بازگشت

اصحاب كهف


«اصحاب کهف»، جمعيّت با ايماني بودند که خداوند بزرگ را پرستش مي کردند، امّا ايمان خود را از دستگاه شاه جبّار مکتوم مي داشتند. آنان به غاري پناه بردند و سالهاي متمادي به قدرت خداوند در آنجا به خواب رفتند و پس از گذشت آن سالهاي طولاني بيدار شدند و پس از مدّتي در همان جا رحلت کردند.



داستان «اصحاب کهف» در قرآن کريم (سوره کهف) ذکر شده است. (براي آگاهي بيشتر ر.ک به «تفسير نمونه»، ج 12، ص 352)



در روايات مربوط به ظهور حضرت قائم (عج) آمده است که «اصحاب کهف» از ياران ايشان در آخر الزّمان و هنگام خروج خواهند بود. («المجالس السنيه»، ج 5، ص 710)