در حالت انتظار باشيد. گوارا باد بر شما اي جماعت شيعه! كه مورد رحمت الهي قرار گرفته ايد. فجدّوا و انتظروا هنيئاً لكم ايّتها العصابة المرحومة

آية اللّه مكارم شيرازي

خودسازي و آماده باش كامل فكري و اخلاقي مادّي و معنوي

چگونگي انتظار، همواره متناسب با هدفي است كه در انتظار آن هستيم. انتظار آمدن يك مسافر عادّي از سفر! انتظار بازگشت يك دوست بسيار عزيز! انتظار فرا رسيدن فصل چيدن ميوه از درخت و درو كردن محصول! انتظار فرا رسيدن فصل تحصيلي مدارس! و ...

هر يك از اين انتظارها آميخته با يك نوع آمادگي است. در يكي، بايد خانه را آماده كرده و وسايل پذيرائي فراهم ساخت در ديگري ابزار لازم و داس و كمباين و ... در ديگري كتاب و دفتر و قلم و لباس مدرسه و مانند آن.

اكنون فكر كنيد آنها كه انتظار قيام يك مصلح بزرگ جهاني را مي كشند در واقع انتظار انقلاب و دگرگوني و تحوّلي را دارند كه وسيعترين و اساسي ترين انقلاب هاي انساني در طول تاريخ بشر است. انقلابي كه بر خلاف انقلابهاي اصلاحي پيشين جنبه منطقه اي نداشته و نه اختصاص به يك جنبه از جنبه هاي مختلف زندگي دارد بلكه علاوه بر اينكه عمومي و همگاني است، تمام شئون و جوانب زندگي انسانها را شامل مي شود. انقلابي است سياسي و فرهنگي و اقتصادي و اخلاقي.

ارتشي كه در انتظار جهاد آزادي بخش بسر مي برد، حتماً به حالت آماده باش كامل در مي آيد! سلاحي كه براي چنين ميدان نبردي شايسته است بدست مي آورد! سلاحهاي موجود را اصلاح مي كند! سنگرهاي لازم را مي سازد! آمادگي رزمي نفرات خود را بالا مي برد! روحيّه افراد خود را تقويت مي كند و شعله عشق و شوق براي چنان مبارزه اي را در دل فرد فرد سربازانش زنده نگه مي دارد!

ارتشي كه داراي چنين آمادگي نيست هرگز در انتظار بسر نمي برد و اگر بگويد دروغ مي گويد.

انتظار يك مصلح جهاني به معني آماده باش كامل فكري و اخلاقي و مادّي و معنوي براي اصلاح همه جهان است! فكر كنيد چنين آماده باشي چقدر سازنده است!! اصلاح تمام روي زمين و پايان دادن به همه مظالم و نابسامانيها شوخي نيست! كار ساده اي نمي تواند باشد! آماده باش براي چنين هدف بزرگي بايد متناسب با آن باشد يعني بايد به وسعت و عمق آن باشد.

براي تحقّق بخشيدن به چنين انقلابي، مرداني بسيار بزرگ و مصمّم و بسيار نيرومند و شكست ناپذير، فوق العاده پاك و بلند نظر، كاملاً آماده و داراي بينش عميق لازم است و خودسازي براي چنين هدفي مستلزم بكار بستن عميق ترين برنامه هاي اخلاقي و فكري و اجتماعي است. اين است معني انتظار واقعي! آيا هيچكس مي تواند بگويد چنين انتظاري سازنده نيست؟!

منتظران راستين در عين حال، وظيفه دارند تنها به خويش نپردازند بلكه مراقب حال يكديگر باشند و علاوه بر اصلاح خويش در اصلاح ديگران نيزبكوشند.

آية اللّه گرامي

انتظار فرج و حفظ اُميد خود و ديگران - عمل به وظائف ديني و عبادات

در مردم شايع است، منبري ها هم مي گويند، زياد هم در مقالات نوشته شده كه بايد خود را آماده جنگيدن در ركاب امام زمان (ع) بكنيم يعني سلحشوري و مانند اينها داشته باشيم و حتّي مي گويند كه انتظار فرج هم به همين معناست.

در گذشته هم رسم بوده كه بعضي ها اسب و شمشير در خانه هايشان نگه مي داشتند و جمعه ها سوار بر مركب به بيرون شهر مي رفتند و اشعاري به انتظار مي خواندند. اين اعمال براي اينكه به ياد امام زمان باشند اشكالي ندارد ولي به معني انتظار واقعي نيست.

در روايات هم بيشتر اين را دارد كه عبادت در سرّ با امام مستتر (يعني امامي كه غايب است) يعني در زمان غيبت هم شما مشغول عبادت باشيد. در بعضي روايات داريم كه در خانه بنشينيد و همانجا به عبادت بپردازيد. يك دسته از روايات هم شبيه به اين روايت است در جلد 52 بحار آمده است كه: عبادت با امام مستتر در سرّ، افضل است همانطوري كه صدقه سرّ، افضل است.

در بعضي روايات اين طور دارد كه «افضل اعمال امّتي انتظار الفرج» كه امام هشتم(ع) از پدرانش تا رسول اللّه(ص) نقل كرده اند.

امام صادق (ع) باز مي فرمايند: «انتظار الفرج بالصّبر» در يك روايتي كه مرحوم مجلسي نقل كرده اند و سند روايت هم بد نيست از ابي بصير از امام صادق (ع) نقل كرده كه حضرت مي فرمايند: سلمان وقتي وارد كوفه شد بلاهايي را كه در زمان بني اميّه در كوفه اتّفاق خواهد افتاد همه را گفت و بعد گفت: در خانه ها بنشينيد تا طاهر بن طاهر هماني كه فراري است از دست مردم، ظهور كند.

به هر حال آن چيزي كه از روايات بيشتر به دست مي آيد وظيفه ما است كه مأيوس نشويم. هر قدر جامعه فاسد و خراب شود و هر چقدر مشكلات مؤمنين زياد شود نااُميد و مأيوس نشويم. بدانيم كه بالأخره فرج خواهد رسيد. يعني اوّلين مسئله انتظار فرج، حفظ اُميد مردم است. حالا به هر مقداري كه مي توانند اصل دين و ايمان و عبادت خود را حفظ كنند. اين روايات بيشتر توجّه دارد به اُميد دادن كه مبادا شيعه مأيوس شود. روايات «انتظار الفرج عباده» همين را مي خواهندبگويند.

