قرآن كريم و نشانه هاى ظهور حضرت
مهدى عجل الله تعالى فرجه


آنچه در قرآن كريم از طرف خداوند بزرگ به وسيله
رسول اكرم صلى الله عليه و آله به ما رسيده واجب الاطاعه است و كوچكترين ترديدى
درباره آن نبايد داشت ، چرا كه از منبع علم خداوندى سرچشمه گرفته است . از جمله
بشارتهايى كه در قرآن مجيد در ضمن آياتى داده شده مساءله قيام جهانى حضرت بقية
الله ارواحنا له الفداء و سيطره عدل و داد در عالم بعد از پر شدن آن از ظلم و جور است
كه مرحوم علامه نورى در مقدمه كتاب شريف ((كشف الاءستار)) ادعاى تواتر، از فريقين
(شيعه و سنى ) فرموده است و اين نتيجه به دست مى آيد كه بايد ظلم و تباهى از
سرتاسر جهان محو گردد و جهان از عدالت پر شود، نه اينكه به
خيال خام بعضى از نويسندگان ، عدالت در حكومت حضرت مهدى سلام اللّه عليه تغليبى
باشد و همچنان افراد شرور، كم يا زياد، در اجتماع ديده شوند. خير، طبق نص صريح
آيات قرآن و تفاسير رسيده از اهل بيت عصمت و طهارت سلام اللّه عليهم اجمعين پس از پر
شدن عالم از ظلم و جور، قسط عدل بر آن حاكميت خواهد يافت و همان گونه كه عرض شد
در اين زمينه بزرگان مذهب نظير علامه نورى و ديگران نيز دعوى تواتر نموده اند.
بنابراين ، ديگر جايى براى عدالت تغليبى و طرفداران آن نمى ماند.


نشانه هاى پيدايش اين حكومت


سنرِيهِمْ آياتِنَا فى الاَفَاقِ وَ فى أَنفُسِهِمْ حَتى يَتَبَينَ لَهُمْ أَنّهُ الحَْقّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّك أَنّهُ عَلى كلّ ِ شىْ ءٍ شهِيدٌ
. ⁽¹⁾

بزودى آيات و نشانه هايى از قدرت خود را در صحنه گيتى و در (كشور) وجودشان
بدانها نشان خواهيم داد، تا بر آنها آشكار شود كه حق است .

ممكن است نشانه هاى آفاقى همان صيحه آسمانى باشد و منظور از آيات انفسى همان رعب و
ترس باشد كه در دلها جاى مى گيرد.


خواننده عزيز!


تا اين ساعت چنين علائم و نشانه هايى كه براى بشر تمام مجهولات را از بين ببرد و
پرده از روى حقايق و ملكوت عالم بردارد به نحوى كه حق آشكار و
باطل نابود شود، در صحنه گيتى ديده نشده است و با توجه به اينكه خداوند خلف وعده
نخواهد فرمود و حتما بايد اين كار بشود، غير از قيام آخرين نماينده و سفير اعظم او
حضرت بقية الله روحى و ارواح العالمين له الفداء نشانه ديگرى نخواهد بود.


وَ لَنَبْلُوَنّكُم بِشىْ ءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوع وَ نَقْصٍ مِّنَ الأَمْوالِ وَ الأَنفُسِ وَ الثّمَراتِ وَ بَشرِ الصابرِينَ .
⁽²⁾

و هر آينه شما را به وسيله ترس و گرسنگى و نقص در مالها و جانها و ميوه ها مى
آزماييم ، و صبركنندگان را بشارت ده .

محمد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام روايت مى كند كه پيش از قيام مهدى ما سلام اللّه
عليه مردم به انواع بلاها مبتلا مى شوند و موفقيت با صابران است .

به طور خلاصه علائم و نشانه هاى قبل از ظهور در اين روايات عبارت است از:

1. وحشت و اضطرابى كه در حال حاضر در ميان مردم بعضى از كشورهاى اسلامى ديده مى
شود.

2. گرسنگى و قحطى كه در بعضى كشورهاى جهان مشهود است و به طور متوسط روزانه
چند صد هزارتن از گرسنگى مى ميرند (مانند بعضى از قسمتهاى افريقا و هندوستان ).

3. فساد در تجارت و بازرگانى و كمبود درآمد بعضى از اقشار جامعه كه به ويژه در
ايران ما مشهود است .

4. تلفات جانى مانند تلفات در جنگ ايران و عراق و نقصان زراعت و ميوه جات ناشى از
آفات و كمى بركت آنها.

