عالماتي که بيانگر ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) مي باشد، دو قسم است:



يکي علامات حتميّه و ديگري علامات غير حتميّه. برخي از علامات حتميّه بدين ترتيب است:



خروج دجّال، صيحه و نداء آسماني، خروج سفياني، فرو رفتن لشکر سفياني در بَيداء، قتل نفس زکيّه، خروج سيّد حسني، ظاهر شدن کف دستي در آسمان، کسوف آفتاب در نيمه ماه رمضان و خسوف ماه در آخر آن، آيات و علاماتي که در ماه رجب ظاهر مي شود و اختلاف بني عبّاس و انقراض دولت ايشان.



قسمي ديگر از علائم ظهور، علائم حتميّه است.(اين علائم بسيار است که بعضي از آنها ظاهر شده و برخي هنوز واقع نشده است).



«حاج شيخ عبّاس قمي» در کتاب «منتهي الآمال»، باب چهاردهم، فصل هفتم، علاوه بر ذکر علائم حتميّه، به ذکر 21 مورد از علائم غير حتميّه پرداخته است که چند نمونه آن در ذيل مي آيد:



«خراب شدن مسجد کوفه»، جاري شدن نهري از شطّ فرات در کوچه هاي کوفه، ظاهر شدن ستاره دنباله دار در نرديکي ستاره جُدََيّ، خراب شدن مسجد براثا، مسخ شدن طايفه اي به صورت ميمون و خوکها و ...»