«ولي فقيه» يعني مرجع تقليدي که شايستگي نيابت عامّ امام زمان (عج) را داشته باشد، چنين فردي مي تواند به جانشيني از امام قائم (عج) زمام امور را در دست بگيرد.



هنگامي که در دوران غيبت کبري شيعيان ارتباط مستقيم با آن حضرت ندارند باسد به چه کسي مراجعه کنند و وظائف ديني خود را از چه کسي بپرسند و به آن عمل کنند؟



امام قائم (عج) در پاسخ اين سؤال اسحاق بن يعقوب با خط مبارک خودشان مرقوم فرمودند:



« ... وَ أمّاالْحَوادِثُ الْواقِعَةِ فَارْجِعوا فيها إلي رُُواةِ أحاديثِنا، فَإنَّهُمْ حُجَّتي عَلَيْکُمْ وَ أنا حُجَّة اللهِ ...



: در حوادث به راويان احاديث ما مراجعه کنيد که آنها حجّت من بر شما هستند و من حجّت خدا بر شما هستم». («کشف الغمّة»، ج 3، ص 101)



راهنماي مردم در عصر غيبت، نائب امام است. مسلمين در اين عصر نيز بي سرپرست رها نشده اند. و طبق قاعده لطف کلامي- که در امامت به آن استدلال مي شود- نائب امام، به جاي امام قرار دارد. و احياء و اجراي احکام قرآن، و رهبري شعار قرآن، و تشکيل دادن جامعه قرآني، به عهده اوست. و نائب امام در هر عصر،عالم بزرگ آن عصر است، عالم نمومه امام (عالم ربّاني)، و جامع همه شرائط لازم.



با وجود غيبت امام، بايد افراد بر طبق موازين ديني تربيت شوند، و بايد جامعه بر طبق سياست ديني و اسلامي اداره شود، و اين سياست در جامعه حاکم باشد. بايد احکام قرآن مورد عمل قرار گيرد، و هدايت قرآني فعليّْت يابد، و قرآن کتاب شناخت وعمل باشد. آري، در عصر غيبت تکليف باقي است، هم به دليل عقل و هم به دليل نقل، و هم به دليل اعتبار- چنانکه بزرگان بيان کرده اند. («خورشيد مغرب»، ص 224 و 227)