پيامبر گرامي صلّي الله عليه و آله و سلّم انحراف گرايان از خطّ عقيده به امامت را که از شناخت امام راستين عصر خود سر باز مي زنند، جاهليّت گرا و به عنوان کسي که به دوران جاهليّت عقب گرد نمايد، تعبير کرده و مي فرمايد:



«مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِف إمامَ زَمانِهِ، ماتَ مَيْتَةً جاهِليّةً («اصول کافي»، ج 1، ص 375)



: کسي که بميرد و امام زمان خويش را نشناخته باشد، مرگ او مانند مرگ افراد دوران جاهليّت است.»



اين حديث نشانگر صدور يک فرمان قطعي اسلامي از ناحيه پيامبر است، و با صراحت و تأکيد توجّه عموم را به دو امر مهم جلب مي نمايد:



1- پيامبر اسلام با اضافه کردن کلمه «امام» به کلمه «زمان» ضرورت وجود امام جامع الشرائط و قابل شناخت را در هر عصر و زماني (هر چند تنها يک نفر مسلمان وجود داشته باشد) جهت پيروي از او اعلام فرموده، و چنين امامي جز با امامان معصوم عليه السّلام شيعه که آخرين آنها حضرت مهدي، حجّة بن الحسن العسکري (عج) است، نمي تواند با کسي منطبق گردد.



2- از اينکه پيامبر گرامي صلّي الله عليه و آله و سلّم با اضافه کردن «مَيْتَةً» به کلمه «جاهليَّةً» مرگ فاقد چنين شناختي را مرگ جاهلي توصيف کرده، معلوم مي شود که اين امام همانند پيامبر، رابطه بين خلق و خالق است، که نشناختن آن عيناً بسان نشناختن پيامبر، موجب گمراهي خواهد بود.



بدين ترتيب و بر اساس نظريّه شيعه، رسول اکرم صلّي الله عليه و آله و سلّم با ايراد اين حديث شريف، امامت افراد غير معصوم و جائز الخطاء در تبليغ و اجرا احکام اسلام را، نفي و غير قابل و در آخر جاهليّت گرائي خوانده، و اين بيان چيزي است که شيعه در طول قرنها به آن معتقد بوده است. («مهدي منتظر در نهج البلاغه»، ص 9)



احمد که جهان را ز تباهي پرداخـــت دين را به ولايت علي محکم ساخت



فرموده به مرگ جاهليّت مرده است آن کس که امام عصر خود را نشناخت