حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:



«اِذا قامَ قائِمُ الِ مُحَمَّد عَلَيْهِمُ السَّلامُ حَكَمَ بَيْنَ النّاسِ بِحُكْمِ داوُدَ، فَلا يَحْتاجُ اِلى بَيِّنَة، فَيُلْهِمُهُ اللهُ تَعالى، فَيَحْكُمُ بِعِلْمِه.»(1)



«آن گاه كه قيام كننده آل محمّد عليهم السلام بپاخيزد، درميان مردم به حكم داود حكم نمايد، و نيازى به شاهد و بيّنه ندارد، بلكه خداوندگار بلند مرتبه او را الهام مى كند و او به علم خويش عمل خواهد كرد.»



آن زمان كه حضرت داود على نبيناوآلهوعليه السلام به حكم ( وَ آتَيناهُ الحِكْمَةَ وَ فَصْلَ الْخِطابِ)(2) منصب حكمرانى و قضاوت را به دست گرفت، دو نفر كه بر سر عده اى گوسفند كارشان به اختلاف كشيده بود، در محضرش بيان ادّعا كردند و آن حضرت بدون اين كه از آن ها شاهدى طلب كند به صدور حكم الهى اقدام نمود. ولى در اندك زمانى متوجه شد كه آمدن اين دو نفر نزد او دستورى بوده از طرف خداوند متعال تا داود را امتحان



ــــــــــــــــــــــــــــ



1 ــ بحار الانوار ج 52 ص 339 حديث 86.



2 ــ يعنى: دانش داورى عادلانه به او داديم . سوره ص: 20.



----------------------------------------



ــ[42]ــ



نمايند و نمى بايست داود بدون خواستن شاهد و بينه حكم مى نمود.(1)



آرى داود را گفتند كه حكم بدون طلب شاهد مخصوص خليفه ديگرى است كه وعده آمدنش در زبور، مزبور است(2)، و فقط اوست كه بدون بيّنه حكم خواهد فرمود.



اگر چه اجداد طاهرينش همگى سينه هاشان مخزن اسرار و علوم خداوندى بود و آگه از اسرار غيب و نهان بودند، اما امر الهى چنان صادر شده بود كه در ميان مردم به واسطه شاهد، بيّنه، سوگند و امورى كه در قضاوت معتبر است حكم نمايند، اما از ويژگى هاى سلطان عصر عليه السلام در زمان ظهور، آن است كه در ميان مردم به علم معبودى و حكم داودى حكم خواهد نمود و از كسى طلب بيّنه و شاهد نخواهد كرد و نيازى به بيّنه ندارد.



آرى او خود شاهد است و حاكم و به « عين الله الناظرة» مى بيند و به «حكم الله المرضىّ» حكم مى كند و با «يد الله الباسطه» اجراى حكم مى نمايد، انشاء الله.







ــــــــــــــــــــــــــــ



1 ــ تفسير الميزان: ج 17 ص 20 سوره ص.



2 ــ سوره انبياء: 105.



----------------------------------------



ــ[43]ــ



درع النبى بجسمه قد استوى آبائه قد لبسوه ما استوى