نمونه هاى نويد قرآن درباره امام مهدى : 2- وعده خدا
برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني
و نيز خداوند در قرآن كريم اينگونه از آن حضرت نويد مى دهد:
((
وَعَدَ اللّهُ الّذِينَ ءَامَنُوا مِنكمْ وَ عَمِلُوا الصالِحاتِ لَيَستَخْلِفَنّهُمْ فى الأَرْضِ كمَا استَخْلَف الّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنّ لهَُمْ دِينهُمُ الّذِى ارْتَضى لهَُمْ وَ لَيُبَدِّلَنهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنى لا يُشرِكُونَ بى شيْئاً وَ مَن كفَرَ بَعْدَ ذَلِك فَأُولَئك هُمُ الْفاسِقُونَ ...)) (83)
يـعـنـى : خـدا بـه كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند وعده داده
است كه آنان را در روى زمين جانشين ديگران سازد همانگونه كه مردمى را كه پيش از آنان
بودند جانشين ديگران كرد و دينشان را ـ كه خود برايشان پسنديده است ـ استوار سازد و
وحـشـتشان را به امنيت تبديل كند، تا تنها مرا بپرستند و چيزى را با من شريك نگيرند. و
آنان كه از آن پس ، راه كفر و ناسپاسى در پيش گيرند، نافرمانند.
ايـن آيـه شـريـفـه از جـمـله آيـاتـى اسـت كـه بـه آن حـضـرت
تاءويل شده است .
معناى آشكار و ظاهر آيه اين است كه ، خداوند:
1ـ آفـريـدگار تواناى هستى به مؤ منان و شايسته كرداران اين امت وعده داده است كه آنان
را جانشين ديگران سازد...
طـبيعى است كه انسان بر روى همين سياره خاكى زندگى مى كند و آيه ناظر بر همين زمين
اسـت و بـيانگر اين واقعيت است كه خداوند، سرزمين و امكانات كفر پيشگان جهان را به اين
شايسته كرداران با ايمان مى دهد، و بدانان شرايط و امكاناتى مى بخشد كه در زمين با
قدرت و عدل و داد فرمانروايى كنند، همانگونه كه در گذشته نيز برخى از دوستانش را
جانشين دشمنانش ساخته است .
2ـ و نيز به آنان وعده داده است كه قدرت و نيرو و امكاناتى به آنان ارزانى دارد كه دين
مورد پسند او را در همه عرصه هاى زندگى پياده كنند و شرايط وحشت بار و هراس انگيز
اجـتماعى و روانى خويش را به امنيت و آرامش تبديل سازند، به گونه اى كه جز از خدا و
عدالت نهراسند و هيچ قدرتمدار و زورمندى نتواند بر آنان ، شاخ و شانه بكشد. خداى را
بـدون ترس و هراس و بصورت آشكار بپرستند و نداى حق و عدالت را به روشنى و با
صداى رسا، طنين افكن سازند.
كوتاه سخن اين كه : با نگرش به ظاهر اين آيه ، خداوند به مؤ منان و شايسته كرداران
ايـن امت ، نويد جامعه اى را مى دهد كه از هر پليدى و ناپاكى پيراسته است و به تمامى
ارزشـهـا و قـداسـتـهـا و فـضـيـلتـهـا و شـايستگيها آراسته است ، اين معناى ظاهرى اين آيه
شريفه .
اين وعده شكوهمند خدا كه سه بار با ((لام قسم )) مورد تاءكيد قرار گرفته است و سه
بار با ((نون تاءكيد))، تاكنون تحقق نيافته است .
چـه زمـانـى مـردم بـا ايـمـان و شـايـسـتـه كـردار تـوانـسـتـنـد بـا اقـتـدار، حـكـومـت مـهـر و
عـدل خـويـش را در سـراسـر جـهـان بـرپـا دارنـد و در
كـمال آزادى و بدون ترس و دلهره مقررات عادلانه و جانبخش قرآن را در عرصه هاى حيات
، پياده نمايند؟
ايـن مـؤ مـنان شايسته كردارى كه خداوند در آيه مورد بحث اين وعده روح بخش را به آنان
مى دهد چه كسانى هستند؟
اگـر شـمـا خـواننده عزيز به تاريخ اسلام و مسلمانان از همان آغاز درخشش انوار نورانى
وحـى تـاكـنـون ، مراجعه كنيد، به شايستگى در خواهيد يافت كه اين وعده شكوهبار خدا در
ظـرف ايـن هـزار چـهـارصـد سـال تـحـقـق نـيـافـتـه و ايـن نـويـد بـزرگ جـامـه
عمل نپوشيده است .
