قائم
«قائم» از القاب بارز حضرت مهدي (عج) است. «قائم» يعني «قيام کننده»، نظر به اينکه قيام و نهضت حضرت صاحب العصر (عج) جهاني است و در تمام تاريخ بشر چنين قيام و حکومتي نبوده، آن حضرت با اين عنوان خوانده مي شود.
اينکه پيروان آن حضرت با شنيدن اين لفظ و يا با تلفّظ به اين کلمه بر مي خيرند و مي ايستند، اين کار يک نوع عمل مستحبّي است و احترام و اظهار پيوند و انتظار آن حضرت است و ضمناً مردم را به ياد نهضت و قيام حضرت مهدي (عج) مي اندازد و براي آنها تلقين عملي مي شود که بايد برخاست، نهضت کرد، اميدوار بود و به زمينه سازي براي ظهور و قيام جهاني رهبري معصوم و قاطع پرداخت.
اين کار در زمان امام صادق عليه السّلام نيز در ميان شيعيان معمول بود. حتّي نقل شده در خراسان در حضور حضرت امام رضا عليه السّلام کلمه «قائم» ذکر شد، امام رضا عليه السّلام برخاست و دستش را بر سر مبارک نهاد و فرمود:
«اللهمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ («بحار الانوار»، ج 51، ص 30)
: خداوندا در فرجش شتاب کن، و راه ظهورش را آسان گردان».
همچنين از امام باقر عليه السّلام سؤال شد: چرا قائم (عج) را «قائم» خواندند؟
حضرت فرمودند: «زيرا ياد او فراموش مي شود و بسياري از معتقدان به امامت آن حضرت راه ناصحيح مي روند». («حضرت مهدي (عج)، فروغ ...»، ص 66)
«ابو حمزه ثمالي» در ضمن روايتي از امام باقر عليه السّلام پرسيد: يابن رسول الله مگر شما ائمه، همه قائم به حق نيستيد؟ فرمودند: بلي! عرض کرد: پس چرا فقط امام زمان (عج) قائم ناميده شده است؟
امام باقر عليه السّلام پاسخ فرمودند: «چون جدّم امام حسين عليه السّلام شهيد شد، فرشتگان به درگاه الهي ناليدند و گفتند: پروردگارا! آيا قاتلين بهترين بندگانت، و زاده اشراف برگزيدگانت را به حال خود وا مي گذاري؟
خداوند به آنها وحي فرستاد که: «اي فرشتگان من آرام گيريد. به عزّت و جلالم سوگند، از آنها انتقام خواهم گرفت هر چند بعد از گذشت زمانها باشد. آنگاه پروردگار عالم امامان اولاد امام حسين عليه السّلام را به آنها نشان داد و فرشتگان مسرور گشتند. يکي از آنها ايستاده بود و نماز مي گذارد.
خداوند فرمود:
«بِذلِکَ الْقائِمُ إنتَقِمُ مِنْهُمْ
: به آن قائم از آنها انتقام مي گيرم.» («مهدي موعود»، ابتداي باب دوم، ص 228)
به بشر ناب ترين هديه سرمد آمد قائم و منتقم آل محمّد آمد
به بشر ناب ترين هديه سرمد آمد قائم و منتقم آل محمّد آمد