روايات زياد است! مثلاً محمد بن فضيل مي گويد از امام هشتم (ع) راجع به فرج پرسيدم. فرمودند: خود انتظار فرج هم فرج است، و بعد حضرت اين آيه كريمه «فانتظروا انّي معكم من المنتظرين» را بر اين مورد تطبيق كرد. در روايت ( - اين آيه در سوره هاي اعراف/71 و يونس/102ù20 مي باشد. )

ديگر «فارتقبوا انّي معكم رقيب» را بر اين مورد تطبيق كرد. در روايت ديگري ( - سوره هود آيه 93، «يعني: شما انتظار بكشيد من هم با شما در انتظار هستم.» )

داريم كسي كه منتظر فرج امام زمان (ع) است مثل كسي است كه شمشير كشيده است و در جلوي پيامبر اكرم (ص) مي جنگد. اين ها بيشتر براي حفظ اُميد است كه مبادا شيعه در برابر مشكلات مأيوس بشود و دست از عقيده خودش بردارد. همه اين ها اُميد مي دهد كه مبادا اشخاص اُميد خود را از دست بدهند. اجمالاً معناي اين روايات اوّلاً حفظ اُميد است و ديگر اين كه دين خودمان را حفظ كنيم تا فرج برسد. و ظاهرش اين است كه چه بسا موفّق به كارهاي اجتماعي نمي شويد ولي دين فردي خود را حفظ كنيد. البتّه كارهاي اجتماعي را نفي نمي كند ولي مي خواهد بگويد مواظب قدرت خوتان باشيد كه چه مقدار قدرت داريد و به اندازه قدرتتان كار كنيد.

بنابراين آنچه كه وظيفه ما است در درجه اوّل حفظ اُميد كه هم خودمان اُميدوار باشيم و هم به ديگران اُميد بدهيم و در درجه بعد اينكه هر مقدار كه مي توانيم وظايف ديني و اعمال عبادي خودمان را انجام بدهيم كه لازمه آن اُميد است. بيشتر هم در اين روايات، نظر به وظايف فردي است البتّه بديهي است كه اگر امكانات وظايف اجتماعي فراهم باشد انسان بايد انجام بدهد.

در روايتي داريم كه امام صادق (ع) مي فرمايد كه: نزديكترين زماني كه بنده به خدإ؛::ُص نزديك است و خدا از او راضي است زماني است كه حجّت الهي در ميانشان ظاهر نباشد و جايش را هم ندانند ولي در عين حال مي دانند كه حجّت الهي هست. (كه اشاره است به امام زمان (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) در چنين زماني در هر صبح و شام، منتظرِفرج باشيد.

به هر حال اين هم از روايات كه بيشتر اصرار دارند بر حفظ اُميد و انجام وظايف به مقدار امكان. بيشتر هم اصرارش به وظايف فردي است انگار كه كسي مي خواهد بگويد وظايف اجتماعي را موفّق نمي شويد كه انجام بدهيد و بيخودي نيروهايتان را تلف نكنيد. البتّه منظور از وظايف اجتماعي يك امر به معروف و نهي از منكر جزئي نيست بلكه منظور جنگيدن با دشمن ها و گرفتن حكومت ها است.

دفتر تبليغات اسلامي

با اصلاح خويش و ايجاد جامعه صالح

پاسخ سؤال دوّم نيز تا حدودي با توجّه به پاسخ سؤال اوّل روشن است زيرا بايد كاري كنيم كه پذيرش حكومت عدل الهي در ذهن مسلمان ها و مردم دنيا فراهم شود. بنابراين با اصلاح خويش و ايجاد جامعه صالح كه با خودسازي و تهذيب نفس و اتّحاد و صميميّت و ايثار و فداكاري حاصل مي شود و امر به معروف و نهي از منكر و سوق دادن جامعه به خوبي ها و پيكار با فرهنگ غربي، زمينه پذيرش حكومت عدل امام زمان (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) را در خود و ديگران فراهم كنيم.

طرح مباحث حكومت جهاني امام زمان (ع) و عجز همه رهبران جهان از حلّ مشكلات و فرو ماندن نظامهاي بشري از اداره جهان، نياز به تشكيل يك حكومت نمونه اسلامي دارد كه برآورنده خواسته هاي مردم دنيا باشد.

آية اللّه سيّد حسن ابطحي خراساني

تزكيه نفس و رسيدن به كمالات روحي و بسيار دعا كردن براي فرج

با تزكيه نفس و رسيدن به كمالات روحي در صراط مستقيم اهل بيت(ع) و از بعُدروحي به امام زمان (ع) نزديك شدن، مي توان براي ظهور آن حضرت آمادگي پيداكرد.

همچنين مردم مسلمان، بايد براي فرج آن حضرت دعا كنند زيرا امام (ع) فرموده: «واكثروا الدّعاء بتعجيل الفرج فانّ في ذلك فرجكم» يعني براي فرج و نجات ( - كمال الدّين ج 2 ص 485 - احتجاج ج 2 ص 284 )

جهانيان از زير بار ظلم و ستم، بسيار دعا كنيد زيرا اگر براي خروج حضرت مهدي(ع) دعا كرديد نجات خودتان هم در آن خواهد بود.

حجّة الاسلام فرحزاد

خودسازي - شناساندن حضرت - ايجاد حالت انتظار

الف - خودسازي و تهذيب نفس و ارتقاء سطح ايمان و تقوي و اطاعت اوامر الهي در خود اوّلاً و بعد در ديگران.

ب - شناساندن حضرت به مردم جهان و فراهم كردن زمينه براي ظهور با بالا بردن سطح علم و فرهنگ و معرّفي مكتب شيعه بعنوان تنها مكتب حقّ و منجي بشر.

ت - ايجاد حالت انتظار و دعا و توسّل براي ظهور حضرت در عموم مردم.

حجّة الاسلام عليرضا نعمتي

بسيج همگاني يكپارچگي شيعيان و تقاضاي فرج و اصلاح روحيّات خود

بايد عموم شيعيان با يك بسيج همگاني خود را آماده تشريف فرمائي آن حضرت نمايند و در اصلاح روحيّات خود بكوشند كه با ظهور آن حضرت ديگر جائي براي رشد رذايل اخلاقي باقي نخواهد ماند. آمادگي براي ظهور آن حضرت بستگي به يك بسيج همگاني دارد كه در آن اقشار مختلف مردم بطور عمده شركت داشته باشند و آغاز اين حركت از انديشمندان و نويسندگان و شخصيّتهاي صاحب نظر در اين باره (كه نظرات مثبت ارائه دهند) و انعكاس آن از رسانه هاي مهمّ و فراگير و سوق دادن افكار ( - زيرا ديده ايم كه بعضي از انديشمندان با تفكّري بسيار دور از تفكّر اهل بيت: با مسئله ظهور روبرو مي شوند و بسيار بعيد مي دانند كه در زمان ما ظهور انجام شود و در نتيجه با بيان افكار خود، مردم را از امام زمان 7 و فرج آن حضرت دلسردمي نمايند. )

و توجّه مردم با روشي صحيح و حساب شده بسوي حكومت و ظهور حضرت بقيّة اللّه (ارواحنافداه) مي باشد. محور اين حركت بر دوپايه است:

اوّل: آنكه باور كنيم ظهور امام زمان (ارواحنا فداه) بستگي به تقاضاي ما از پروردگار (تقاضايي جدّي) دارد و بنا به فرمايش حضرت وليّ عصر (روحي فداه) كه در پاسخ به سؤال قبل نقل كرديم، با يكپارچگي شيعيان در جهت ياري آن حضرت و تقاضاي فرج، ظهور صورت مي گيرد و باور كنيم كه ما همان مردمي مي توانيم باشيم كه زمينه ساز ظهور بوده و چشمانمان به جمال آن حضرت روشن خواهدشد.

