«سيّد علي محمّد شيرازي» معروف به «باب» در آغاز کار، خود را «ذِکْر» ناميد تا بعداً آيه ي شريفه ي:



«إِنّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّکْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ (حجر/9)



: ما قرآن را نازل کرديم، و به طور قطع نگهدار آن هستيم»



و آيه ي مبارکه ي:



«فَسْئَلوُا اَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لاتَعْلَمُونَ (نحل/43)



: اگر نمي دانيد از آگاهان بپرسيد»



را با خود مطابق کند. به همين جهت معروف به «سيّد ذِکْر» شد. بعدها که از سادگي مردم عوام استفاده کرد، خود را «باب» امام زمان (عج) ناميد و گفت: «من واسطه ي ميان مردم و حضرت هستم». («مهدي موعود»، مقدّمه، ص 157)