پس از شهادت امام عسکري عليه السلام اختلاف بسياري در اجتماع شيعه افتاد به گونه اي که فرقه هاي بسياري پديد آمد که از آن جمله است:



[ صفحه 6]



1ـ فرقه ي عسکريّه، که امام حسن عسکري ـ عليه السلام ـ را غايب قائم مي دانند و قائلند که او نمرده و بعضي گفتند که وفات کرده و بعد از آن زنده شده و مستند اين جماعت يا خبر ضعيفي است که خود منفردند در نقل آن. يا خبر معتبري که ابداً دلالت ندارد بر مقصود ايشان يا تأويلي در اخبار معتبره بي شاهد و برهان يا حدسي و تخميني که تجاوز نکند از وهم و گمان.

و چگونه روا دارد عاقلي که چنين مطلب بزرگ و منصب عظيمي را براي شخصي ثابت کند که زمام دين و جان و عِرض و مال تمام عباد به دست او باشد و تواند از عهده ي حفظ و حراست و تکميل و قوت آن برآيد به خبري ضعيف و مستندي سخيف، هر چند معارض و منافي براي او نباشد. [1] .

2ـ فرقه اي مي گويند امام زمان در شکم مادر است و هنوز متولد نشده است.

3ـ و فرقه اي مي گويند امام حسن عسکري مرده است و بعداً زنده مي شود

4ـ و فرقه اي امام حسن عسکري را به امامت قبول دارند ولي مي گويند: ولادت فرزند براي او مسلم نشده و ما فعلاً در ايام فترت [2] هستيم.