در اين نامه، پنج سؤال اساسي و مهمّ در رابطه با امام زمان (ع) و ظهور ايشان مطرح كرديم. سؤال اوّل در مورد «شرايط ظهور»؛ سؤال دوّم در رابطه با «چگونگي كسب آمادگي براي ظهور»؛ سؤال سوّم در مورد «شرايط جهان و جهانيان در قبل و بعد از ظهور»؛ سؤال چهارم در مورد «چگونگي آگاه كردن ديگران در مورد حضرت و ظهور ايشان» و سؤال پنجم در مورد «احتمال ظهور در عصر كنوني» بود.

براي آنكه اين مكاتبه تحت نظر مركزي بوده و عنواني به خود بگيرد تا علماء و بزرگان، بهتر با ما همكاري كنند، تصميم گرفتيم كه از عنوان مؤسسّه «مكتب اهل بيت استفاده كنيم كه با كسب اجازه از مسئول اين مؤسّسه، نامه ها را ممهور به مُهر مؤسّسه «مكتب اهل بيت(ع)» نموديم. در اينجا متن كامل نامه ذكرمي گردد:

«بسم اللّه الرّحمن الرّحيم»

«با عرض سلام محضر ...........................................

اميدواريم حال مباركتان خوب و در ظلّ عنايات امام زمان (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) و در پناه آن بزرگوار در تمامي احوالات موفّق و پيروزباشيد.

با توجّه به تحقيقات و بررسي هايي كه به عمل آورده ايم، دريافته ايم كه حضرتعالي تاكنون كمك هاي شاياني به اسلام و مسلمين و جهان تشيّع نموده ايد و با توجّه به اينكه دانشمند و عالمي بسيار آگاه در مورد اسلام و اهل بيت (ع) و مخصوصاً امام زمان (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) مي باشيد مي توانيد مساعدت و راهنمايي فراواني به ما بنماييد.

لذا از محضر حضرتعالي استدعا داريم كه جواب سؤالات زير را بطور خلاصه و واضح و روشن، در چند خطّ مرقوم بفرماييد تا نظرات شما با نقطه نظرات ديگر علماء و دانشمنداني كه در اين باره با آنها نيز مكاتبه گرديده است، تحت عنوان كتاب يا جزوه اي در اختيار علاقمندان و شيفتگانِ حضرت مهدي (ع) و منتظران آن حضرت قرار گيرد.

البتّه در رابطه با سؤالات زير كتابهاي متعدّدي به طبع رسيده است، ولي جواب دادن به اين سؤالات توسّط علماء و دانشمنداني همچون حضرتعالي تأثير خاصّ و فوق العاده اي در اذهان مي گذارد.

اميدواريم با راهنمايي ما و افراد جوياي حقّ و حقيقت و همينطور آحاد و اقشار مختلف جامعه، گامي مهمّ و اساسي در جهت بالا بردن بينش فكري مردم در جهت آمادگي براي ظهور امام زمان (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) برداريد و مظهر صفت هدايتگري خداوند متعال باشيد.

سؤالات: 1 - شرايط ظهور آقا امام زمان (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) چيست؟

2 - چگونه براي ظهور آن حضرت، آمادگي پيدا كنيم؟

3 - از لحاظ وضعيّت جهان و جهانيان (چه از نظر اقتصادي و مادّي و چه از نظر معنوي و حكومتي و ...) چه فرقي ما بين قبل از ظهور امام زمان (ع) و بعد از ظهور ايشان وجود دارد؟

4 - چگونه مي توان ديگران را نسبت به امام زمان (ع) و ظهور ايشان آگاه كرد؟

5 - با توجّه به ظلم و ستم و فساد و تباهي كه هر روز در جهان بيشتر و بيشتر مي شود و همينطور با توجّه به رشد فكري جهانيان نسبت به اسلام واقعي و با به وقوع پيوستن اكثر علامات غير حتميّه كه در مورد ظهور امام زمان (ع) آمده است، آيا احتمال ظهور در عصر كنوني مي رود يا خير؟

(لطفاً اگر جرياني در اين رابطه داشته ايد يا مي دانيد، برايمان ذكر بفرماييد.)



