«نيابت عامّه»، آن است که امام، ضابطه اي کلّي به دست دهد، تا در هر عصر، فرد شاخصي که آن ضابطه، از جهت، و در همه ابعاد، بر او صدق مي کند، نائب امام شناخته شود، و به نيابت از امام، وليّ جامعه در امر دين و دنيا باشد.



بنابراين کساني که از آغاز غيبت کبري نيابت داشته اند و دارند، و بر طبق ضابطه معيّن شده از سوي خود امامان، به نيابت رسيده اند، «نائب عامّ» ناميده مي شوند.



دوره «غيبت کبري»، دوره «نيابت عامّه» است.