کتاب «الفصول العشرة في الغيبة» تأليف «محمّد بن نعمان» معروف به «شيخ مفيد» (متوفّي 413 هجري قمري) است.



وي مرجع تقليد شيعيان اماميّه بود، در زمان او بود که تعمّق در مباحث کلامي غيبت آ آغاز شد. او در اين کتاب مي کوشد تا وجود امام غائب را بر اساس دو اصل ضرورت وجود امام در هر دوره از زمان و عصمت آن حضرت، اثبات کند.