آيا مرگ في حد ذاته امري مطلوب است ؟
مذهب شيعه از مسلمات شمرده مي شود .
اكنون به تحليل اصل مطلب بپردازم . اول بايد مساله مرگ و شهادت را
از جنبه فردي بررسي كنيم .
آيا مرگ في حد ذاته براي فرد ، امري مطلوب است ؟ موفقيت است ؟ آيا
ديگران بايد مرگ او را برايش موفقيت به شمار آورند و نوعي قهرماني به
حساب آورند ؟
مي دانيم كه مكتبهائي در جهان بوده اند - شايد همين الان هم باشند - كه
رابطه انسان را با جهان و به تعبير ديگر رابطه روح را با بدن ، از نوع
رابطه زنداني با زندان ، و رابطه آدم در چاه افتاده با چاه ، و رابطه مرغ
با قفس مي دانسته اند . قهرا از نظر اين مكتبها ، مردن خلاصي و آزادي است
، خودكشي مجاز است . مي گويند " ماني " مدعي معروف پيغمبري چنين
نظريه اي داشت . طبق اين نظريه ، ارزش مرگ ، ارزش مثبت است ، مرگ
براي هر كس بايد امر مطلوبي باشد ، مرگ هيچكس تأسف ندارد ، آزادي از
زندان و بيرون آمدن از چاه و شكسته شدن قفس تأسف ندارد ، شادي دارد .
نظريه ديگر اينست كه مرگ ، عدم و نيستي است ، فناي كامل است ، "
نابودي " است . بر عكس ، زندگي ، وجود و هستي است ، " بود " است .
بديهي و بلكه غريزي است كه هستي بر نيستي ، بود بر نبود ، ترجيح دارد .
زندگي هر چه باشد و به هر