متمركز كردن توجّهات فكري و فرهنگي به سمت ظهور و نفي تبليغات منفي

و از بين بردن اين فكر شيطاني كه هنوز خيلي با ظهور فاصله داريم

دوّم: بر اساس محور اوّل، تلاشهاي گسترده اي را ترتيب دهيم تا عمده توجّهات فكري و فرهنگي به سمت ظهور آن حضرت شكل گيرد.

مجدّداً تذكر مي دهم كه همانند شرايط قبل از پيروزي انقلاب اسلامي اين كار بايد صورت گيرد يعني همانطور كه قبل از پيروزي انقلاب مردم به يكباره باور كردند كه مي توان رژيم شاه را سرنگون كرد هم اكنون باور كنند كه مي توان به دوران غيبت كُبري پايان داد و از خداوند خواست فرج امام زمان (ع) را برساند كه البتّه در شرايط كنوني به جهت ضعف بسيار زياد افكار و تبليغات، باور نمودن مطلب فوق مشكل بنظر مي آيد ولي بايد دانست كه اين ضعف فكري ما است نه واقعيّت مطلب.

واقعيّت آن است كه اگر مردم و بزرگان جامعه شيعه باور كنند با حركت يكپارچه ما، به سرعت ظهور فرا خواهد رسيد درنگ را جايز ندانسته و همه نيروهاي خود را در اين جهت بسيج خواهند نمود ولي تاكنون و با كمال تأسّف بيشتر شيعيان و حتّي انديشمندان آنان در ترديدند و فكر مي كنند هنوز خيلي مانده امام زمان (ع) ظهور بفرمايد و اين فكر ضعيف و غلط را شيطان تقويت نموده و با تبليغات منفي عليه امام زمان (ارواحنا فداه) (مانند آنكه برو دعا كن امام زمان نيايد و الّا اول گردن من و تو را مي زند، يا ما لياقت امام زمان (ع) را نداريم ما گنهكاريم يا خدا كند آقا زماني ظهور بفرمايد كه ما نباشيم زيرا با اعمال بدمان از روي ايشان شرمنده مي شويم و ...)

اينها همان تبليغات منفي است كه با اضافه شدن آن به افكار ضعيفي كه بدان اشاره شد موجبات فراموشي و دلسردي افكار عمومي از امام زمان (ع) و ظهور آن حضرت را پديد آورده و شاهد بر اين سخن آن است كه در عموم مردم و آيينه افكار و توجّهات آنان كه بنگريم به ندرت از ظهور امام زمان (ع) سخن به ميان مي آيد و بشدّت جامعه شيعه به آن حضرت بي توجّه شده است و ظهور آن حضرت را مربوط به زمان كنوني نمي داند.

گريه شبانه روز بر درد غربت و تنهايي امام عصر (ع)

اين است درد غربت و تنهايي امام عصر (ارواحنا فداه) كه بايد براي آن شبانه روز گريه كنيم و آن حضرت را مانند جدّ غريبش در كربلاي امروز تنها و بيكس ببينيم.

حجّة الاسلام سيّد علي رضوي

تهذيب نفس - مصلح شدن و مصلح بودن - دعا براي تعجيل فرج

با تهذيب نفس و تصفيه باطن (صالح بودن و صالح شدن) و سپس امر به معروف و نهي از منكر و اصلاح جامعه (مصلح شدن و مصلح بودن) و بعد با حال انتظار واقعي، دعا براي تعجيل فرج آن حضرت نمودن.

حجّة الاسلام احمد قاضي زاهدي

ايجاد يك پذيرش عمومي

يك جهت آمادگي براي ظهور به اين است كه پيش از هر چيز يك پذيرش عمومي ايجاد شود، چون عدالت آن بزرگوار چيزي نيست كه حتّي گروههايي از خواصّ مردم تحمّل آن را داشته باشند همانگونه كه در زمان حكومت جدّ بزرگوارش اميرالمؤمنين(ع) بسياري از نزديكان امام (ع) از عدالت آن حضرت بسوي معاويه فراري مي شدند.

با تشريف فرمائي حضرتش هر كس در مكان و جايگاه شايسته خود قرار مي گيرد و اين براي خيلي ها سخت خواهد بود. به همين جهت مهمترين فعاليّت براي آماده سازي و ايجاد زمينه براي ظهور امام عصر (ارواحنا فداه) عادت دادن عوام و خواصّ به عدل است چون مردمي كه به عدالت تن ندهند تحمّل حكومت مهدي(ع) بر آنها سخت خواهد بود.

آية اللّه سيّد محمّد مهدي مرتضوي لنگرودي

مهيّا كردن و انتظار كشيدن واقعي

فقط به مقدار يك عزيزتان كه مثلاً به سفر حجّ مي رود وقتي خبر مي دهند چند روز ديگر مي آيد چگونه خود را آماده مي كنيد و چه چيزها مهيّا مي نماييد و چه نحوه انتظار مي كشيد؟! هر چند بيش از اين انتظار لازم است ولي همين مقدار انتظار براي عموم كافي است.

آيا درباره آن وليّ كونين اينگونه انتظار داريم؟! البتّه خير! مگر در بعضي از اشخاص و آن هم با چند گل بهار نمي شود.

آية اللّه خاتم يزدي

استواري ايماني و عقلاني

قرآن كريم وراثت حاكميّت بر جهان را از آنِ «عبادي الصّالحون» مي داند ( - سوره انبياء آيه 105 )

و براي رسيدن به چنين صلاحيّتي اطاعت احكام قرآن و همه معصومين لازم است بگونه اي كه با استواري ايماني و عقلاني به آن چنان لياقت و صلاحيّتي دست يابيم كه كلام امام صادق (ع) كه درباره ياران حضرت مهدي (ع) فرمود: «فانّ الرّجل منهم يعطي قوّة اربعين رجلاً و انّ قلب رجل منهم اشدّ من زبر الحديد لو مرّوا بالجبال الحديد لتدكدكت.» درباره ما تحقّق پيدا كند.

( - منتخب الأثر ص 426 (يعني: پس بدرستي كه به هر مردي از آنها نيرو و قوّت چهل مرد داده مي شود و قلبشان از پاره آهن سخت تر است و اگر بر كوههاي آهن بگذرند آن كوهها از هم پاشيده مي شوند.) )

آية اللّه شاه آبادي

تزكية النّفس في البُعد ...

«تزكية النّفس في البعد العقلي و القلبي و الجوارحي.»

(تزكيه نفس و پالايش عقل و قلب و جوارح از تمام نقائص مربوط به آنها.)