عنايت مراجع و علماء و تشويق و ترغيبهاي آن بزرگوران

الحمد للّه بسياري از مراجع و علماء و دانشمندان عزيز، ما را مورد عنايت خويش قرار دادند و پاسخ اين سؤالات را بعضاً خلاصه و بعضاً مشروح، بصورت كتبي يا شفاهي (انجام مصاحبه) بيان فرمودند كه تمام آنها در اين كتاب ذكرشده است (و بعضي مطالب نيز از بعضي از كُتُب علماء نقل گرديده است).

در حين كار در بعضي از موارد با تشويق ها و ترغيبهاي بسيار جالبي از طرف بعضي از مراجع و علماي بزرگ روبرو شديم كه بشدّت باعث دلگرمي و تقويت روحيّه ما گرديد و باعث مي شد كه كارمان را با وجود موانعي كه بر سر راهمان پيش مي آمد با قاطعيّت بيشتري دنبال كنيم و خدا را شكر مي كرديم كه سعادت چنين كاري را به ما عنايت فرموده است.



دلايل بعضي از علماء براي جواب ندادن

بسياري از علماء و شخصيّتها نيز به دلايل گوناگوني (همچون مشغله زياد و نداشتن وقت مناسب، ميسّر نبودن پاسخ دادن اختصاري به سوألها، تواضع و مطرح نكردن خود در جامعه، احتياط در اين موارد و ....) يا ما را به كتابهايي در مورد امام زمان(ع) ارجاع دادند و يا درخواستمان را ردّ كردند.



بي توجّهي و برخورد بد و نامناسب بعضي از علماء و تهمتهاي ناروا

بعضي ها هم ما را لايق جواب دادن ندانستند و متأسّفانه بعضي ها هم نسبت به اين موضوع بي توجّهي نشان دادند و حتّي به ما گفتند: «صلاح نيست به مسائل مربوط به امام زمان(ع) وارد شويد!»، و بعضي ها هم صد متأسّفانه برخوردهاي بسيار نامناسبي با ما داشتند، بطوري كه انگار ما جنايت بزرگي مرتكب شده ايم و حتّي شنيديم كه فردي در مورد دست اندركاران اين برنامه گفته بود كه: «بايد اين افراد را - هر كساني كه باشند - مجازات نمود تا ديگر طرف اين كارها! نروند!!» همچنين اشخاصي به يكي از علماء، نسبت به اينكه مبادا ما از اعضاي انجمن حجّتيّه باشيم هشدار داده بودند و ..... دهها تُهمت و سخن ناروا در مورد دست اندركاران اين طرح زده بودند، در حالي كه آنها نه ما را مي شناختند و نه كوچكترين تلاشي براي شناختن ما كرده بودند. تازه اين در حالي بود كه مطالب و سؤالات ما كوچكترين اشكالي نداشت. (حساب آنها را به خدا وامي گذاريم.)



بوجود آمدن ضعف روحيّه و بدبيني در بعضي از همكاران

در طيّ اين مدّت، از يكي از دوستان بسيجي خود درخواست همكاري كرديم و او نيز موافقت نمود و بسيار خوشحال شد كه مي خواهد خدمت علماء و بزرگان برسد و در مورد امام زمان(ع) از آنها كمك و راهنمايي بگيرد. پس با ذوق و شوق فراواني شروع به كار نمود. ولي پس از مدّتي بسيار كوتاه به علّت برخوردهاي نامناسبي كه ديد، آنچنان ضعف روحيّه اي در او ايجاد شد كه ديگر حاضر به ادامه همكاري نشد و متأسّفانه نسبت به بعضي از علماء نيز بدبين گرديد. وي گزارش كار خود را بصورت كتبي به ما ارائه داد كه ماآن را با حذف بعضي از قسمتها (كه شايد صلاح نباشد همه بدانند) در اين قسمت مي آوريم:

