«جعفر بن احمد بن متيل»، از موّمنين معتمد و از دوستان نزديک «محمّد بن عثمان» (سوّمين نايب خاصّ امام زمان (عج)) بود. برخي گمان مي کردند که «محمّد بن عثمان» امر وکالت و سفارت امام قائم (عج) را بعد از خود، به او خواهد داد.



چون هنگام درگذشت «محمّد بن عثمان» فرا رسيد، «جعفر بن احمد» در بالاي سر او و «حسين بن روح» در پايين نشسته بودند. «محمّد بن عثمان» در آن حال، به «جعفر بن احمد» رو کرد و گفت:



«من مأمور شدم که حسين بن روح رو وصيّ گردانم و امور را به او واگذارم».



چون «جعفر بن احمد»، اين سخن را شنيد، از جاي خود برخاست، و دست «حسين بن روح» را گرفت، و او را در بالاي سر «محمّد بن عثمان» نشانيد، و خود در پايين پاي او نشست. («خورشيد مغرب»، ص 46)