كتاب اشعياء نبي باب يازدهم مي­نويسد:



« نهالي از تنة (يسّي)[1] بيرون آمده شاخه­اي از ريشه­هايش خواهد شكفت و روح خدا بر او قرار خواهد گرفت...



مسكينان را به عدالت داوري خواهد كرد، و به جهت مظلومانِ زمين به راستي حكم خواهد كرد...



كمربند كمرش عدالت خواهد بود، و كمربندِ ميانش امانت، گرگ با بره سكونت خواهد داشت، و پلنگ با بزغاله خواهد خوابيد، و گوساله و شير و پرواري با هم، و طفلِ كوچك آنها را خواهد راند، و گاو با خرس خواهد چريد و بچه­هاي آنها باهم خواهند خوابيد، و شير مثل گاو كاه خواهد خورد، و طفل شيرخواره بر سوراخ ماربازي خواهد كرد، و طفل از شير باز داشته شده دست خود را بر خانة افعي خواهد گذاشت.



و در تمام كوه مقدسِ من ضرر و فسادي نخواهند كرد، زيرا كه جهان از معرفتِ خداوند پر خواهد بود، مثل آبهائيكه دريا را مي­پوشاند.»



و هم چنين:



در كتاب دانيال نبي باب دوازدهم آمده است كه:



«در آن زمان امير عظيمي كه براي پسران قوم تو ايستاده (قائم) است خواهد برخاست...



در آن زمان هر يك از قوم تو كه در دفتر مكتوب يافت شود رستگار خواهد شد و بسياري از آناني كه در خاك خوابيده­اند بيدار خواهند شد، اما اينان به جهت حيات جاوداني و آنان به جهت خجالت و حقارت جاوداني.



و حكيمان مثل روشنائي افلاك خواهند درخشيد و آنانيكه بسياري را به راهِ عدالت رهبري مي نمايند، مانند ستارگان خواهند بود تا ابدا­لا باد.



اما تو اي دانيال، كلام را مخفي دار و كتاب را تا زمان آخر مُهر كن، بسياري به سرعت تردّد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گرديد...



گفتم اي آقايم آخرِ اين امور چه خواهد بود؟



و جواب داد كه اي دانيال برو، زيرا اين كلام تا زمانِ آخر مخفي و مختوم شده است........ خوشا به حال آنكه انتظار بكشد........»

مزامير يا زبور داود عليه­السلام



مزامير داود عليه­السلام امروزه جزء كتب عهد عتيق(تورات) است، پس از اين كه خداوند، داود عليه­السلام را با عباراتي نظير:



الف ـ به سبب شريران خويشتن را مشوش مساز (1) مزمور 37



ب ـ زيرا كه مثلِ علف بزودي بريده مي­شوند (3) “ “



ج ـ و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد (4) “ “



د ـ بر خداوند توكل نما و نيكوئي كن (5) “ “



هـ ـ نزد خداوند ساكت شو و منتظر او باش (11) “ “



« شريران منقطع خواهند شد، و امّا منتظران خداوند وارث زمين خواهند بود، هان بعد از اندك زماني شرير نخواهد بود.....



و اما حليمان وارث زمين خواهند شد، و از فراواني سلامتي متلذذ خواهند گرديد، شريران شمشير را برهنه كرده و كمان را كشيده­اند تا مسكين و فقير را بيندازند، و راست رُوان را مقتول سازند، شمشير ايشان به دل خود ايشان فرو خواهند رفت و كمانهاي ايشان شكسته خواهند شد، زيرا كه بازوهاي شريران شكسته خواهد شد.



و اما صالحان را خداوند تأييد مي­كند، خداوند روزهاي كاملان را مي­داند، و ميراث ايشان خواهند بود تا ابدالاباد.



آنانيكه از روي بركت يا بند وارث زمين گردند، و اما آناني كه ملعون وي­اند منقطع خواهند شد، نسل شرير منقطع خواهند شد ، صالحان وارث زمين خواهند بود، و در آن تا به ابد سكونت خواهند نمود.



منتظر خداوند باش و طريق او را نگاهدار تا تو را به وراثت زمين برافرازد، چون شريران منقطع شوند آن را خواهي ديد، اما خطاكاران جميعاً هلاك خواهند گرديد، و عاقبت شريران منقطع خواهد شد، و نجات صالحان از خداوند است......



و خداوند ايشان را اعانت كرده نجات خواهد داد، ايشان را از شريران خلاص كرده خواهد رهانيد، زيرا بر او توكل دارند.»



اين بشارات كه تلخيص از مزمور 37 تورات است خوشبختانه در طول تاريخ از تحريف مصون ماند تا سندي محكم و جاويد براي نسل آينده بشر باشد.



قوت و دوام و قطعيّت اين سند كتبي تا به آنجا رسيده كه خداي بزرگ آنرا مورد تأييد مجدد قرار داده، و در قرآن كريم رسماً به آن اشاره كرده مي­فرمايد:



وَ لَقَدْ كَتَبْنا في الزَّبوُرِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ الاَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ.[2]



يعني:



ما در كتاب زبور داود اين بشارت بزرگ را ثبت كرديم (و يا نوشته و سند كتبي داديم) كه (در آينده) حكومت و فرمانروائي همة زمين (كره زمين) ويژه بندگان صالح و درستكار من خواهد بود.