پس از آن که امام زمان (عج) در سال 260 ه.ق، هنگام رحلت پدر بزرگوارشان، از نظرها پنهان شدند (و غيبت صغري به وجود آمد) تا نيمه شعبان سال 329 هجري، چهار نفر از علماء و فقهاء ربّاني به ترتيب زير، از جانب حضرت تعيين و واسطه ايشان و مردم شدند:



1- عثمان بن سعيد 2- محمّد بن عثمان 3- حسين بن روح 4- علي بن محمّد سِيْمُري و امام (عج) به آخرين نائب دستور داد که ديگر کسي را جانشين خود نکند. از اين زمان به بعد دوران غيبت کبري (طولاني) آغاز شد.



2- اين چهار نفر در اخبار مربوط به حضرت قائم (عج) به «نوّاب اربعه» (نوّاب چهار گانه) معروفند. براي هر کدام از آنها زيارتي در «مفاتيح الجنان» ذکر شده است.



نوّاب تو بر گزيدگانند فيضند و پناه شيعيانند



بر تو که سلام مي رسانند اي کاش برند اسم ما را