«زيارت جامعه ي کبيره»، از ادعيّه اي است که مورد عنايت حضرت مهدي (عج) مي باشد، و شيعه بايد هر روز صبح به صورت مدّاحي با اين زيارت، عرض ادب به ساحت مقدّس آن بزرگوار بنمايد.



علاّمه ي مجلسي اوّل، در «شرح من لايحضر الفقيه» در ذيل اين زيارت مي گويد:



«چون به نجف مشرّف شدم، براي اينکه لياقت تشرّف حرم علوم را بيابم، تصميم گرفتم که چند روزي عبادت کنم. روزها در مقام مقائم و شبها در رواق مطهّر مشغول بودم. شبي در عالَم مکاشفه حضرت بقية الله (عج) را در حرم پدر بزرگوارش ديدم. فردا به سامراء مشرّف شدم، و چون وارد حرم شدم، مهدي (عج) آن پاره ي ماه، آنجا بود. ايستادم و از دور به طور مدّاحي و در حالي که با انگشت، اشاره به او مي کردم، زيارت جامعه را خواندم. حضرت فرمودند: بيا جلو! ابهّت و عظمت او مانع مي شد تا بالاخره جلو رفتم. به من تلطّف کرد و فرمود:



«نِعْمَ الزّيارَةِ هذِهِ



: خوب زيارتي است اين زيارت».



گفتم: از جدّتان مي باشد؟ و اشاره به قبر مطهّر امام هادي عليه السلام کردم. فرمودند: بلي از جدّم صادر شده است».



از اين جهت، علاّمه مجلسي دوّم درباره ي اين زيارت مي فرمايد:



«صحيحترين زيارات از نظر متن و سند، زيارت جامعه ي کبيره است». («زندگاني چهارده معصوم»، ص 193)