رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

1 ـ ((زمـيـن از ظلم و جور پر مى شود. سپس مردى از عترت من خروج خواهد كرد و زمين را از عدل و داد پر خواهد ساخت )). (85 )

2 ـ ((قـيـامـت بـر پـا نـخـواهـنـد شـد، تـا وقـتـى كـه يـگـانـه مـردى از اهـل بيت من زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه پيش از او از ظلم و جور پر شده باشد)). (86 )

3 ـ ((مهدى از من است ، زمين را از عدل و داد پر خواهد ساخت ؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده است )). (87 )

4 ـ ((يـكـتـا مـردى از امـت خـروج مـى كـنـد. بـه سـنـت مـن سـخـن مـى گـويـد. خـداى عـزوجـل ، بـاران را از آسـمـان نـازل مـى كـنـد و زمين را به خاطر او مى روياند و از بركت وجودش زمين از عدل و داد پر مى شود؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده )). (88 )

5 ـ ((مـردى از اهـل بـيـت مـن بـر امـت مـن فـرمـانـروا مـى شـود. عدل را بر زمين مى گستراند؛ چنانچه پيش از او ظلم در آن گسترده شده بود)). (89 )

6 ـ ((زمـيـن از ظـلم و جـور پـر خـواهـد شـد. سـپـس مـردى از اهـل بـيـت من خروج خواهد كرد، تا از عدل و داد پرش سازد؛ چنانچه از ظلم پر شده بود)). (90 )

7 ـ ((بشارت مى دهم شما را به مهدى كه در امت من مبعوث خواهد شد، وقتى كه در ميان مردم اخـتـلافـات و لغـزشهايى باشد. زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده )). (91 )

8 ـ ((بلايى نصيب اين امت مى شود كه هيچ فردى از دست ظالمان پناهگاهى نمى جويد كه بـدان پـنـاه بـرد. در ايـن هـنـگـام ، خـداونـد مـردى را از عـتـرت مـن و اهـل بـيـت مـن مبعوث مى كند تا زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده باشد. آسمانيان بدان خشنود خواهند شد و زمينيان هم )). (92 )

9ـ ((امـت مـحـمـد صـلى الله عـليـه و آله بـه مـهـدى پـنـاه بـرنـد؛ چـنـانـچـه زنـبـوران عـسـل بـه مـلكـه پـنـاه مـى برند. زمين را از عدل و داد پر سازد، چنانچه از ظلم و جور پر باشد)). (93 )

10 ـ ((در آخـرالزمـان ، مردى از دودمان من خروج مى كند. نام او نام من است . كنيه او كنيه من است . زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه از جور پر شده باشد. او مهدى است . بس )).

11 ـ حضرتش دست على را گرفت و فرمود:

((مـردى از صـلب ايـن خـروج خـواهـد كـرد كـه زمـيـن را از عدل و داد پر سازد)). (94 )

12 ـ ((زمـيـن از ظـلم و جـور پـر خـواهـد شـد در اين وقت خداوند مردى را از دودمان من مبعوث خواهد كرد تا از عدل و داد پرش سازد)). (95 )

13 ـ ((اگـر يـك روز از عـمـر زمـيـن بـاقـى بـمـانـد، خـدا در هـمـان روز مـردى را از اهـل بـيـت من مبعوث مى سازد تا زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه از ظلم پر شده باشد)). (96 )

14 ـ ((دنـيـا پـايـان نـخـواهـد يـافـت تـا مـردى از امـت مـن از دودمـان حـسـيـن ، زمـيـن را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم پر شده باشد)). (97 )

15 ـ ((اگر از عمر دنيا بجز يك روز باقى نماند، خداوند آن روز را دراز خواهد ساخت تا مردى را از اهل بيت من مبعوث كند تا زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده باشد)). (98 )

16 ـ ((خـداونـد مـردى را از عـتـرت مـن مـبـعـوث خـواهـد كـرد، تـا زمـيـن را از عدل پر سازد)). (99 )

17 ـ ((مـهـدى از دودمـان مـن اسـت ؛ نامش نام من است ؛ كنيه اش كنيه من ، شبيه ترين مردم از نـظـر خـلق و خـلق بـه مـن اسـت و داراى غـيـبـتـى اسـت ، و حـيـرتـى بـراى مـردم . زمين را از عدل پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر شده )). (100 )

18 ـ ((على بن ابى اطالب ، امام امت من است ، پس از من ، خليفه من است بر امت من و از دودمان اوسـت قـائم مـنتظر كه زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم جور پر شده )). (101 )

19 ـ ((مهدى از دودمان من است ؛ غيبتى دارد، و حيرتى براى خلق كه موجب ضلالت آنان مى شـود، ذخـيـره انـبـيـا را مـى آورد و زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنانچه از ظلم و جور پر باشد)). (102 )

20 ـ ((خـلفـا و جـانـشـيـنـان مـن پـس از من دوازده نفرند. نخستين آنها برادرم و واپسين آنها فرزندم است )). پرسيدند:

يا رسول الله ! برادر شما كيست ؟ فرمود: ((على بن ابى طالب ))

