8. و نيز آورده اند كه فرمود:

((القائم من ولدى ، اسمه اسمى و كنيته كنيتى و شمائله و سنته سنتى ، يقيم الناس على ملتى و شريعتى و يدعوهم الى كتاب الله عزوجل من اطاعه اطاعنى و من عصاه عصانى و من انكره فى غيبته فقد انكرنى و من كذبه فقد كذبنى و من صدقه فقد صدقنى الى الله اشكوا المكذبين لى فى امره و الجاحدين لقولى فى شاءنه و المضلين لامتى عن طريقته ... و سيعلم الذين ظلموا اى منقلب ينقلبون .)) (106)(107)

يعنى :

((قائم )) از فرزندان من است . نام او نام من و كنيه او كنيه من و اخلاق او اخلاق من ، سيره و برنامه و روش او، سيره و سنت من است .

او مردم را به راه و رسم من بپا مى دارد و به كتاب خدا فرا مى خواند. هر كس او را فرمان برد مرا فرمان برده است و هركس او را نافرمانى كند مرا نافرمانى نموده است و هركس او را در دوران غيبتش انكار كند، مرا انكار كرده است و هركس وجود گرانمايه و آمدن او را دروغ پنداشته است و هركس او را گواهى و تصديق نمايد، مرا تصديق كرده است .

من از تكذيب كنندگان خويش در مورد مهدى عليه السلام ،

و انكار كنندگان سخن خود درباره او و گمراهان ،

و گمراه گران امتم از راه و رسم او، به بارگاه خدا شكايت مى برم .

و كسانى كه ستم مى كنند بزودى خواهند دانست كه به چه جايگاه و مكانى باز مى گردند.