مهدى در قرآن
مقدمه
برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني
قرآن كتاب پرشكوه خداست .
كـتـابـى اسـت كـه نـه كـتـابـهـاى آسـمـانـى پـيـشـيـن آن را خـدشـه دار و
باطل مى سازد و نه واقعيتهاى آينده .(62)
بـيـانـگـر هر چيزى است (63) و هيچ تر و خشكى نيست مگر اينكه در (اين ) كتاب روشن و
روشنگر آمده است .(64)
در ايـن كـتـاب از هيچ چيز فروگذار نشده (65)... آخرين پيام آسمان به زمين و زمان است
همانگونه كه اسلام ، آخرين دين آسمانى و آخرين برنامه زندگى است .
بـا ايـن وصـف ، آيـا براستى مى توان فكر كرد كه قرآن در مورد اين رخداد بزرگ ، كه
عميقترين و وسيعترين دگرگونى حيات انسان شناخته مى شود ساكت باشد؟
و در مورد آن بدون نويد و پيام ؟
ايـن قـرآنـى كـه از چـيـرگـى ((روم )) بـر ((ايـران )) و از بـرپـايى دولت غاصب و
پوشالى يهود، بر اساس سازش با قدرتهاى مسلط روزگار خبر مى دهد.(66)
ايـن قـرآنـى كـه از آن ((يـاجوج )) و ((ماءجوج )) و سرانجام آينده آنها خبر مى دهد، اين
قـرآنـى كه از امكان گذشتن از جو و راهيابى انسان به كرات آسمانى گزارش مى كند و
مى فرمايد:
(( يامَعْشرَ الجِْنّ ِ وَ الانسِ إِنِ استَطعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السمَواتِ وَ الأَرْضِ فَانفُذُوا لا تَنفُذُونَ إِلا بِسلْطانٍ ...)) (67)
يـعـنى : هان اى گروه جن و انس ! اگر مى توانيد كه از كرانه هاى آسمانها و زمين بيرون
رويد، بيرون برويد اما بيرون نخواهيد رفت مگر با داشتن قدرت علمى و صنعتى ...
آيـا فـكـر مـى كـنـيـد چنين كتابى از ظهور اصلاحگر بزرگ تاريخ انسانيت و بنياد حكومت
جهان گستر و عادلانه او، خبر نمى دهد و در مورد آن ساكت است ؟
هرگز چين نيست ...
قـرن از امـام مـهـدى عـليـه السـلام و بـرپـايـى حـكـومـت مـهـر و
عدل او، در موارد متعدد و آيات بسيارى سخن گفته است و از اين حقيقت بزرگ خبر داده است .
و ايـن آيـات بـر شـخـصـيـت گـرانـمـايـه آن حـضـرت و ظـهـور او
تاءويل گرديده است . همانگونه كه امامان نور عليه السلام كه قرآن در خانه آنان فرود
آمـده اسـت ، بـديـن واقـعـيـت تـصـريـح كـرده انـد و مـى دانـيم كه صاحبان معصوم و مطهر و
راستگوى خانه يعنى اهل بيت پيامبر به آنچه در خانه است ، داناتر و آگاه ترند.