فـرمـود شـمـا كـيـسـت ؟ فـرمـود: ((مـهـدى ، كـسـى كـه زمـيـن را از عـدل و داد پـر سـازد؛ چنانچه از ظلم و بيداد پر شده . سوگند به آن كه مرا بحق مبعوث كـرده و بـشـيـر تـا فـرزنـدم مـهـدى خـروج كـنـد. سـپـس روح الله عـيـسـى از آسـمـان نـزول كند و پشت سر مهدى نماز بخواند و زمين به نور الهى درخشندگى يابد و حكومتش شرق و غرب را فرا گيرد)). (103 )

21 ـ ((مـن سـيـد پـيـامـبران هستم و على بن ابى طالب سيد اوصياست و اوصياى پس از من دوازدهند؛ اولشان على بن ابى طالب و دوازدهمين ايشان ، قائم است )). (104 )

22 ـ ((خـداونـد، مـهـدى را در مـيـان امـت من مبعوث مى سازد و امتم خوشبخت خواهد شد)). (105 )

23 ـ ((وقتى مهدى خروج كند فرشته اى بالاى سرش ندا مى كند:

اين مهدى است ؛ از او پيروى كنيد)). (106 )

24 ـ ((اگـر يك روز از عمر دنيا باقى بماند، خداوند آن روز را چنان طولانى خواهد كرد تا مردى از دودمان مرا مبعوث گرداند كه نام او، نام من است )).

سلمان پرسيد: يا رسول الله ! از كدام فرزندت ؟

فرمود: ((از اين پسرم )) و دستش را بر پشت حسين نهاد. (107 )

25 ـ ((مـهـدى از ما اهل بيت است ؛ خداوند در يك شب كارش را اصلاح مى كند)). (108 )

26 ـ ((مـردمـانـى از مشرق مى كوشند و زمينه را براى دولت مهدى آماده مى سازند)). (109 )

27 ـ ((عـلى بـن ابـى طالب امام امت من و خليفه من است ، پس از من بر امت من . و قائم منتظر از دودمان اوست . كسى كه زمين را از عدل و داد پر كند، چنانچه از ظلم و بيداد پر شده )). (110 )

كلمات قصار از رسول خدا صلى الله عليه و آله

1. ((كسى كه منكر خروج مهدى شود، كافر است )). (111 )

2. ((مـهدى از فرزندان من است ؛ مشرقها و مغربها به دست او فتح شود)). (112 )

3. ((دين را بر قرار نمى سازد، مگر مهدى )). (113 )

4. ((قيامت به پا نخواهد شد، تا وقتى كه مهدى خروج كند)).

5. ((امامتى كه با نزول عيسى همراه است ، ويژه مهدى است )). (114 )

6. ((مهدى كسى است كه عيسى پشت سرش نماز مى خواند)). (115 )

7. ((مهدى صليب را خرد خواهد كرد و عيسى در كنار اوست )). (116 )

8. ((مهدى از سروران اهل بهشت است )). (117 )

9. ((مهدى طاووس اهل بهشت است )). (118 )

10.((هنگامى كه قائم آل محمد قيام كند، خداوند شرقيان و غربيان را جمع مى كند)). (119 )

11. ((نـام مـهـدى نـام رسـول خـداسـت و از اهـل بـيـت رسول خداست )). (120 )

نكته قابل توجه

نـصـوصـى كـه از وجـود مـبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله ياد شد، در لفظ اتفاق دارنـد كـه حـضـرت مهدى از دودمان رسول خداست و از فرزندان على بن ابى طالب است و نـام آن حـضـرت نـام رسـول خـداسـت (مـحـمـد) و كـنـيـه آن حـضـرت كـنـيـه رسـول خـداسـت (ابـوالقـاسـم ) و زمـيـن را از ظـلم و بـيـداد پـاك خـواهـد سـاخـت و از عدل و داد پر خواهد كرد و آن ، پس از غيبتى است طولانى .

چنانچه اين نصوص ياد شده دو گروه بودند:

گـروه نـخـسـتـيـن ، نـصـوصـى كـه بـه طـرق امـامـيـه بـه وسـيـله ائمـه اطـهـار از رسول خدا نقل شده است .

گـروه دومـيـن ، نـصـوصـى كـه اهـل سـنـت بـه وسـيـله صـحـابـه از رسول خدا حكايت كرده اند.

و ميان هر دو دسته اختلافى در مضمون و منطوق نيست و هر دو گروه بر آنچه كه ذكر شد، اتفاق دارند.

پس تعاضد و هميارى ميان هر دو گروه بر قرار است و هر دو يكديگر را تاءييد مى كنند و اين نصوص حكم تواتر را دارند كه افاده قطع و يقين مى كند.

عـلامـه عـالى مـقـامـى ، غـواص دريـاى حـديـث ، حـر عـامـلى ، دويـست و اندى حديث به وسيله دانـشـوران امـامـى ، از كـتـابـهـاى اهـل سـنـت ، دربـاره حـضـرت مـهـدى نـقـل كرده است كه در مضمون با آنچه كه ياد شد اتفاق دارند و ما به ذكر دو حديث بسنده مى كنيم .

رسـول خـدا صـلى الله عليه و آله خطاب به فاطمه فرمود: ((مهدى از فرزندان توست )). (121 )

ام سـلمـه از رسـول خـدا صـلى الله عـليـه و آله نقل كرد كه حضرت فرمود: ((مهدى از فرزندان فاطمه است )).