آية اللّه يثربي

خودسازي از جهت معرفت و عمل و اخلاق

همه مي دانيم كه ائمّه معصومين (ع)، مظهر قدرت خداوند در روي زمين بودند ولي وقتي قيام مي نمودند كه حجّت بر آنان به علّت اطاعت و بيعت مردم تمام شود همانگونه كه در زندگي مولي اميرالمؤمنين (ع) مشاهده گرديد؛ و در غير اين صورت ناگزير از حكومت بر مسلمين رفع يد مي نمودند و احياناً مورد اعتراض شيعيان خود هم قرار مي گرفتند كه چرا قيام نمي كنيد، پاسخ مي شنيدند كه ناصري نداريم تا قيام كنيم مع الوصف در پاسخ كساني كه بر عمر خود تأسّف مي خوردند كه همه روزه آماده قيام شما بودم ولي به مراد نرسيدم مي فرمودند: اجر تو ضايع نمي شود. خداوند اجر منتظرين قيام حجّت خدا را به تو مي دهد امّا آن حجّتي كه بايد به انتظار او بود چندمين از اولاد من، حجّة بن الحسن المهدي(ع) است كه (به علّت لياقت و حمايت مردم زمانش) عالَم را پُر از عدل و داد خواهد نمود بعد از آنكه پر از ظلم و جور شده باشد.

و از بعضي مدارك، استفاده مي شود كه علّت تأخير ظهور آن حضرت عدم لياقت ماست پس اگر علاقه به تعجيل فرج آن حضرت داريم بايد به خودسازي از جهت معرفت و عمل و اخلاق بپردازيم. نمونه اين خودسازي و آمادگي را بالعيان در اصحاب و پيروان امام خميني (قدس سرّه) ديديم كه مانند اصحاب كربلا (ع) از هيچ قدرتي نهراسيدند و از ايشان تا دم مرگ حمايت نمودند و آثار اين قيام مقدّس را همه روزه شفّافتر مشاهده مي نمائيم.

حجّة الاسلام سيّد جعفر رفيعي

انجام فرائض و پرهيز از محرّمات و امر به معروف و نهي از منكر

مهمترين برنامه شخصي كه منتظر ظهور حضرت بقيّة اللّه (ارواحنا فداه) است به فكر آن هدف بزرگ از هيچ كوشش و تلاشي فروگذار نخواهد بود. لذا هر فرد مسلمان بايد دائماً مشغول فرائض و واجب خود باشد و از منكرات و محرّمات در پرهيز باشد و فريضه امر به معروف و نهي از منكر را كه يكي از بزرگترين قِسم جهاد مي باشد انجام دهد تا زمينه ظهور آن حضرت فراهم شود چنانچه در روايات فرموده اند: «جهاد كنيد با منكر و بغض منكر را در قلبهايتان ايجاد كنيد تا برسيد به امر خداوند و اطاعت خداوند.»

( - جامع السّعادات ج 2 ص 247 )

آية اللّه سيّد مرتضي موسوي اصفهاني

منتظر واقعي شدن - دعا براي فرج - صدقه براي سلامتي آن حضرت و ...

آمادگي براي ظهور آن حضرت به اين نحو است كه خود را منتظر واقعي بدانيم و براي فَرَج آن حضرت دعا كنيم كه افضل و برتر اعمال است و خود را به اعمال شايسته و نيكو زينت بدهيم و براي فرج آن حضرت دعاهائي كه ذكر شده بخوانيم و براي سلامتي آن حضرت، صدقه بدهيم و هرگاه اسم آن حضرت برده شود تعظيم كنيم و از جا بلند شويم كه ائمّه ما چنين مي كردند و طوري باشيم كه اگر گفتند فردا ظهور مي كند، ما آمادگي كامل را داشته باشيم.

آية اللّه محمّد جعفر خوشنويس

پاك كردن خود از گناهان و خودسازي و بازسازي صحيح زندگي

آمادگي براي هر چيزي بايد متناسب با آن چيز و مقتضيّات آن باشد و لذا بايد ديد اصلاً ظهور و قيام حضرت بقيّة اللّه الأعظم (عجّل اللّه فرجه الشّريف) براي چيست؟

اگر دانستيم كه اين قيام و اين حركت براي احياي عدل، و اقامه قسط و برپايي حكومت حقيقي الهي و پياده كردن ارزشهاي ديني است و تحقّق اين اهداف مقدّس جز با وجود رهبري معصوم، و پيروان و سربازاني پاك و مؤمن و معتقد امكان پذير نيست، پاسخ به مقدار زيادي روشن مي شود.

ما بايد خود و زندگي و محيط خود را از مسائلي كه سبب مي شود جزو اين سربازان و پيروان نباشيم، پاك كنيم. ما بايد خود را با معيارهايي كه در روايات براي جنود حضرت مهدي (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف)، بيان شده تطبيق بدهيم؟!!

چگونه مي شود ما كه وجودمان با گناه هاي نابخشودني آلوده است در زمره ياران صدّيق آن حضرت باشيم يا حدّاقل مورد لطف و عنايت و توجّه آن حضرت، امروز يا بعد از ظهور و حضور آن امام آگاه و عالم به احوالمان، قرار گيريم؟!!

چگونه ممكن است ما كه زندگي و موجودي هاي مان از مال دنيا، آميخته با حقوق شرعي پرداخت نشده به اهلش، يا حقّ مردم مي باشد، در ركاب امام آگاه و مطّلعي قرار گيريم كه ظهورش براي رساندن حقّ به صاحب حقّ، و جلوگيري از ظلم و ستم، و غصب و تعدّي است؟!

پس آمادگي ما به اين است كه از همين ساعت اقدام به خودسازي خويش و بازسازي صحيح زندگيمان كنيم و خود و زندگي خود و خانواده خود را بتدريج، امّا بطور جدّي با معيارهاي ديني تطبيق بدهيم تا حدّاقل امروزه كه حضرت بقيّةاللّه الاعظم (روحي فداه) از آن آگاهي مي كنند، مورد توجّه و عنايت و لطفش قرار بگيريم و سعادت آن را پيدا كنيم كه به هنگام ظهورش اگر هم در قيد حيات نيستيم، زنده شويم و در ركابش براي تحقّق اهداف عاليه و مقدّسه اش جهاد كنيم، إن شاء اللّه. (به دعاي عهد توجّه كنيد...)

آية اللّه سيّد محمّد حسيني قزويني

داشتن تقواي در سطح بالا، ايمان قوي و يقين كامل

با توجّه به رواياتي كه در باره ياران حضرت وارد شده: داشتن تقواي در سطح بالا، ايمان قوي و يقين كامل.