مـن فـكـر نـمـى كـنم كه وجدان هيچ مسلمان آگاه و باانصافى بپذيرد كه منظور از مؤ منان
شـايـسـتـه كـردار در ايـن آيـه ((امويان )) و ((عباسيان )) باشند، چرا كه تاريخ مورد
قـبول امت اسلام و ملل بيگانه ، گواه است كه ((امويان )) و ((عباسيان )) در حكومت سياه
و وحـشتناك خود، سهمگين ترين جنايات را مرتكب شدند و خون پاك اولياى خدا را به زمين
ريـخـتـنـد، حـرمتها را هتك كردند و كاخهاى ظلم و بيدادشان لبريز از فسق و فجور و ضد
ارزش بـود كـه اگـر بـخـواهـيـم آن جـنـايـتـهـا را بطور دقيق شرح دهيم كتاب از اسلوب و
موضوع خود خارج خواهد شد.
بـعـلاوه چـه روزگـارى بـراسـتـى ديـن خـدا بـه تـمكن و اقتدار مورد نظر اين آيه مباركه
نائل آمد، تا نويد جهان گستر شدن آن تحق يافته باشد همانگونه كه در آيه آمده است :
((وَ لَيُمَكِّنَنّ لهَُمْ دِينهُمُ الّذِى ارْتَضى لهَُمْ ...))
ايـن صـحـيـح اسـت كـه اسـلام به دليل جامعيت ، محتواى بلند، هماهنگى با فطرت و ديگر
ويـژگـيـهـاى خـود و آورنـده و آمـوزگـاران و الگـوهاى حقيقى آن امامان نور عليهم السلام
تـاكـنـون بـه مـيـليـونـهـا دل و قـلب راه يافته و آهسته آهسته به راه خود ادامه مى دهد، اما
سـوگـمندانه همچنان فاقد يك قدرت منسجم جهانى است ؛ بطورى كه در هر گوشه اى از
اين جهان پرآشوب ، هر كس مى تواند به جنگ با آن بر مى خيزد و بر ضد آن و پيروان
آن دست به شقاوت مى زند.
بـه ((چين )) يا ((شوروى )) يا برخى از كشورهاى افريقايى و اروپايى برويد تا
تـرس و هـراسـى را كه بر مسلمانان نجات يافته از تصفيه هاى خونين و ظالمانه سايه
افكنده است ، بشناسيد و با ظلم و فشارى كه از هر سو زندگى آنان را احاطه كرده است ،
آشنا شويد.(84)
در بـرخـى از كـشـورهـا نـگـاه داشـتـن قـرآن بزرگترين جرم است و نگاه دارنده آن در خور
سهمگين ترين كيفرها و سخت ترين شكنجه ها.
ديـگر از دهها ميليون مسلمانى كه تنها به جرم ايمان به اسلام و قرآن كشته شدند چيزى
مپرس .
در ((چـيـن )) و ((شـوروى )) و ((يـوگـسلاوى )) كشتارگاههاى مهيب و رعب آورى برپا
گرديد و سيلابى از خون مسلمانان به راه افتاد.
در فليپين هم اكنون نيز مسلمانان از انواع فشار و سركوب و محروميتها رنج مى برند و در
((ويـتـنـام )) جـز خـدا نـمـى دانـد كـه چـه شـمـار مـسـلمـانـان بـدسـت كـمـونـيـسـتـهـا
قـتـل عـام شـدنـد و از دهـهـا هـزار مـسـجـدى كـه بـه اصـطـبـل و
مـحـل نـگـهـدارى سـلاح و ((كـنـيـسـه )) و مـيـدان ورزش
تبديل شد ديگر مپرس و مگو...
پس چه زمانى نويد و وعده خدا تحقق يافت ؟...
سؤ ال :
مـمـكـن اسـت بـرخى بگويند: ((اسلام در ((جزيرة العرب )) و كشورهاى خاور ميانه و
بـسيارى از ديگر كشورها بويژه در روزگار فتوحات اسلامى تمكن و اقتدار يافت ... آيا
اين نوعى تحقق آن نويد نيست ؟))
پاسخ :
صحيح است كه اسلام در مقاطعى از تاريخ خويش ، در قلمرو محدودى به قدرت رسيد و
رهـبرى سياسى و اجتماعى را به كف گرفت ، اما آيا براستى همين حاكميت محدود و مقطعى ،
نـويـد مـورد نظر قرآن و تحقق آن وعده شكوهمند خداست ؟ اگر چنين است اين شرايط كه در
همان عصر پيامبر تحقق يافت و اسلام بر مدينه و بخشهايى از ((جزيرة العرب )) حاكم
گـرديـد. بـا ايـن وصف معنا و مفهوم اين نويد شكوهبار قرآنى چه مى تواند باشد كه مى
فرمايد:
((وَعَدَ اللّهُ الّذِينَ ءَامَنُوا مِنكمْ وَ عَمِلُوا الصالِحاتِ ....))
