9. و نيز از ((ابن عباس )) آورده اند كه پيامبر فرمود:

(( على بن ابى طالب امام امتى و خليفتى عليهم بعدى و من ولده القائم المنتظر الذى يملاء الله عزوجل به الارض عدلا و قسطا كما ملئت جورا و ظلما. و الذى بعثنى بالحق بشيرا ان الثابتين على القول به _ فى زمان غيبته _ لاعز_ اى اقل واندر _ من الكبريت الاحمر.))

فقام اليه جابربن عبدالله الانصارى فقال : (( يا رسول الله ! وللقائم من ولدك غيبة ؟

فقال : اى ورب و ليمحص الله الذين آمنوا و يمحق الكافرين .)) ياجابر! ان هذا الامر من امر الله و سر من سر الله مطوى ، _ اى مستور _ عن عباده فاياك و الشك فى امر الله فهو كفو.)) (108)

يعنى حضرت فرمودند:

((على بن ابى طالب پيشواى بحق امت و جانشين من در ميان مردم است و ((قائم )) امت كه زمين را لبريز از عدل و قسط مى سازد همانگونه كه به هنگامه ظهورش لبريز از ظلم و جور است ، از فرزندان او خواهد بود. سوگند بخدايى كه مرا بحق و نويد رسان برانگيخت ثابت قدمان به امامت او در روزگار طولانى غيبتش بسيار اندك اند، از كبريت احمر ناياب تر.))

در اين ميان جابر بن عبدالله انصارى بپاخاست و پرسيد كه : ((اى پيامبر خدا آيا ((قائم )) كه از فرزندان شماست ، غيبتى طولانى دارد؟))

پيامبر(ص ) فرمود: ((آرى ! به پروردگارم سوگند آرى !))

و آنگاه اين آيه شريفه را تلاوت فرمود كه :

(( و ليمحص الله الذين آمنوا و يمحق الكافرين .)) (109)

يعنى : و تا خداوند ايمان آورندگان را پاك و پاكيزه و كافران را نابود سازد.

سپس افزودند: ((هان اى جابر! اين كارى شگفت انگيز از كاهاى خدا و رازى از رازهاى اوست كه از بندگانش ‍ پوشيده است از اين رو از ترديد در كار خدا بپرهيز كه كفر است .))