حجّة الاسلام محمّد حسن گنجي فرد

دوري از معاصي - خواستن فرج - ترك غفلت از ياد آن حضرت

مَثَل مردم در زمان غيبت همانند دانش آموزان مدرسه اي است كه شورش كرده و كلاس درس را به هم زده و نگذاشته اند معلّم درسش را بدهد و يا همانند مريضي است كه با افكارواهي و تخيّلاتِ خودش يا القاء اطرافيان از طرز مداواي دكتر بدَش آمده يا ترسيده و از بيمارستان و اينكه تحت مداوا قرار گيرد، فرار كرده است.

اگر دقّتي در نوع رفتار مردم در هر زماني بكنيم جنبه عيني همين مثالها را در جوامع مي بينيم. مدارسِ آيات اهل بيت (ع) بخاطر بي اعتنايي هاي مردم تعطيل شد و اطبّاي دوّارٌ بِطّبه مورد رجوع كساني كه با فكر ناقص بشري به برآوردن نيازهاي روحي و جسمي شان پرداختند، قرار نگرفتند و با القائات شيطان صفتان به يافته هاي خودشان دلگرم شدند و از آغاز غيبت امام عصر (ع) با عمومي شدن اين حالت در مردم، كم كم اين طبيب مهربان از صحنه زندگي مردم كنار رفت چون شياطين تا توانستند مردم را از ايشان ترساندند و او را كه «رحمةٌلِلعالمين» است ترسناك و خونريز معرّفي كردند.

با توجّه به اين مقدّمه، معناي ظهور، بازگشت دانش آموزان دنيا است به كلاس درس اهل بيت (ع) يا برگشتن مريض ها است به بيمارستانِ معصومين(ع) و آمادگي براي ظهور موقعي ايجاد مي شود كه اين دانش آموزان بخاطر اينكه تحت تربيت صحيحي نبوده اند به جهل خودشان پي ببرند يا در مثال ديگر، مريض ها به خطرناك بودن امراضشان و لزوم مداواي سريع، آن هم نزد اطبّاي حاذقي كه خدا براي بشر گذاشته، يقين كنند.

پس آمادگي عملي وقتي است كه مردم به اين معلّم واقعي و طبيب دردها احساس نياز بكنند. آن وقت مي شود گفت مِثل دانش آموزي هستند كه مودّب سر كلاس نشسته و منتظر است تا معلّم وارد كلاس شده، درسش را شروع كند يا مثل مريضي است كه يقين كرده فقط به دست اين دكتر خوب مي شود و خود را در بيمارستان بستري نموده است.

بعضي افراد در مقابل كساني كه تبليغ آن حضرت را مي كنند از روي بي محبّتي مي گويند: «حالا حالاها حضرت نمي آيد» و يا چون مي خواهند براي عموم مردم، ظهور حضرت را دور وانمود نمايند در تشبيه، وقت آزادي زنداني بيشتر از ابد و باز پرداخت بدهي غير قابل وصول را تا انقلاب مهدي (ع) معرّفي مي كنند!

آيا ما مي توانيم ادّعا كنيم كه با خدا و انبياء و معصومين (ع) درباره فرج امام زمان(ع) هم دل و هم زبان هستيم؟!

آيا آن چه آنها فرموده اند كه امر فرجشان يك شبه اصلاح مي شود و يا فرموده اندصبح و عصر منتظر آمدنش باشيد و يا فرموده اند همانند شهاب آسماني كه ناگهاني در آسمان پديدار مي شوند ناگهاني در ميان مردم ظهور خواهد فرمود آيا عقيده ما هست؟!

آيا از اين كه همان حرف ائمّه قبلي را بگوئيم دريغ نداريم؟! يا حتّي از ياري زباني هم مضايقه مي كنيم تا چه رسد به ياري عملي ائمّه اطهار (ع) در زمان زندگيشان؟!

اكنون ما علاوه بر اين كه در زمان زندگي اين امام عزيز هستيم با اعلام آمادگي كه خدا و خود حضرت بيان نموده اند بسيار لازم است كه به خصوص روحانيّون در توجّه دادن مردم به ساحت مقدّس ايشان بيش از پيش بكوشند و همان طور كه از ما خواسته اند روحاني و دانشجو و معلّم و كسبه و همه و همه يكپارچه در دوري از معاصي و خواستن فرجشان از خدا همدل شويم و غفلت از يادشان را ترك كنيم.

آية اللّه عادل علوي

تميز كردن خانه دل و دعا كردن و انتظار

اگر منتظر مهمان هستيم خانه را تميز مي كنيم و منتظران حضرت بايد خانه دل كه حرم اللّه است را تميز كنند، طاهر و مطهّر، پاك و منزّه همراه دعا و انتظار.

حجّة الاسلام سيّد كاظم حسيني ميانجي

فرمان بردار بودن لازم و بدون چون و چرا

فرمان بردار بودن لازم مثل مالك اشتر و هارون مكّي (رضوان اللّه عليهما).

اگر فرمان صادر شد: «برو ميان تنور» بدون چون و چرا و بدون درنگ و معطّلي در ميان آتش قرار گيرد.

حجّة الاسلام صفايي بوشهري

آمادگي اجتماعي و آمادگي فردي

آمادگي براي ظهور حضرت (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) در دوبخش است:

1 - اجتماعي: كه ايجاد آمادگي فكري و انديشي و عملي و جهادي جوامع شيعي براي حضور هرچه باشكوهتر و مخلصانه جهت مجاهدت به رهبري حضرت وليّ عصر(ع) براي استقرار حكومت ديني واحد شيعي در جهان.

2 - فردي: براي آمادگي خويش جهت ظهور حضرت، اعمالي نياز است كه عبارتند از: انجام دقيق و مخلصانه اعمال و وظائف شرعي و دارا بودن تقواي الهي - حميّت و تعصّب و حسّاسيّت در دينداري - حُبّ و محبّت اهل بيت (ع) - كسب علوم ديني و ترويج و تبليغ معارف شيعي - آمادگي فكري و علمي براي برقراري حكومت مهدوي - اعتقاد قلبي و عميق به وجود و غيبت امام زمان (ع) و ثبات بر استقامت بر اين امر و انتظار امام - دعا و مناجات و جهاد در راه خدا - دعا و توسّل به خداوند متعال براي تعجيل در ظهور ايشان - صبر و همبستگي ديني - حمايت از علماي دين و رهپويي از آنان.

حجّة الاسلام اسد اللّه محمّدي نيا

آماده كردن زمينه براي ظهور حضرت به حدّ توان و كسب كمالات شخصي

براي ظهور حضرت وليّ عصر (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) بايد هر كس در حدّ توانش زمينه را فراهم سازد. آمادگي هم به آن نيست كه انسان در كُنج خانه يا مسجدي بنشيند و دعا كند. بلكه دعا، يك گوشه كار است! كسي كه مي خواهد بر تمام جهان حكومت كند و قسط و عدل را بر پا نمايد، با توجّه به وسعت دنيا و پيشرفتهاي علمي در اين زمان و هنگام ظهور، احتياج به ياران عالم، مخلص، فاضل، مدير، مدبّر، ( - بحار الانوار ج 52 ص 391، 323، 332 - 339 )

زيرك، سياستمدار واقعي و مجاهد در راه خداوند دارد تا براي هرگونه فداكاري اعمّ از فرهنگي، نظامي، سياسي و اقتصادي آماده باشند.

