در قرآن کريم درباره مسائل آينده دوران، حوادث آخر الزّمان، و استيلاي خوبي و خوبان بر جهان، و حکومت يافتن صالحان گاه به اشاره و گاه به تصريح سخن گفته شده است. اينگونه آيات را مفسّران اسلامي، طبق مدارک حديثي و تفسيري، مربوط به مهدي (عج) و ظهور آخر الزّمان دانسته اند. آيات ديگري در همان قرآن کريم هست، که به جنبه حضور ولايتي مهدي (عج) اشاره بلکه در اين باره صراحت دارد.



در شرح و تفسير آيات، به احاديث نبوي، و سخنان امام علي عليه السّلام و ديگر أئمّه طاهرين عليهم السّلام، و ساير علماء و محدّثان و بزرگان اسلام، استناد گشته است. شايد کتاب تفسيري، از تفاسير عالمان شيعه يافت نشود که در آن، به مناسبت آيات ياد شده، سخني از مهدي (عج) و مسائل آن امام به ميان نيامده باشد.



در کتاب حاضر گاهي به تناسب موضوع، براي تثبيت ادّعا و غني ساختن مطالب، از آيات قرآن استفاده شده است.



براي آگاهي بيشتر در زمينه آيات قرآني مربوط به موضوع مهدويّت مي توانيد به کتاب



«ألْمُحَجََّة، فيما نَزَلَ فِي الْقائِم الْحُجَّة»



تأليف عالم بزرگ، «سي،د هاشم بحراني»، مؤلّف تفسير عظيم، «البرهان» مراجعه کنيد، در اين کتاب به بررسي 120 آيه از قرآن کريم که درباره اين موضوع مي باشد، پرداخته شده است وي در سال 1107 يا 1108 هجري قمري درگذشت.



در ذيل به چند نمونه از آيات قرآن که در رابطه اين موضوع است اشاره مي شود:

1- أَيْنَ ما تَکونوا يَأتِ بِکُمُ اللهُ جَميعاً (بقره/148)



: هر کجا که باشيد خداوند شما را حاضر مي کند»



امام باقر عليه السّلام در تفسير آيه فرمود: «منظور ياران قتئم هستند که 313 نفرند، به خدا سوگند منظور از امّت معدوده (که در آيه 8، سوره هود آمده) آنها هستند، به خدا سوگند در يک ساعت همگي جمع مي شوند همچون پاره هاي ابر پائيزي که بر اثر باد جمع و متراکم مي گردد.» («نور الثّقلين»، ج 1، ص 139، «بحارالانوار»، ج 52، ص 342)



2- «قالَ لَو أنَّ لِي بِکُمْ قُوَّةً أوْ آوِي إلي رُکْنٍ شَديدٍ (هود/80) گفت



: (افسوس) اي کاش در برابر شما قدرتي داشتم يا تکيه گاه و پشتيبان محکمي در اختيار من بود (آنگاه مي دانستم که به شما پست فطرتان چه کنم)



امام صادق عليه السّلام فرمود: منظور از «قوّه» همان قائم (عج) است و منظور از «رکن شديد» (پشتيبان محکم) 313 نفر از يارانش هستند. («اثباة الهداة»، ج 7، ص 100)



3- «فاصْبِرْ عَلي ما يَقُولُونَ (طه/130)



: به آنچه مخالفان مي گويند استقامت کن».



امام صادق عليه السّلام به يکي از ياران خويش فرمود: تفسير اين آيه اين است که: اي محمّد در برابر مخالفان ايستادگي کن که من به دست مردي از نسل تو که او را به خون ستمگران مسلّط کنم از آنها انتقام مي گيرم» («اثباة الهداة»، ج 7، ص128)



4- «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِي الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أنَّ الأرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحونَ،» (انبياء/105)



: «ما در زبور (داوود)، از پس تورات نوشته ايم که سر انجام، زمين را بندگان شايسته ما ميراث برند و صاحب شوند»



امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود: «اين بندگان شايسته که وارثان زمين شوند، اصحاب مهدي (عج) در آخر الزَّمان هستند» («مجمع البيان» ج 7، ص 66)



5- «إعْلَمُوا أنَّ اللهَ يُحْيِ الْأرْضَ بَعْدَ مَوْتِها (حديد/17)



: بدانيد که خداوند، زمين را پس از مرگش زنده مي کند»



امام صادق عليه السّلام اين آيه را با ظهور امام قائم (عج) تطبيق نمودند و فرمودند:



«خداوند زمين را به عدالت قائم (عج) پس از مرگ رهبران ستمگر زنده مي گرداند («اثباة الهداة»، ج 7، ص 63) »