بازگشت

مقدمه


بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله الذي جعل الائمة قوّامه علي خلقه، وحفظة لدينه وولاةً لامره. والصلاة والسلام علي سيد رسله أبي القاسم محمد وآله الطاهرين، سيّما امام العصر وناموس الدهر کاشف الضر والمحن، مولانا الحجة بن الحسن، عليه وعلي آبائه المعصومين من الصلوات أنماها ومن التحيات أزکاها. اللهم اجعلنا من الفائزين بولايته وأکرمنا بظهوره وشرفنا بلقائه واملا به الارض قسطاً وعدلاً، برحمتک ياأرحم الراحمين.

قال الله تعالي:

واذ ابتلي ابراهيم ربه بکلمات فأتمهن قال: إني جاعلک للناس اماماً. قال: ومن ذريتي؟ قال: لا ينال عهدي الظالمين. [1] .

سير توحيدي ومعنوي وکمالي انسان، اگر چه به ظاهر از معرفة الله وتوحيد وسائر صفات کماليه باري تعالي، آغاز مي شود، در ادامه وامتداد نيز همان تکامل معرفت خدا وعقيده توحيد وجلوه هاي آن است.

عقايد ديگر مثل نبوّت وامامت ومعاد، هر چند اصولي مستقل در کنار عقيده توحيد محسوب مي شوند، در وجود وواقعيت يافتن، متأخر از عقيده توحيد ومرتبط به آن مي باشند، ودر واقع مکمّل آن وبسط وتفصيل معرفت خدا وصفات کمالي ذاتي وافعالي او است.

عقيده به نبوت، مرتبه اي از مراتب کمال عقيده به توحيد، وجلوه اي از جلوه هاي معرفت خدا است. همچنين عقيده به معاد وامامت، همه از شؤون وتجلّيات اين عقيده است. آنانکه خدا را به اسماء الحسني وصفات عليائي که دارد مي شناسند، به فرستادن پيامبران واعطاء معجزه به آنها ونزول کتاب وموازين وقواعد واحکام مورد نياز بشر از جانب او ايمان مي آورند، چنانکه به نصب امام ووجود حجت در هر عصر وزمان وولايت وساير نظامات نيز ايمان مي آورند. همچنان که وقتي خدا را به عدل وحکمت، ومنزّه بودن از کار لغو وعبث وبيهوده شناختند، به معاد ايمان مي آورند. وخلاصه ابعاد معرفت خدا وفروع عقيده به توحيد وصفات جماليه وجلاليه حق تعالي مانند خوني که در بدن جريان دارد، در تمام مباني ومعيارها واصول وفروع شرعي جريان دارد، وعقايد ديگر از آثار ولوازم آن عقيده اصليه است.

موضوع اين رساله تجلّي توحيد در نظام امامت است، که چون با تجلّي توحيد در کل رسالات انبيا ورسالت اسلام وتجلّي آن در امامت حضرت مهدي عليه السلام ارتباط دارد، به حول وقوه الهي آن را در چهار گفتار زير به پايان مي رسانيم.

1ـ تجلي توحيد در کل رسالات انبيا ومعارف وشرايع آسماني.

2ـ تجلي توحيد در اسلام.

3ـ تجلي توحيد در نظام امامت.

4ـ تجلي توحيد در امامت حضرت مهدي عليه السلام.


پاورقي

[1] سوره بقره، آيه124.