عفو بيكران

و بـاز نـسـيـم جـانـبـخش رافت آن والى والا از اين

روايت استشمام مى شود و دليلى ديگر بر عفو بيكرانش در آن به چشم

مى خورد و پرده اى ديگر از مهر و محبتش در برابر ديده حق طلبان آويخته

مى گردد كه آن كلامى است از حضرت امام محمد باقر(ع ) كه مى فرمايند:

وتـجـمـع الـيـه امـوال الـدنـيـا

كلها من بطن الارض وظهرها فيقول الناس : تعالوا الى ما قطعتم

فيه الارحام , وسفكتم فيه الدماء

الحرام , وركبتم فيه ماحرم اللّه عزوجل فيعطي شيئا لم يعطه احد

كان قبله .

تـمـام ثـروت دنـيا

از آنچه در دل زمين يا بر روى آن است در نزد او (حضرت مهدى ارواحنا فداه )

جـمـع مى شود, پس ندا

مى كند مردم را كه : بيائيد به سوى آنچه براى آن قطع رحم كرديد و خون

نـاحـق ريـخـتـيدو

حرام خداوند را مرتكب شديد, پس بخششى مى كند كه احدى قبل از او چنين

نكرده باشد. مى بينيد كه امام (ع ) چگونه

خطاكاران را مورد خطاب قرارمى دهد و نه تنها از تقصيرشان اغماض

مـى فـرمـايـد بلكه از عطاءوافر

خود محرومشان نمى كند و آن گونه كه ديگران انجام نداده اند آن

بزرگوار ارواحنا فداه بخشش مى نمايد. پس مخاطبان اين كلام رحيمانه

همان اكثريتى هستند كه جوامع را تشكيل داده و از روى نادانى و

فـقـدان تـربـيت الهى آلوده

به گناهان شده اند و اكنون به دامن مهر امام زمان خودافتاده و عذر

مى طلبند و عفو بيكران او نيز شامل حالشان شده است . الـبته شايد آنانى كه حقوق مردم

را تضييع كرده اند و يا خونى به ناحق ريخته اند و ولى دم را راضى

ننموده اند مشمول

اين خطاب نباشند و در محكمه عدل آن حضرت ملزم به اداء دين خود گردند. اما همانگونه كه گفته

شد زمان ظهور, عرصه بروز كامل رافت است بنابراين بعيد به نظر نمى رسد

كـه حـضـرت بـقية اللّه ارواحنافداه

از اينان نيز شفاعت كند و از گذشته آنان اغماض نمايد و اورا

مـشـمول رافت عامش قرار

دهد و حقوق مردم را خودبپردازد و ديه كشتگان را ادا نمايد و دلهاى

آنـهـا را بـه آنچه خشنود

مى شوند راضى كند تا از حق خود بگذرند و قاتل راحلال در دنيا و آخرت

نمايند, البته اين مطلب

اگر چه استبعادى در آن ديده نمى شود بلكه مى توان از بعضى روايات باب

شفاعت براى آن استدلال نمود. حضرت امام صادق (ع ) مى فرمايند:

اذا كـان يـوم الـقيامة وكلنا اللّه

بحساب شيعتنا, فما كان للّه سالنا اللّه ان يهبه لنا فهو لهم , وما كان

لـلادمـيـين سالنا اللّه ان يعوضهم بدله

فهو لهم , وما كان لنا فهولهم , ثم قرا: (ان الينا ايابهم # ثم ان

عليناحسابهم )

زمـانـى كـه روز

قـيامت فرا رسد خداوند ما را ماموررسيدگى به حساب شيعيانمان مى كند پس

آن گـناهانى را كه

حق اللّه است ما از خداوند درخواست مى كنيم تا به ما ببخشد پس اين حقوق به

شـيعيان بخشيده مى شود,

اما حقوق مردم را از خدامى خواهيم تا به صاحبان حق عوض عطا كند,

آنـهـانـيـز بـخـشيده

خواهد شد و اما حقوق خود را نيز به آنها مى بخشيم . سپس اين آيه را تلاوت

فرمود:بدرستى كه بازگشت آنها به سوى ماست # و برماست حساب آنان . و در بعضى اخبار از روز ظهور

حضرت بقية اللّه الاعظم ارواحنا فداه به روز قيامت صغرى نيز تعبير

شده است . علاوه در مناجاتى

كه از آن ياد كرديم آن امام رئوف و آن پدرعطوف چنين فرموده اند:

الـلـهـم ان شـيـعـتـنـا خـلـقت من

شعاع انوارنا, وبقية طينتنا, وقد فعلوا ذنوبا كثيرة , اتكالا على

حـبناوولايتنا, فان كانت ذنوبهم بينك

وبينهم فاصفح عنهم , فقد رضينا, وما كان منها فيما بينهم

فـاصـلح بينهم , وقاص بها

عن خمسنا, وادخلهم الجنة ,وزحزحهم عن النار, ولاتجمع بينهم وبين

اعدائنافي

سخطك .

پـروردگارا, شيعيان ما

از پرتو انوار ما خلق شده اند واز زياده گل ما سرشته گرديدند و گناهان

زيادى را بااتكاء بر محبت ما

و ولايت ما انجام داده اند, پس اگرآن گناهانى كه بين تو و آنهاست از

آنـهـا چـشم پوشى فرما چون

ما راضى شديم , و آنچه در بين خودانجام داده اند نيز بين آنها اصلاح

فـرمـا و از خـمس ماجبران

نما و داخل بهشت , و دور از جهنمشان بدارو بين آنها و دشمنان ما در

عذاب و سخطت جمع مفرما. در اين مناجات حضرت

امام زمان ارواحنا فداه طلب عفو وآمرزش براى دوستانش مى كند و آنچه

از حق مردم بر

عهده دوستان است از خداوند مى خواهد تا از خمس اموال كه حق آن بزرگوار است

جبران نمايد و اين

روايت گرچه براى اثبات مدعى كافى است لكن حديثى را مى آوريم كه حكايت

از اين واقعه در زمان ظهور آن حضرت دارد. حضرت امام محمد باقر(ع ) مى فرمايند:

ثم يقبل الى الكوفة فيكون منزله

بها فلايترك عبدامسلما الا اشتراه واعتقه ولا غارما الا قضى دينه ,

ولامظلمة لاحد من الناس الا ردها.. .



سـپـس (حـضـرت مـهـدى

ارواحنا فداه ) روى به كوفه مى آورد و آنجاست منزل او, پس هر غلام

مـسـلمانى را خريده و آزاد

مى كند و مقروضى نيست مگرآنكه قرضش را ادا مى كند و مظلمه هاى

مردم را ردمى نمايد.