«بسمه تعالي . با ياري خدا و امام زمان (ع) كار رساندن سؤالات انجام شد. در طي اين مدّت با اينجانب برخوردهاي مختلفي شد كه بعضي از برخوردها خوب و شايسته و بعضي هم پسنديده نبود (نه تنها از نظر بنده بلكه از نظر اخلاقي هم درست نبود.) مسئول دفتر يكي از مراجع به نام .... از قبول آن خودداري كرد و گفت: «اصلاً به سؤالات اعتقادي پاسخ داده نمي شود» كه به نظر بنده براي يك مرجع تقليد شيعه خيلي بد است كه به چنين سؤالاتي پاسخ داده نشود. متأسّفانه اينگونه برخوردها اين ذهنيّت را در مردم بوجود آورده است كه تا اسم فلان آيت اللّه العُظمي برده مي شود همه افكار، متمركز احكام و رساله و ... مي گردد. حال آنكه آيا آيت و نشانه خدا در همين مسائل غسل و نماز و روزه و ... خلاصه مي شود؟! يقيناً خير!

اگر اعتقادات مردم مخصوصاً جوانان ضعيف بشود، ديگر كسي سراغ رساله و احكام شرعي موجود در آن نمي رود. گذشته از آن با سُست شدن اعتقادات، فساد هم در جامعه بيشتر خواهد شد، همانگونه كه ديده مي شود.

ناگفته نماند كه سؤالات ما در مورد امام زمان (ع) بود كه توقّع مي رفت حداقل كساني كه در سفره امام زمان (ع) نان مي خورند به اين سؤالات پاسخ دهند امّا متأسّفانه...

در مورد بسياري از علمائي كه به آنها مراجعه نمودم اين مطالب صدق مي كند. البتّه هنوز هم تا موقعي كه بصورت كامل جواب سؤالات نيايد قضاوت قطعي نمي توان كرد كه اميدوارم در پاسخ به سؤالات كم لطفي نشود. انشاء اللّه. بطور كلّي اين كار حداقل براي بنده بسيار مفيد بود تا بعضي از علماي شهر خودم را بهتربشناسم.»



قصد بيان مشروح تمام برخوردهاي نامناسب و توهين آميز بعضي از علماء

خلاصه ما كه بيشتر متوجّه غُربت آقا امام زمان (ع) شده و فهميده بوديم كه بسياري از كساني كه سربازان آن حضرت محسوب شده و نان و نمك آن حضرت را مي خورند و طبعاً بايد به فكر ايشان بوده و در جهت تبليغ ايشان كاري انجام دهند از آن حضرت روي گردان بوده و ايشان را نمي خواهند، تصميم گرفتيم با ذكر مشروح كاملي از برخوردهايي كه با ما شده بود در بخش جداگانه اي از اين كتاب تحت عنوان «جريانات و اتّفاقات جمع آوري مطالب مربوط به امام زمان(ع)» تمامي مردم رإ؛ظظ نسب به اين مسائل آگاه كرده و متوجّه خيلي از واقعيّتهاي پنهان بنمائيم.

پس مشروح تمام برخوردهاي نامناسب و بعضاً توهين آميزي كه بعضي از علماء و شخصيّتها با ما داشتند را با ذكر اساميشان گردآوري كرده و مي خواستيم در اين كتاب بياوريم و حتّي آماده برخوردهاي احتمالي و كشيده شدن به دادگاه نيز بوده و دفاعيّات و مستندات محكمه پسند كاملي را داشتيم و آمادگي خود را در اين مورد نيز ذكر كرده بوديم.



حذف «جريانات و اتّفاقات جمع آوري مطالب اين كتاب»

بخاطر سفارش بعضي از علماء

اين بخش را به محضر چند تن از علماء و روحانيّون بزرگوار برديم تا از نظرات و پيشنهادات آنها در تكميل كردن اين بخش استفاده كنيم. منتها عدّه اي از آن بزرگوران با مشاهده آن مطالب، ما را از چاپ آن نهي نمودند و ذكر آنها را در كتاب باعث بدبيني مردم به قشر روحانيّت و در نتيجه باعث تضعيف اعتقادات دانستند و اصرار نمودند كه آن مطالب حذف شود.