اكنون به اصل روايت كه از امام صادق عزيز ما - كه سلام خداوند بر ايشان باد -
نقل كرده اند، توجه فرماييد:

عن محمد بن مسلم عن ابى عبدالله جعفر بن محمد عليهما السلام اءنه
قال ان قدام قيام القائم علامات بلوى من الله تعالى لعباده المؤ منين قلت و ما هى
قال ذلك قول الله عزوجل ((
وَ لَنَبْلُوَنّكُم بِشىْ ءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوع وَ نَقْصٍ مِّنَ الأَمْوالِ وَ الأَنفُسِ وَ الثّمَراتِ وَ بَشرِ الصابرِينَ .
))
قال لنبلونكم (يعنى المؤ منين ) بشى ء من الخوف من ملوك بنى فلان فى آخر سلطانهم
(والجوع ) بغلاء اسعارهم (و نقص من الاموال ) فساد التجارات و قلة
الفضل فيها (والانفس ) قال موت ذريع (والثمرات ) قلة ريع ما يزرع و قلة بركة الثمار
(و بشر الصابرين ) عند ذلك بخروج القائم عليه السّلام ثم
قال لى يا محمد هذا تاءويله ان الله عزوجل يقول ((و ما يعلم تاءويله الا الله و
الراسخون فى العلم ⁽³⁾ )). ⁽⁴⁾

محمد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه امام فرمودند: پيش از قيام قائم
نشانه هايى است جهت آزمايش از جانب خداوند نسبت به بندگان مؤ منش . عرض ‍ كردم : آن
نشانه ها چيست ؟ فرمود: آن ، گفتار خداوند عزوجل است كه فرمود:(( و لنبلونكم بشى
ء)). فرمود: ((لنبلونكم ))يعنى هر آينه بيازماييم شما مؤ منان را ((بشى ء من الخوف
))به مقدارى و چيزى از ترس از ملوك بنى فلان (بنى عباس ) در پايان زمامداريشان
و((الجوع ))و گرسنگى به خاطر بالا بودن قيمتها (( و نقص من
الاموال )) و كاستى از مالها (يعنى ) فساد تجارتها (( والانفس ))و جان ها (يعنى ) مرگ
سريع ((والثمرات )) و محصولات (يعنى ) كم شدن كشاورزى و كمبود بركت محصولات
(( و بشرالصابرين )) (يعنى ) بشارت ده صابران را در چنين وقت به خروج قائم
عليه السّلام . سپس به من فرمود: اى محمد! اين است
تاءويل قول خداوند عزوجل كه مى فرمايد: (( و ما يعلم تاءويله ...)) (يعنى ) نمى داند
تاءويل قرآن را جز خداوند و پايداران در دانش .

ان الله قادر على ان ينزل آية . ⁽⁵⁾

به درستى كه خداوند (تبارك و تعالى ) قادر است كه نشانه اى فرو فرستد.

در تفسير اين آيه به چند نشانه از نشانه هاى ظهور حضرت ولى عصر عليه السّلام
اشاره شده است :

1. خروج دابة الارض ⁽⁶⁾

2. دجال

3. نزول عيسى بن مريم عليه السّلام

4. طلوع خورشيد از مغرب

و اينك اصل روايت :

فى رواية ابى الجارود: عن ابى جعفر عليه السّلام فى قوله ((ان الله قادر على ان
ينزل آية )) و سيريك فى آخر الزمان آيات منها دابه الارض و
الدجال و نزول عيسى بن مريم و طلوع الشمس من مغربها. ⁽⁷⁾

ابى الجارود مى گويد: امام باقر عليه السّلام در تفسير آيه (( ان الله قادر الخ
))فرمودند: زود است كه در آخر الزمان آيات و نشانه هايى از قدرت خداوند مى بينى :

1. دابة الارض (كه منظور تشريف فرمايى حضرت اميرالمؤ منين عليه السّلام در رجعت و
يا حضرت بقية الله روحى له الفداء است ).

2. دجال .

3. نزول حضرت عيسى بن مريم از آسمان .

4. طلوع خورشيد از مغرب .


قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلى أَن يَبْعَث عَلَيْكُمْ عَذَاباً مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسكُمْ شِيَعاً وَ يُذِيقَ بَعْضكم بَأْس بَعْضٍ
. ⁽⁸⁾

بگو او تواناست كه بر شما عذابى از بالاى سر و زير پاهاى شما بر انگيزد يا
اينكه شما را از گروههاى غير متحد قرار دهد و آسيب برخى را به برخى ديگر بچشاند.

در اين آيه به بعضى از علائم ظهور اشاره شده است :

1. خروج دجال .

2. صيحه آسمانى .

3. خسف و فرورفتن در زمين ((بيداء)). گويا مقصود لشكر سفيانى باشد.

