امام هادى عليه السلام نياى گرانقدر امام عصر عليه السلام است اگر چه تقدير الهى اين بود كه فرزندزاده گرانمايه خويش را نبيند چرا كه ولادت حضرت مهدى عليه السلام اندكى پس از شهادت نياى بزرگوارش رخ داد(171) اما آن جناب بخاطر آگاهى از نزديك شدن وعده خدا در مورد ولادت مهدى نجات بخش ، جو فكرى و فرهنگى و اجتماعى جامعه خويش را براى ميلاد نور آماده و مقدمات را فراهم مى ساخت .

به همين جهت است كه مى بينيم آن حضرت از حضورش در ميان مردم به تدريج مى كاهد و گويى بر اين راه است كه مى خواهد مردم را رفته رفته براى دوران غيبت امام و زندگى در پس پرده غيبت آماده سازد تا آنان براى غيبت خورشيد جهان افروز آمادگى پيدا كنند.

از اين روست كه در بغداد و مركز كشور پهناور اسلامى براى خويش نمايندگانى بر مى گزيند تا آنان نقطه پيوندى ميان امام معصوم و جامعه دوستداران علاقمندان اهل بيت عليهم السلام باشند. امور مالى و مسايل دينى و حقوقى خويش و مشكلاتشان را با آنان در ميان گذارند و آنان پاسخگو باشند... .

از خداى بزگ خاضعانه و خالصانه خواهانم كه به نگارنده توفيق دهد تا در مورد زندگى پرافتخار امام هادى عليه السلام و ديگر پيشوايان معصوم عليه السلام دست به نگارش كتاب بزنم و همه نكات و حقايق را ترسيم كنم ، اما در اينجا تنها به يك روايت از آن حضرت در مورد مهدى عليه السلام بسنده مى شود و بقيه روايات او را به ديگر بخشهاى كتاب وا مى گذارم .

مرحوم صدوق از ابى دلف آورده است كه گفت :

خود از حضرت هادى عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:

((ان الامام بعدى ، الحسن ابنى و بعد الحسن ابنه القائم ، الذى يملا الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.)) (172)

يعنى : امام بعد از من فرزندم حسن است و پس از او پسرش ((قائم ))، همو كه زمين را از عدل و داد لبريز مى سازد، همانگونه كه در آستانه ظهورش از ستم و بيداد لبريز است .