بعد از گفتگوها و مباحثات زياد با اين بزرگواران، قانع شديم و بخاطر حفظوحدت و بخاطر اين كه ما باعث بدبيني مردم نسبت به قشر روحانيّت و تضعيف آنها نشده باشيم، اين بخش را حذف نموديم. ولي در آينده اگر مفاسدي نداشت و لازم بود، آن جريانات را در كتابها يا مطبوعات ذكر خواهيم نمود. (يقين داريم كه بعضي از علماء از ما گله خواهند كرد كه چرا همين چند سطر را نيز نوشته ايم! ولي خدمت اين عزيزان عرض مي كنيم كه با ذكر اين مطالب به هيچ عنوان قصد تلافي كردن و يا بي احترامي به هيچ كس را نداشته ايم فقط خواسته ايم خوانندگان با گوشه اي از نماي دور واقعيّتها آشنا شده و بعضي از علماء و شخصيّتهاي زمان خود را بهتر بشناسند و از غُربتِ امام زمان(ع) در بين شيعيان آگاه شوند.)



انتظار برخوردهاي متفاوت و حتّي شايد بسيار نامناسب در مورد اين كتاب

ما انتظار برخوردهاي متفاوت و حتّي شايد بسيار نامناسبي در مورد اين كتاب خواهيم داشت كه انشاء اللّه اگر صلاح بود و موفّق شديم مشروح آنها را در كتابي جداگانه و شايد در بعضي از مطبوعات كشور، درج نموده و ديگران را از آنها آگاه خواهيم كرد.

اين هم درد دلي بود بسيار اندك از كساني كه در جمع آوري مطالب اين كتاب زحمت كشيدند. و ما بيشتر از اين در اين مورد، چيزي ذكر نمي كنيم مبادا كه بيش از اين مورد تُهمت و افتراء واقع گرديم و يا باعث بدبيني مردم نسبت به قشرروحانيّت شويم.



دلايل تقدّم و تأخّر پاسخهاي مراجع و بزرگان در اين كتاب

در اين كتاب ما سعي كرده ايم نامهايي كه (به نظرمان) در نظر عموم معروف تر مي باشند را مقدّم قرار دهيم و كساني كه به لقب آية اللّه معروف هستند را «آيةاللّه» ذكر كنيم و از آوردن لقب «آية اللّه العُظمي » بنابر دلايلي (كه صلاح نيست ذكر شود) خودداري نموده ايم.

(البتّه شايد اين موضوع را بطور كامل و دقيق رعايت نكرده باشيم ولي يقين داشتيم و داريم كه در بين كساني كه جوابهاي آن ها در اين كتاب ذكر شده است اين مسائل مطرح نيست و حتّي بعضي از آنها اصرار داشتند كه اسمي از آنها ذكر نشود تا گمنام باقي بمانند. منتها از تمام بزرگان و عزيزاني كه نتوانسته ايم احترامات لازم را در مورد آنها رعايت كنيم عذر خواهي مي نمائيم و اميدواريم اين بي ادبي ما را مورد عفو و بخشش خويش قراردهند.)



تشكّر از همه بزرگان و علماء و اميدواري هاي ما

در پايان از همه علما و بزرگاني كه ما را در اين امر ياري و تشويق نمودند تشكرّ و قدرداني مي كنيم، اجر آنها با خود امام زمان (ع).

اميدواريم با مطالعه و تفكّر و عمل بر روي راهنمايي هاي گرانقدر اين عالمان و دانشمندان، شرايط را براي ظهور حضرت بقيّة اللّه الاعظم (ارواحنافداه) آماده كرده و از هر لحاظ آمادگي ياري آن عزيز را پيدا كنيم و با شوق درك محضر آن حضرت و دنياي بهشتي بعد از ظهور، مبلّغان خوبي براي حضرت وليّ عصر (ع) بوده و ديگران را نسبت به آن امام عزيز آگاه نماييم و در هر چه نزديك تر كردن ظهور ايشان تلاش و كوشش نماييم.

بخش يك