حاكمان هنگام ظهور
حاكمان 
هنگام ظهور
 عبداللّه بن عباس مى گويد: در آخرين حجى كه 
پيامبراكرم (ص ) انجام دادند با آن حضرت بوديم و حضرت دست برحلقه درب كعبه و رو به سوى ما كردند و چنين فرمودند: 
 آيا خبر دهم شما را به 
علامتهاى ساعة ؟ در آن حال نزديكترين مردم به آن جناب سلمان بود عرض 
 كرد: بلى يا رسول اللّه , پس فرمود: از نشانه هاى ساعة آنكه : 
 .
. .
يا سلمان , ان عندها 
يليهم امراء جوره ووزراءفسقة وعرفاء ظلمة وامناء خونة .
  فقال سلمان : ان هذا لكائن يا رسول اللّه ؟ 
 قال (ص ): اي والذي نفسي 
بيده .
 اى سـلـمـان , قبل از قيام امام 
زمان (ع ) حاكمان ظلم وجور را پيشه خود مى كنند و وزيرانشان به 
 فسق آلوده 
مى شوند و عرفا به ظلم دست يازند و امينان مردم به خيانت تن دهند.    سلمان گفت : آيا چنين خواهد شد؟ 
 فرمود: آرى قسم به آنكه جانم در قبضه قدرت اوست .     و باز فرمود: 
 يـا سـلـمـان , فـعـنـدهـا يـلـيـهم 
اقوام ان تكلموا قتلوهم وان سكتوا استباحوهم ليستاثروا تفثهم 
 ولـيـطـاواحرمتهم ولتسفكن 
دماؤهم , ولتملان قلوبهم رعبافلاتراهم الا وجلين خائفين مرعوبين 
 مرهوبين .     قال سلمان : ان هذا لكائن يا رسول اللّه .     قال (ص ): اي والذي نفسي بيده يا سلمان .     در آن هـنـگام اقوامى 
حكومت مى كنند كه چون مردم دم زنند كشته مى شوند و اگر ساكت مانند 
 هـمـه چـيـزشـان را مـبـاح 
شـمارند, كندن موهاى مردم وكشيدن ناخنها را حق خود مى دانند و 
 حرمتشان رالگدمال مى كنند 
و خونهايشان را مى ريزند و دلهاى مردم را از ترس و رعب پر مى كنند 
 و نمى بينى مردم را مگر ترسان و لرزان .     سلمان گفت : آيا چنين خواهد شد اى رسول خدا(ص ).    فرمود: آرى قسم به آنكه جانم در دست اوست .     الـبـته به اين نكته تذكر 
مى دهيم كه منظور از ساعة , ظهورحضرت بقية اللّه الاعظم ارواحنا فداه 
 است كه اين معنى در تفسيرقمى اين چنين روايت شده است : 
 في قوله تعالى : (اقتربت الساعة وانشق 
القمر)قال (ع ): خروج 
القائم (ع ).
 درباره كلام خداوند كه فرمود: نزديك شد ساعة وماه شكافته شد.    فرمود: آن هنگام خروج قائم (ع ) است .     ابتدا پيامبر اكرم (ص ) 
هويت و حقيقت حاكمان مردم قبل از ظهور حضرت بقية اللّه ارواحنا فداه را 
 بـيـان مـى فرمايند و 
سپس شيوه حكومت دارى و سلطنت بر مردم را توسط آنها بيان مى فرمايد كه 
 چـگـونـه اغـلب مردم 
جهان قبل از ظهور حضرت بقية اللّه ارواحنا فداه در چنگال خون آشامان و 
 بى حرمتان بدترين دوران 
تاريخ را پشت سر مى گذارند و چگونه احزاب شيطان در آخرين روزهاى 
 عـمـر خـود بـه 
بزرگترين جنايات دست مى زنند, در اين برحه زمانى است كه به فرموده حضرت 
 امام محمد باقر(ع ) كار به حدى سخت مى شود تا آنجا كه : 
 حتى يتمنى المتمني الموت صباحا ومساءا من عظم ما يرى من كلب 
الناس .
 تـا آنـكـه انـسـان 
صبح و شام آرزوى مرگ مى كند به خاطر جنايتهاى بزرگى كه از افرادى چون 
 سگهاى درنده مى بيند.    
 حاكمان بعد از ظهور 
 حال اين سختى مردم و 
اسارت آنها را در چنگال ظلم باآنچه كه رسول خدا(ص ) مى فرمايد مقايسه 
 كنيد: 
 يرضى عنه ساكن السماء وساكن الارض .   . .   حتى تتمنى الاحياء 
الاموات .
 سـاكـنـان آسـمـان و زمـيـن 
از او خـشنود مى شوند .   . .   تاآنجا كه زندگان آرزو مى كنند اى كاش 
 مردگان زنده شوند.    نـخست اين نكته قابل 
توجه است كه مى فرمايد: اهل آسمان و اهل زمين از او شادمان مى شوند در 
 حـالـى كـه آن جناب 
حال مردم را در زير يوغ طاغوتيان شرح فرمود و فرزندبزرگوارشان حضرت 
 امـام مـحـمد باقر(ع ) 
فرمود كه هر صبح وشام مردم آروزى مرگ مى كنند, اما حال چه شده است 
 آنكه خود آرزوى مرگ 
خويش مى نمود اكنون درخواست زنده شدن آرميدگان را مى كند و آنان را 
 از بساط ضيافت الهى به خوان 
كرامت بقية اللهى مى خواند, چرا كه عالم غرق سروراست چون همه 
 چيز و همه كس را قسط 
و عدل فرا گرفته وجلوه هاى رافت بيداد مى كند, او را مى خواند تا سرور 
 عالم رانظاره كند كه چگونه به فرموده رسول خدا(ص ): 
 يفرح به اهل السماء واهل الارض والطير والوحوش والحيتان في 
البحر.
 اهـل آسـمـان و اهـل زمـيـن 
پـرنـدگـان و وحشيان وماهيان دريا از قدوم آن امام (ع ) مسرور و 
 شادمان مى شوند.    آرى عـرشيان جلوه اى 
ديگر به كرسى مى زنند و فرشيان بزم شادى مى گسترند, خاكيان غبار غم 
 به ميناى عشقش مى شويند 
و افلاكيان خطبه ها در ثنايش مى خوانند, طائران درهوايش مى پرند, و 
 وحشيان جامه وحشى گرى 
از تن مى درند,فرياد هلهله گوش افلاك را كر خواهد كرد و مردگان 
 آرزوى لقايش خواهند نمود.    حضرت امام صادق (ع ) مى فرمايند: 
 كـانـي بـالـقـائم على 
نجف الكوفة وقد لبس درع رسول اللّه (ص ) .   . .   ولايبقى مؤمن الا دخلت تلك 
 الفرحة في قبره و ذلك حين يتزاورون في قبورهم ويتباشرون بقيام 
القائم .
 گـويـا مـى بـينم قائم 
را بر نجف كوفه در حالى كه زره رسول اللّه (ص ) را پوشيده .   . .   و در آن حال 
 مؤمنى نمى ماند مگر آنكه 
داخل مى شود شادى و سرورظهور در قبر او و اين در حاليست كه آنها در 
 قبرها به ديدار هم مى شتابند و قيام آن حضرت را بشارت مى گويند.