4. اختلاف مردم در دين و طعن و شتم يكديگر كردن و كشتار بعضى به وسيله افراد ديگر
در حالتى كه همه آنها خودشان را مسلمان مى دانند.

و اما روايتى كه در اين باب رسيده است :

عن ابى جعفر عليه السّلام فى قوله تعالى
((قل هو القادر على الخ )) قال هو الدجال و الصيحة ((او من تحت ارجلكم )) و هو الخسف
((اويلبسكم شيعا)) و هو اختلاف فى الدين و طعن بعظكم على بعض ((و يذيق بعضكم
باءس بعض )) و هو ان يقتل بعضكم بعضا و
كل هذا فى اهل القبلة . ⁽⁹⁾

از ابى جعفر (امام باقر) عليه السّلام در فرموده خداوند
متعال :(( قل هو القادر على ...))منقول است كه فرمودند: آن
دجال و صيحه است (عذاب آسمانى و از بالا) و مراد از((او من تحت ارجلكم ))عبارت از خسف
و فرورفتگى زمين است و مراد از(( اويلبسكم شيعا))اختلاف در دين و طعن به يكديگر
زدن است و منظور از(( يذيق بعضكم باءس بعض ‍ )) كشتن بعضتان است بعضى ديگر
را، و تمام اين حوادث در ميان اهل قبله و مسلمانان به وقوع مى پيوندد.


قُلْ أَ رَءَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَياتاً أَوْ نهَاراً مّا ذَا يَستَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ . ⁽¹⁰⁾

بگو آيا ديديد كه اگر عذاب الهى شب هنگام و يا روز بر شما برسد (چه راه گريزى
داريد؟) چرا گناهكاران (به جاى توبه ) عذاب را به
تعجيل مى طلبند؟

از امام باقر عليه السّلام نقل شده كه فرمودند: مراد از عذاب در اين آيه بلاهايى است كه
در آخرالزمان بر مردم نازل مى شود (البته بر مردم مسلمان ).


وَ لَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْت وَ أُخِذُوا مِن مّكانٍ قَرِيبٍ . ⁽¹¹⁾

و اگر تو سختى حال مجرمان را مشاهده كنى هنگامى كه ترسان و هراسان هستند پس هيچ
فرار و گذشتى نيست و از مكان نزديكى دستگير شوند.

از حضرت باقر عليه السّلام نقل كردند در تفسير اين آيه شريفه كه در مقدمه قيام
جهانى حضرت مهدى ارواحنا له الفداء صيحه اى از آسمان بلند مى شود كه همه مردم در
هر حالى كه هستند اين صدا را مى شنوند و در زمين بيداء لشكريان سفيانى به زمين فرو
خواهند رفت كه جمعيت آنها طبق روايات رسيده كه بعدا ذكر خواهد شد در حدود سيصد هزار
نفر است . و اما اصل روايت :

عن ابى الجارود عن ابى جعفر عليه السلام فى قوله تعالى ((ولو ترى اذا فزعوا فلا
فوت )) قال من الصوت و ذلك صوت من السماء. ⁽¹²⁾

ابى جارود از امام باقر عليه السّلام در مورد اين
قول خدايتعالى كه مى فرمايد (( ولو ترى اذا فزعوا فلا فوت ))، روايت كرده است كه
آن حضرت فرمودند: اين از صداى آسمانى (صيحه ) است .


سأَلَ سائلُ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ . ⁽¹³⁾

سائلى از عذابى كه وقوع آن حتمى است سؤ ال نمود.

از حضرت باقر عليه السّلام در رابطه با اين آيه مباركه سؤ
ال كردند كه منظور از اين عذاب چيست ؟ فرمودند:

نار تخرج من المغرب و ملك يسوقها من خلفها حتى ياءتى من جهة دار بنى سعد ابن همام
عند مسجدهم فلا تدع دارا لبنى امية الا احرقتها و اهلها و لا تدع دارا فيها و
ترلال محمد الا احرقتها و ذلك المهدى عليه السّلام . ⁽¹⁴⁾

عذاب در اينجا آتشى است كه از طرف مغرب شعله ور مى شد و پادشاهى آن را رهبرى مى
كند و تمام خانه هاى بنى اميه و همه غاصبان حقوق
اهل بيت را آتش مى زند و مخصوصا از بنى اميه آثارى باقى نخواهد گذاشت و اوست مهدى
آل محمد (سلام اللّه عليه و عجل الله له الفرج ).

علامه مجلسى مى فرمايد: اين جريان يا از علائم ظهور است و يا در وقت ظهور واقع مى
شود.