يکي از القابي که حضرت مهدي (عج) را با آن مي خوانند و بسيار هم شايع است، لقب «امام زمان (عج)» است. شايد اين لقب برگرفته از اين حديث معروف نبوي باشد که:



«مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ اَمامَ زَمانُهُ، ماتَ مَيْتَةً جاهليَّةَ («اصول الکافي»، ج 1، ص 375)



: کسي که بميرد و امام زمان خويش را نشناخته باشد، مرگ او مانند مرگ افراد دوران جاهليّت است»



و شايد به اين دليل که در اين دوره از زمان، هيچ امام حيّ و حاضر ديگري به جز حضرت مهدي (عج) فريادرس و اميد بي پناهان نيست، ايشان را با لقب «امام زمان» ندا مي کنند.