برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور

در اين فصل روايات رسيده از وجود مقدس رسول اكرم صلى الله عليه و آله و اوصياى عزيزش را كه در كتابها معتبر اهل سنت و جماعت ، آن هم در معتبرترين آنها (صحاح سته ) و كتابهاى معتبر ديگر در باب علائم ظهور آمده است عنوان مى كنيم تا خوانندگان عزيز بدانند كه تنها علماى شيعه درباره علائم و نشانه هاى ظهور حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء كتاب ننوشته و نقل احاديث نكرده اند، بلكه حتى آنهايى كه بر حسب ظاهر ولايت و امامت را از مسير اصلى خودش تغيير داده و بزرگان آنها آنچه نبايد بكنند، كرده اند (اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له على ذلك )نيز درباره آن حضرت و نشانه هاى ظهور او روايات عديده نقل كرده اند.

اينك به خواست خداوند و الطاف كريمانه امام مظلوم و عزيز ما، حضرت ولى عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف ، به سراغ كتابهاى ياد شده مى رويم و تا آنجايى كه عنايت بشود در جمع روايات رسيده از پيشوايان معصوم سلام الله عليهم اجمعين پيگيرى خواهيم كرد و اميد است براى عموم مسلمانان راهنماى خوبى باشد.

امام عصر روحى له الفداء در كتابهاى اهل سنت

محمد بن الحسن بن على بن محمد بن على بن موسى الرضا بن جعفر بن محمد بن على بن الحسين بن على ابى طالب و كنيته ابوعبدالله و ابوالقاسم و هو الخلف الحجة صاحب الزمان القائم المنتظر و التالى و هو آخر الائمة . انباءنا عبدالعزيز بن محمود البزاز عن ابن عمر قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله يخرج فى آخر الزمان رجل من ولدى اسمه كاسمى و كنيته ككنيتى يملاء الارض عدلا كما ملئت جورا فذلك هو المهدى . (210)

او محمد فرزند حسن فرزند على فرزند محمد فرزند على الرضا فرزند موسى فرزند جعفر فرزند محمد فرزند على فرزند حسين فرزند على بن ابى طالب كنيه او ابوعبدالله و ابوالقاسم . او تنها بازمانده از حجتهاى خداوند است و صاحب الزمان و قائم منتظر و آخرين امام معصوم . اين خبر از زبان عبدالعزيز فرزند محمود پسر بزاز از فرزند عمر نقل شده است كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: در آخرالزمان مردى از عترت و فرزندان من كه اسمش مانند اسم من و كنيه او مانند كنيه من است زمين را پر از عدل و داد مى كند همچنانكه پر از جور شده باشد و اين است مهدى (آل محمد).

رسول اكرم صلى الله عليه و آله و تعريف امام

من مات ولم يعرف امام زمانه مات ميتة الجاهلية . (211)

هر كس بميرد در حالى كه امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهليت مرده است .

در اين روايت بنيانگذار اسلام در ارتباط با شخصيت امام عليه السّلام به اصولى اشاره فرموده اند:

1. وجوب شناسايى امام در هر زمان .

2. امام بايد معصوم از خطا باشد تا به جاهليت گرايش نيابد.

3. امام بايد به تمام احكام اسلام ، اعم از واجب و حرام ، آگاه باشد.

4. امام بايد حتما از طرف خداوند انتخاب شده و علم او علم خدايى باشد.

5. بدون شناخت امام بهره بردارى از نعمتهاى عالم آخرت ميسر نيست .

6. نظام عالم هستى در سايه وجود امام باقى مى ماند.

7. با اين اوصاف ، حكومت بر جهان حق مسلم امام است .

8. تنها امام معصوم است كه با اتكا به قدرت بى نهايت خداوند، جهان را پس از پرشدن از ظلم و جور مملو از عدل و داد مى كند.

9. نفى امامت امام غير معصوم و مدعيان مهدويت .

10. برنامه كار و دولت امام آسمانى بايد از طرف خداوند عالم تدوين شود و آن حضرت همان را در اجتماع پياده كند.

در پايان ، شايان ذكر است كه منظور از اين بحث (شناخت امام عليه السّلام ) شناسايى آن حضرت از لحاظ كمالات روحى و جسمى است و نيز نحوه ارتباط آن سرور با خداوند بزرگ و كيفيت استيلاى آن وجود مقدس بر عالم هستى و شكل پياده شدن سلطنت آن امام عزيز و برنامه حكومت آن تنها يادگار رسول اكرم صلى الله عليه و آله ، والا نه تنها بنده بى بضاعت ، عاجز و از پا درآمده هستم بلكه به طور مسلم بزرگان ما نيز از بيان شناخت واقعى امام عاجزند. لذا رسول اكرم صلى الله عليه و آله به اميرالمؤ منين فرمودند: اى على ! غير از خدا و تو كس ديگرى مرا نمى شناسد و نيز غير از من و خداوند كس ديگرى نمى تواند تو را بشناسد. البته شناخت ظاهرى از لحاظ پدر و مادر و ساير مشخصات ، عملى و ممكن است و همه مى توانند و بايد اين شناخت را داشته باشند.