«سمّاک بن خَرَشه» معروف به «ابودجانه»، از طايفه اوس و از بزرگان انصار و از دلاوران نامي عرب بود. در جنگ بدر و اُحُد و يمامه و ساير جنگهاي پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلّم حاضر بود. او در باغ «حديقة الرحمان» در جنگ بالشکريان «مُسَيْلمه ي کذّاب» به شهادت رسيد. («اديان و مذاهب جهان»، ج 1، ص 97)



در احاديث اسلامي، او را از ياران حضرت مهدي (عج) در هنگام ظهور و پس از رجعت دانسته اند. امام صادق عليه السلام در ضمن حديثي فرمود:



«(همراه ظهور قائم (عج)) بيست و هفت نفر از پشت کوفه (نجف اشرف) ظاهر شده (و به حضرت صاحب الزمان (عج) مي پيوندند)، پانزده نفر آنها از قوم حضرت موسي عليه السلام هستند که به سوي حق هدايت مي کنند و حاکم به حق و عدالتمند. و هفت نفر آنها اصحاب کهف اند و بقيّه عبارتند از: «يوشع بن نون»، «سلمان فارسي»، «ابودجانه انصاري»، «مقداد» و «مالک اشتر». اينها در خدمت امام زمان (عج) به عنوان ياران و فرماندهان آن حضرت به شمار مي آيند». («اِعلام الوري»، ص 433 «الارشاد»، ص 399)