انتظار به معني آينده نگري، و به معني ناراضي بودن از وضع موجود، و به راضي شدن از آينده ي بهتر، است و انتظار فرج يعني آماده بودن براي ظهور امام زمان (عج) و تشکيل دولت حقّه ي آل محمّد صلي الله عليه و آله و سلّم و حکومت جهاني آخرين سفير الهي، انتظار فرج يعني مهيّا ساختن روح و جسم خود، براي روزي که با طلوع پيشواي غائب جهان، گشايش در کليّه ي شئون زندگي بشريّت پديد مي آيد، روزي که تمام بدبختيها، ناکاميها، بيدادگريها و ظلمها از ميان مي رود. و فقر و تنگدستي، بيکاري و بيماري و بالاخره تمام مصائب و ناراحتيها يکباره و براي هميشه رخت از جان بر مي بندد و به وسيله ي آن حضرت، حکومت عدل واحد جهاني در سراسر گيتي بر قرار مي گردد، و براي چنين روزي بايد خيلي انتظار کشيد و اميدوار بود.



در همين رابطه امام صادق عليه السلام مي فرمايد:



«کسي که دوست دارد از ياران قائم (عج) باشد، بايد در انتظار ظهور باشد، و حتماً بايد کارهايش بر اساس تقوي، پاکي و اخلاق نيک باشد، چنين کسي منتظر امام (عج) است. در اين راه بکوشيد و آماده باشيد، گوارا باد بر شما اي جوانمردان که رحمت خدا با شما است». («بحارالانوار»، ج 52، ص 140)



انتظار فرج امام عصر (عج) از برترين اعمال شمرده مي شود. پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلّم در همين زمينه فرمود:



«اَفْضَلُ اَعْمالِ اُمَّتِي اِنْتِظارُ الْفَرَجِ مِنَ اللهِ عَزَّ وَجَلَ



:بهترين و برترين اعمال امّت من انظار فرج (مهدي موعود (عج)) از نزد خداي عزيز و جليل است». (همان مدرک، ص 128)



همچنين امام صادق عليه السلام فرمود: «هر کس از شما، در حال انتظار ظهور حاکميّت خدا درگذرد، مانند کسي است که در خدمت قائم (عج) باشد و در خيمه ي او ... نه بلکه مانند کسي است که در رکاب قائم (عج) بجنگد، نه به خدا سوگند، بلکه مانند کسي است که در رکاب پيامبر صلي الله عليه و آله و سلّم شهيد شده باشد». («بحارالانوار»، ج 52، ص 126)



و نيز امام علي عليه السلام فرمود:



«اِنتِظارُ الْفَرَج بِالصَّبرِ، عِبادَةٌ



: چشم به راه فرج (رسيدن گشايش الهي) داشتن، با صبر و بردباري، عبادت است» (همان مدرک، ص 145)