اين شفاعت ، شفاعت هدايت است ، و ظهور و تجسم حقايقي است كه در

دنيا وقوع يافته است . بعد از انبياء و اوصياء و علمائي كه پيرو واقعي

آنها بودند ، شهدا هستند كه گروه گروه مردم را از ظلمات گمراهي نجات

داده و به شاهراه روشن هدايت رسانده اند .

اميرالمؤمنين ( ع ) مي فرمايد : خدا شهدا را در قيامت با بهاء و جلالي و

با عظمت و نورانيتي وارد مي كند كه اگر انبيا از مقابل اينها بگذرند و

سوار باشند به احترام اينها پياده ميشوند . اينقدر خدا شهيد را با جلالت

وارد عرصه قيامت ميكند .



گريه بر شهيد

در صدر اسلام در ميان شهداي زمان پيامبر ، آنكه از همه بيشتر درخشيد و

به او لقب " سيد الشهداء " يعني سالار شهيدان ، در آن زمان دادند ،

جناب حمزش بن عبدالمطلب عموي بزرگوار رسول اكرم بودند كه در احد شهيد

شد .

آنانكه به زيارت مدينه مشرف شده اند حتما به احد هم مشرف شده اند و

قبر جناب حمزه را در احد زيارت كرده اند .

حمزه كه از مكه به مدينه مهاجرت كرده بود ، كسي