مهدى نوعى
برگرفته از آثار مرحوم آية الله سيد رضا صدر
آيا مهدى ، شخصى است يا نوعى ؟
مقصود از مهدى شخصى ، آن است كه حضرتش فردى است معين و زنده موجود و شناخته شده
از نظر تبار و خاندان و شخص .
و مقصود از مهدى نوعى ، آن است كه فردى است نامعين كه در زمانى مناسب زاييده خواهد شد
و قـيـام خـواهـد كرد و جهان را پر از عدل و داد مى كند. و آن مفهومى است كلى كه يك مصداق
دارد و بس .
از نظر منطق و برهان ، نوعى بودن مهدى باطل است و نادرست .
چرا؟
چـون نـقـض غـرض ـ از قـيـام مهدى ـ مى شود، زيرا غرض از قيام مهدى ، پر كردن جهان از
عدل و داد است ولى نوعى بودن مهدى ، جهان را از ظلم و ستم پر خواهد كرد.
زيرا هر قدرتمند دروغگويى مى تواند اين جامه را در بر كرده و ادعا كند كه من مهدى هستم
و به نام اقامه عدل ، به جهانگيرى پردازد، پس مدعيان مهدويت بسيار خواهند شد و در هر
زمـانـى و در هـر سـرزمـيـنى ممكن است چند تن ادعاى مهدى بودن كنند و ساده دلان و جاهلان و
نادان هايى گرداگردشان جمع شوند و به ظلم و ستم پردازند.
جنگ ، سراسر جهان را فرا گيرد و عالم از خونريزى و فتنه و آشوب ، آكنده گردد.
بلكه بالاتر از اين ، ظلم و ستم ، به نام عدل و داد به خورد جهانيان داده شود.
مـهـدويـت نـوعـى ، زايـنـده جنگ است و بر جنگهاى بشر، جنگهاى دگرى مى افزايد. كينه و
انـتـقـام ، سـراسـر جـهـان را فـرا گـرفـت و بـه جـاى
عـدل عـالمـگـيـر و جـاويـدان ظلم عالمگير و ابدى ، نصيب بشر خواهد شد و رنجهاى بشر و
كوششهاى خدمتگزاران بشر، بر باد فنا خواهد رفت و بشر به خواسته طبيعى و فطرى
خود نخواهد رسيد.
بـنـابـرايـن ، وجـود مـهـدى نـوعـى ، از نـظـر اجـتـمـاعـى ،
محال است .
و وعـده هـاى قـرآن و انـبـيـا نـيـز بـاطـل و دروغ خـواهـد بـود
عـقـل ، ايـن نـظـريـه را بـاطـل مـى شـمـارد. از ايـن گـذشـتـه ، وجـود مـهـدى پـس از ظـهـور
قـابـل و انـكـار و ترديد است ؛ چون دليلى براى آن كه او مهدى موعود است و دگرى نيست
وجود ندارد.
در نتيجه ، دودستگى و چند گروهى در ميان بشر پيدا خواهد شد و اختلاف ، سراسر گيتى
را فـرا خـواهـد گرفت و گمراهى بشر دو چندان مى گردد و درهاى هدايت ، بسته مى شود.
بدين جهت مى بينيم كه مدعيان مهدى بودن ، در تاريخ اسلام ، بسيار آمدند و رفتند، خونها
ريختند، ظلمها و ستمها بر پا كردند.
پـس بـايستى ، مهدى ، شخص معينى باشد كه شناختش براى خلق آسان باشد، و اشتباهى
در تشخيص رخ ندهد.
مهدى نوعى ، با اسلام منافات دارد؛ چون روايات متواترى وارد شده كه حضرتش شخصى
است معين و موجود و زنده .
چـنـانچه مهدى نوعى مستلزم آن است كه سالها زمين خالى از حجت باشد، و اين هم بر خلاف
اصـول و مـبانى اسلام است . با اين حال ، مدعيان مهدويت ، همگى از ميان مسلمانان برخاسته
انـد؛ كـسـانى كه از اصول و مبانى اسلام خبر نداشته اند و يا آگاه بوده ، و حقيقت را به
مسلمانان نگفته اند.