حضرت علي (ع) هم براي اداره جامعه، دنبال چنين افرادي بود و صداي شكوه و ناله ايشان از دست مردم نادان، ترسو و راحت طلب در خطبه ها و نامه هاي نهج البلاغه تا امروز شنيده مي شود.

اينطور نيست كه امام زمان (سلام اللّه عليه) از طريق اعجاز همه جهان را فتح كند و بعد هم بفرمايد: «مردم بخوريد و بخوابيد و راحت باشيد.» زيرا اين كار با هدف آفرينش سازگار نيست، زيرا هدف از خلقت انسان، رشد و كمال انساني و تقرّب به سوي حقّ تعالي است در حالي كه راحت طلبي و تجمّل گرايي و فقط به فكر دنيابودن يك زندگي حيواني است.

( - جهت اطّلاع به سوره اعراف آيه 179، فرقان 44، محمّد 12، ملك 2 مراجعه فرماييد. )

بر همين اساس، امام صادق (ع) فرمود: «ليعدّ احدكم لخروج القائم و لو سهما ...» ( - بحار الانوار ج 52 ص 366 - سفينة البحار باب عَدَّ و مانند آن ج 52 ص 139 )

براي ظهور و قيام حضرت قائم (ع) خود را مهيّا سازيد گرچه اين آمادگي در حدّ يك تير باشد.

ذكر آمادگي با يك تير به عنوان بيان مصداق و نمونه است، در حقيقت اين حديث مي خواهد بفرمايد: كسي كه طالب و خواهان ظهور آن حضرت است بايد نهايت جهاد و كوشش را جهت زمينه انقلاب امام زمان (ع) بنمايد و حداقل آن تهيّه يك تير براي مقابله با دشمن و كمك به مجاهدين است.

حجّة الاسلام عبداللّه صالحي

دوري از خواسته هاي نفساني و انجام واجبات و بلكه مستحبّات

با چشم پوشي از خواسته هاي نفساني و تجملّات دنيوي و در كنار آن عمل كردن به دستورات قرآن و ائمّه اطهار (ع) مي توان خود را آماده ظهور حضرتش قرار داد و به عبارتي ديگر با عمل كردن به واجبات و بلكه مستحبّات و ترك گناهان در ابعاد مختلف سياسي اجتماعي اقتصادي اخلاقي شخصي، گام مؤثّري است در آمادگي پذيرش حكومت آن امام عزيز، حياتبخشِ روح و روان به تمام انسانها.

حجّة الاسلام شيخ الرّئيس كرماني

خودسازي - اتّحاد - خلوص - انتظار

1 - خودسازي و تزكيه نفس تا سرحد جانبازي در خدمت حضرتش.

«انّ اللّه يحبّ الّذين يقاتلون في سبيله صفّا كانّهم بنيان مرصوص.» (بدرستي كه خداوندكساني را كه در راه او جنگ مي كنند و مانند سدّ محكم و مقاوم مي مانند را دوست دارد.)

2 - اتّحاد و به هم پيوستگي.

3 - خلوص.

4 - انتظار فرج.

«فانّ في ذلك فرجكم.» (بدرستي كه در ظهور، فرج و گشايش شما است.)

حجّة الاسلام سيّد وهّاب ضيائي

انجام فرايض - استقامت - توقّف در شبهات - مستحبّات

1- در انجام فرايض، ساعي و كوشا و مقيّد بودن.

2 - در اجتناب از محرّمات، صبر و استقامت داشتن.

3 - در مسائل شبهه، توقّف داشتن.

4 - فريضه ها را با اعمال مستحبّي (نوافل) زينت دادن.

حجّة الاسلام سيّد جواد معلّم

تمام فعّاليّتهاي خود را در جهت گرايش به آن حضرت متمركز كردن

پاسخ اين سؤال از جواب سؤال قبلي واضح مي شود كه هر زمان بشريّت به سمت حضرت روي بياورد اين خود اعلام آمادگي خواهد بود و نياز چنداني به كارديگري نيست بنابراين بايد تمام فعّاليّتهاي خود را در جهت گرايش به آن حضرت متمركز كنيم و ديگران را هم به اين سمت سوق دهيم.

آية اللّه سيّد فخر الدّين امامي

تقويت ايماني و تصفيه روحي و توجّه بيشتر به امور ديني

شرط موفّقيّت قيام آن بزرگوار داشتن ياران فداكار و صميمي است. به همين دليل منتظران آن حضرت بايد از راه تقويت ايماني و تصفيه روحي و توجّه بيشتر به امور ديني خود را به مرحله اي برسانند كه لياقت همراهي با آن حضرت را داشته باشند و درست همان گونه كه كسي كه انتظار مهماني را مي كشد همه شرايط پذيرايي را فراهم كند شيعيان نيز بايد از راههاي ياد شده خويش را آماده كنند تا همين كه آن مهمان عزيز بيايد گرفتاري خاصّ نداشته باشد.

آية اللّه اصولي

دعا براي فرج و عمل به وظايف ديني و مذهبي

دعا براي تعجيل ظهور، تاكيداً و فرا گرفتن وظايف ديني و مذهبي و عمل به آنها است بطوركامل.

حجّة الاسلام شيخ مرتضي قاسمي

اصلاح نفس و بندگي خدا - جدّاً طالب ظهور بودن - عشق به آن حضرت و ...

اصلاح نفس - تهذيب و تزكيه - بندگي و اطاعت محض از خدا و رسول خدا(ص) و ائمّه اطهار (ع) و جدّاً طالب ظهور او بودن و عشق و عرفان به مقام والايش و دههاشرطديگر.

حجّة الاسلام شيخ عبّاس استاد آقايي

بندگي كامل خداوند و تزكيه نفس و رسيدن به حكمت الهي

بهترين راه و روش آمادگي براي ظهور باهرالنّور آن حضرت اين است كه هر فردي در اجتماع به وظيفه خود آشنا باشد و حداقل وظيفه يك انسان واقعي، بندگي كامل خداوند است كه قرآن مي فرمايد: «ما خلقت الجنّ و الانس الاّ ليعبدون» جنّ و انس را خلق نكرديم مگر براي بندگي، اوّلاً محور و اساس بندگي شناخت خداوند است و اينكه مي گوييم شناخت خداوند نه ذات اقدس احديّت باشد، كه حتّي پيامبر گرامي اسلام(ص) وقتي به ذات اقدس احديّت مي رسد مي فرمايد: «ما عرفناك حقّ معرفتك» يعني: ما نشناختيم تو را آنطور كه حقّ معرفتت باشد. پس منظور از شناخت اين است كه انسان خودش را بشناسد تا بتواند به مسئوليّت خود پي ببرد.

