«جاروديّه»، شعبه اي از فرقه ي «زيديّه هستند. آنان در پيرامون امام آينده، حضرت مهدي (عج)، به چند دسته تقسيم مي شوند:



1- گروهي از آنان معتقدند که کسي براي آينده به امامت نامزد نشده است و هر کس از فرزندان امام حسن مجتبي عليه السلام و امام حسين عليه السلام به شمشير قيام کند و مردم را به دين اسلام تبليغ کند، وي امام خواهد بود.



2- گروهي عقيده دارند که «محمّد بن عبدالله بن حسن بن علي بن ابيطالب» معروف به «نفس زکيّه» (که به روزگار منصور، خليفه عبّاسي خروج کرد و در سال 145 هـ . ق در سن 35 سالگي کشته شد)، زنده است و بر زمين سلطنت مي کند و مهدي (عج) آينده خواهد بود.



3- عدّه اي از آنان منتظر آمدن «محمّد بن قاسم بن علي بن عمر بن حسين بن علي عليه السلام»، فرمانرواي طالقان (که در روزگار معتصم، خليفه ي عبّاسي در طالقانِ خراسان خروج کرد و کشته شد)، هستند و او را مهدي موعود (عج) مي دانند.



4- گروهي ديگر چشم به راه «ابوالحسن، يحيي بن عمر بن يحيي بن حسين بن زيد بن علي بن حسين عليه السلام»، (که يکبار در زمان حکومت متوکّل، خليفه ي عبّاسي، و بار ديگر در زمان مستعين بالله، ديگر خليفه ي عبّاسي، خروج کرد و اين بار توسط «محمّد بن عبدالله بن طاهر» کشته شد) هستند و معتقدند که وي در کوفه نمرده و کشته نشده است». («اديان و مذاهب جهان»، ج 1، ص 298 و 299)