يـعـنـى : خـداونـد به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دهند وعده داده
است كه آنان را در روى زمين جانشين سازد...
بـنـظـر مـا، مـعـنـاى واقـعـى ايـن نـويد قرآنى اين است كه روزگارى در پيش است كه بر
سراسر گيتى حاكم مى گردد و مسلمانان بدون هيچ هراس و دلهره اى راه و رسم مترقى و
شعائر و برنامه هاى انسانساز دينى خود را بر پاى مى دارند و در تمامى مناطق مسكونى
و آباد جهان ، تنها اسلام ، تدبير امور و تنظيم شئون بشريت را بدست مى گيرد.
آرى ! اين وعده شكوهبار قرآن است و اين هم تاكنون ، تحقق نيافته است .
معناى اين آيه در پرتو روايات
امـامـان مـعـصـوم و آمـوزگـاران راسـتـيـن قـرآن نـيـز در
تـاءويـل آيـه مـورد بـحـث بـر ايـن انـديـشـه رهنمون هستند كه اين وعده پرشكوه خدا تحقق
نيافته و به هنگامه ظهور حضرت مهدى عليه السلام تحقق خواهد يافت .
بـزودى در هـيـمن كتاب با روايات معتبرى روبرو خواهيد شد كه بطور صريح و بى هيچ
ابـهـامـى ايـن آيـه قـرآن را بـر عـصـر ظـهـور آن حـضـرت و حـكـومـت
عدل و مهر او منطبق ساخته اند.
براى نمونه :
1ـ از چـهـارمين امام نور عليه السلام آورده اند كه آيه مورد بحث را، تلاوت كرد و فرمود:
((بـخـدا سـوگـنـد كـه ايـن مـؤ مـنـان شـايـسـتـه كـردار، شـيـعـيـان مـا
اهـل بـيـت هـستند و خداوند اين نويد و وعده شكوهبار را بدست بزرگ مردى از ما تحقق خواهد
بـخشيد او مهدى اين امت است و كسى كه پيامبر در مورد او فرمود: اگر از عمر دنيا تنها يك
روز بـاقـى مـانـده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانى خواهد ساخت تا مردى از عترت من
كه نامش ، نام من است بر جهان حكومت كند و زمين را همانگونه كه به هنگام ظهور او لبريز
از ظلم و جور است مالامال از عدل و داد سازد.))(85)
2ـ و از دو امـام مـعـصـوم حضرت باقر و حضرت صادق عليهم السلام نيز همين سخن روايت
شده است و آنان نيز درست همين نويد را داده اند.
مـرحـوم ((طبرسى )) پس از نقل اين روايت مى گويد: ((منظور از مؤ منان شايسته كردار،
پـيـامـبـر و خـانـدان اويـنـد و ايـن آيـه در بـردارنـده نـويـد حـكـومـت عـادلانـه جـهـانـى
اهل بيت ، استقرار اقتدار آنان در سراسر گيتى و برچيده شدن وحشت و هراس آنان با ظهور
حضرت مهدى عليه السلام است .))
و مـى افـزايـد: ((خاندان پيامبر در مورد اين واقعيت اجماع و اتفاق نظر دارند و روشن است
كـه اجماع آنان همانند قرآن حجت است . چرا كه پيامبر گرامى (ص ) فرمود: ((مردم ! من از
مـيـان شـمـا مـى روم اما دو گوهر گرانبها در ميان شما به يادگار مى گذارم : يكى كتاب
خـدا، قـرآن و ديـگـرى خـانـدانـم . و ايـن دو تـا روز رستاخيز و ورود بر من در كنار حوض
كوثر، از هم جدايى ناپذيرند.))
آنـگـاه مـى افـزايـد: ((نـويـد شـكـوهـمـنـد ايـن آيـه قـرآن نـيـز كـه تـمـكـن و اقـتـدار
اهـل بيت و استقرار دين خدا بر روى زمين بوسيله آنان است ، وعده اى است كه تاكنون تحقق
نـيـافته است از اين رو آن حضرت در انتظار دريافت فرمان ظهور از جانب خداست ، چرا كه
خداوند در وعده اش تخلف نمى ورزد.))(86)