وقتي خود را شناخت خداوند تمام بايدها و نبايدها در رابطه با وظائف فردي و اجتماعيش را به او الهام خواهد نمود و آن وقت است كه به وظيفه خويش پي مي برد و وظيفه هر فردي جهت آمادگي ظهور آن حضرت و تعجيل در فرج مباركش آن است كه اگر در هر جنگي براي مبارزه، ادوات جنگي لازم است در انقلاب سراسري حضرت مهدي (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) اگر انسان تزكيه نفس و تهذيب روح را در رأس امورات خويش قرار دهد و تمام پرده هاي دروني و بروني خويشتن را پاره نموده تا به جايي برسد كه اميرالمؤمنين مي فرمايد: «لم اعبد ربّ لم اره»، واقعاً در درون خويش خدا را ببيند و از هر نظر چه از نظر احكام مسلّط بر تمام احكام اسلام باشد چه از نظر اعتقادي حاضر جواب در تمام امورات ديني و مذهبي باشد و از نظر اخلاقي بهترين و نيكوترين اخلاق را داراباشد.

چنانچه گفته شد در هر جنگي به ادوات جنگي نياز است در انقلاب امام زمان(ع) احتياج به ادوات جنگي اتمي و بلكه هيچ گونه مادّه اي نيست بلكه اوّلاً احتياج به بمبي دارد كه از اتم و عالم اتم نمي باشد. ثانياً اگر تمام ادوات جنگي عالَم فقطجهت تخريب ساخته شده ولي ادوات جنگي اصحاب امام زمان (ع) جهت تبديل شدن تمام ظلمات به نور مي باشد يعني وقتي فردي مي تواند خود را مهيّاي ظهور آن حضرت بداند كه واقعاً در وجودش هرگونه علم و حكمت مملوّ شده باشد كه قرآن مي فرمايد: «يؤتي الحكمة من يشاء و من يؤتي الحكمه فقد اوتي خيراكثيرا»، آري چنين فردي با سلاحهاي علمي و معنوي و ملكوتي خود اگر آماده شده واقعاً جهت ظهور آن حضرت خود را آماده نموده است.

حجّة الاسلام محمّد كاظم كاشاني

در تمام جهات خود را مطابق خواسته آن حضرت قرار دادن

و آگاه كردن مردم به مزاياي بعد از ظهور

اگر بخواهيم شخصاً براي ظهور آماده شويم بايد روز بروز خودمان را به آنچه مورد نظر حضرت است نزديك نمائيم يعني از جهت اعتقادات، صفات روحي و افكار و اعمال، خودمان را به آنچه مورد نظر حضرت است نزديك نمائيم، چون در صورتي مي توانيم طالب آن حضرت و منتظرش باشيم كه به مطالبي كه پدران آن عزيز فرموده اند عمل نموده و براي ادامه رشد روحي و حركت بسوي كمال، احتياج به بيانات و علوم آن حضرت داشته باشيم.

حجّة الاسلام عليرضا فلاحت منش

خودسازي فردي و آمادگي كامل روحي و فكري و اصلاح ديگران

در توقيع شريف امام عصر (عجّل اللّه تعالي فرجه) به شيخ مفيد آمده: «اگر شيعيان ما آماده عمل به دستورات ما شوند ظهور واقع مي شود.»

اين آمادگي با خودسازي فردي و خود ياري هاي اجتماعي و آماده ساختن زمينه هاست يعني آمادگي كامل روحي و فكري لازم است و تنگ نظري ها، كج فكري ها و ... با موقعيّت منتظران واقعي سازگار نيست و همچنين منتظران واقعي بايد مراقب ديگران باشند و در اصلاح ديگران بكوشند.

استاد محمّد حسين عابدي

ظهور آفاقي و ظهور انفسي و راههاي رسيدن به آنها

ظهور بر دو قسم است: آفاقي و انفسي. مبنا و پايه ظهور آفاقي ظهور در انفس است و مبنا و پايه ظهور در انفس، متابعت و عمل به قوانين الهي است كه در اصول دين و فروع دين خلاصه مي شود.

ظهور انفسي در قلب انسان است كه داراي مراحلي است كه عبارتند از: يقين قلبي، رؤيا، الهام، مكاشفه و مشاهده. ممكن است كسي حضرت را در خواب ببيند يا ممكن است حضرت را در بين خواب و بيداري كه مكاشفه است درك كند يا اينكه حضرت را ظاهراً مشاهده كند.

وقتي قلوب انسانهايي آمادگي پيدا كرد و قابليّت از لحاظ كيفي (قابليّت قلبها) و كمّي (نفرات) ايجاد شد طبق قاعده لطف، خداوند حجّت خود را آشكار مي كند.

اختلاف ما با اديان و مذاهب الهي هم در اصول دين و هم در فروع دين مي باشد بإ؛ب ب ظظ شدّت و ضعفي كه دارد.

تنازعات بين گروههاي مختلف شيعه و فصل مشترك بين آنها

بالاتر از اين در خود مذهب اثني عشري از حيث آراء و عقايد، اختلافات بسياري است و علامت آن، پيدايش فرقه ها و گروههاي مختلف هست كه هر كدام حركت و مشي خاصّ مربوط بخودشان را دنبال مي كنند، حتّي ديده مي شود اين گروه عمل آن گروه را تكفير و آن گروه عمل اين گروه را تكفير مي نمايد. گروهي از كسي پيروي مي كنند و گروه ديگري از كسي ديگر، لذا بنده مي گويم اين تنازعات بايد كنار گذاشته شود و فصل مشتركي كه اساس آن رضاي حضرت صاحب الامر (ع) باشد بنا شود.

استاد عليرضا جاويدي

ايجاد بندگي كامل و محبّت پاك نسبت به امام زمان (ع)

بايد در خودمان بندگي كامل را نسبت به امام زمان (ع) ايجاد كنيم كه در زيارت جامعه كبيره مي خوانيم اطاعت از شما اطاعت از خداست و محبّت به شما محبّت به خداست. اگر چنين باشيم با دلي پاك از هر پليدي و زشتي به استقبالش مي رويم و جاي قدومش را بوسه مي زنيم. به اُميد آن روز.

حجّة الاسلام سيّد محمّد مهدي آل مجتبي (ميهن خواه)

«و اعدّوا لهم ما استطعتم من قوّة و من رباط الخيل ...»

( - سوره انفال آيه 60، يعني: «و شما در مقام مبارزه با كافران خود را مهيّا كنيد تا آن حدّ كه بتوانيد از آذوقه و تسليحات و اسبان سواري براي تهديد دشمنان خدا و دشمنان خودتان كاملاً فراهم سازيد ...» )

پذيرش ساحت قُدسي امام زمان (ع) به عنوان يك الگوي مطلق و كامل براي زندگي

آمادگي براي ظهور امام عصر (ع) در دو وجه است: وجه اوّل مخصوص كساني است كه خوب و بد را تمييز مي دهند و به خوب و بد عالمند و در قبال آنان اين است كه بايد خودشان را تحت شرايط مدّ نظر امام عصر (ع) آماده سازند يعني ساحت قُدسي امام زمان (ع) را به عنوان يك الگوي مطلق و كامل براي زندگي از منطق و خُلق گرفته تإ؛ب ب ظ، معيشت وجود مبارك را حتّي در رابطه با تدوين خير و شرّ براي عام و به عنوان سيره اصلي بپذيرند.

