«معمّرين» (معمّرون)، جمع «معمّر» است، يعني درازْزي، انسان دراز عمر، دراز زندگاني، کسي که عمر درازي کرده است. اين کلمه در کتابهاي تاريخ و سيره و انساب، اصطلاح شده است. و اين به دليل داشتن مصاديق بسيار است.



امام قائم (عج) يکي از مصاديق بارز «معمّرين» هستند.