آماده شدن عوام در بُعد اضطرار

وجه دوّم در قبال عوام و يا كساني است كه خوب و بد را تشخيص نمي دهند، كه آنان بايد در بُعد اضطرار آماده شوند.

امّا در وجه اوّل لازم است چند نكته را بدانيم:

خواسته ما از امام معصوم چيست؟

اينكه اوّلاً: خواسته ما از امام معصوم چيست؟ آيا بدنبال رفاه مادّي و صوري كه در قبال ظهور و حكومت امام عصر (ع) پديد مي آيد هستيم و يا به دنبال زمينه سازي براي رفاه در آخرت هستيم و يا ...

بايد صراحتاً عرض كنم آنانكه براي رفع حوائج مادّي به دنبال امام معصوم مي گردند در گمراهي سخت بسر مي برند و چنانچه اگر همين حوائج نبود هيچگاه بدنبال امام خود و ارتباط با وي و برآوردن خواسته وي نبودند و يا آنانكه در پي سعادت و رسيدن به بهشت و راحتي برزخ هستند چنانچه مطمئن شوند كه نعمتهاي بهشتي گونه ديگري هم عرضه خواهد شد از مسير امام عصر (ع) بيرون خواهد رفت.

تنها كساني در مسير امام عصر (ع) باقي مي مانند كه ....

تنها كساني در مسير امام عصر (ع) باقي مي مانند كه بين خود و مولا را با رشته محكمي از عشق بسته باشند و به تنها چيزي كه فكر مي كنند آن است كه معشوق آنان يعني امام عصر (ع) ناراحتي و غم و غصّه اي نداشته باشد، رفاه آنها در دلِ بي غصّه امام زمان (ع) است، شادي و سرور ايشان لبخند خشنودي امام است. براي آنها بهشت و امثال اين، بازيچه اي بيش نيست، بودن در كنار امام زمان (ع)، براي ايشان بهشت است.

جنّت چو نار باشد، گر بي نگار باشد

هر جا كه يار باشد، شد جنّت برينم

آنان با كمال ميل حاضرند كربلا را با تمامي مشقّات و سختيها با جان و دل بخرند كه فقط از بهشت خود يعني امام، لحظه و آني جدا نگردند. كساني كه عشق آنها را مصداق بارز «صبرت علي عذابك فكيف اصبر علي فراقك» نموده است.

اين دسته همان منتظرين هستند، كساني كه هر لحظه اُميد دارند تا به وصال معشوقشان برسند، كساني كه آذر بي امام زماني جانشان را گداخته، منتظر يعني عاشق مهدي يعني كسي كه از نارضايتي امام خود شديداً وحشت دارد و تمام همّ و غم را مبتني بر شادي و سرور امام معصوم (ع) نموده است، دوست دارد آنچه مولايش دوست دارد و بيزار شده است از آ نچه مولايش بيزار است. شايد بهتر باشد كه عمل اينان را با همان فرمايش معصوم (ع) تطبيق كنيم كه عشق اين جماعت و عاشقيشان را برترين اعمال دانسته: «افضل الاعمال انتظار الفرج.» (بهترين اعمال، انتظارفرج است)

آمادگي براي امام زمان (ع) يعني عشق به امام عصر (ع) يعني قطع همه وابستگيها غير از امام زمان (ع) يعني تمام وجود، ذكر سجود، بود و نبود، همه و همه يك كلام و آن اين كه: «بقيّة اللّه الّتي لاتخلو من العترة الهاديه ... بنفسي انت من مغيب لم يخل منا ... متي ترانا و نريك ... يابن الحسن المهدي روحي فداك

وفاي به عهد بسته شده شيعيان با امام زمان (ع) در يوم الميثاق

نكته دوّم، عمل به سفارش و وصيّت امام عصر (ع) به شيخ مفيد است كه اگر شيعيان ما كه خداي تبارك و تعالي بر طاعت خود موفّقشان بدارد بر عهدي كه با ما بسته بودند همدل و همراه مي شدند سعادت ديدار ما از آنها دريغ نمي شد ...

بيان اوّل اينكه عهدي كه در يوم الميثاق با امام عصر (ع) مبتني بر جلب رضايت حضرت دوست و پرهيز از گناه و گوش ندادن به حرف غير خدا و مقابله با شيطان و عدم وقف زندگي خود براي دستيابي به مادّيّات و ... را عمل مي نموديم و در اين عمل راسخ بوديم و در بيان دوّم، تفرقه في مابين خود (جمع شيعيان) را از بين مي برديم، نسبت به يكديگر مهربان مي شديم، اختلافات را كنار مي گذاشتيم، دل تنگي و گله مندي از يكديگر را فراموش مي كرديم، نسبت به هم احساس ذلّت و خضوع مي كرديم و احساس كبر و منائت را كنار مي گذاشتيم و ... غيبت امام عصر (ع) شكسته مي شد و آقإ؛ببظظ حجّت بن الحسن تشريف فرما مي شدند ليكن متأسّفانه ....؛ حضرت در ادامه نامه (حتماً با اندوه و غصّه دل) فرموده اند كه منتها خبرهايي از شما به ما مي رسد كه ما را آزار مي دهد .... يعني خبر عدم عمل به عهد با ما بسته شده و يا خداي ناكرده بيعت شكني، ... و نيز عدم دوست داشتن و مهرباني با يكديگر و برعكس رحم و مروّت با هم، دشمني و خصومت با يكديگر و .....

دورويي مردم نسبت به اهل بيت(ع) و امام زمان (ع)

بدترين عمل و بزرگترين گناه مذكور در قرآن دورويي است: «كبر مقتاً عند اللّه ان تقولوا مالاتفعلون» چرا به هنگام ذكر مصيبت غُربت اميرالمؤمنين (ع) در مدينه و ( - سوره صف آيه 3 يعني: «اين كه سخن بگوئيد ولي خلاف آن عمل كنيد خدا را بسيار به خشم و غضب مي آورد.» )

حضرت سيّدالشّهدا در كربلا، قائل به اين هستيم كه اگر ما در آن مكان حضور داشتيم از ايشان دفاع مي كرديم ولي هنگام عمل و يا هنگام ياري بقيّة اللّه الاعظم (اميرالمؤمنين عصر ما) كه فرا مي رسد، آنچه ادّعا كرديم فراموش مي كنيم؟!! آيا اين همان دليل قطع نزول رحمت و تشديد عذاب در عصر معاصر نيست؟!!