در بـخـش گـذشـتـه بـحـث در مـورد واژه غيبت ، مفهوم آن و عدم حضور امام مهدى (ع ) در برابر ديدگان مردم بود و سخن به غيبت كوتاه مدت يا غيبت ((صغرى )) رسيد.

دانشمندان و محدثان در مورد آغاز غيبت ((صغرى )) ديدگاه متفاوتى دارند، برخى مبداء آن را ولادت حضرت مهدى (ع ) و عصر پدر گرانقدرش مى دانند و برخى آغاز غيبت صغرى را از شهادت حضرت عسكرى (ع ) به حساب مى آورند.(252)

به نظر ما، زندگى حضرت مهدى (ع ) از همان آغاز ولادت مباركش با نوعى پرده پوشى و رازدارى و نـهـان مـانـدن از چـشـمـهـا، هـمـراه بـود بـر اين اساس مى توان گفت كه : غيبت صـغـرى از عـصـر حـضرت عسكرى (ع ) و ولادت فرزند گرانمايه اش حضرت مهدى (ع ) شـروع شـده و بـا ايـن بـيـان ، پـنـج سـال زنـدگى آن وجود گرانمايه در كنار پدر را، هـمـانـگـونـه كـه ((مـرحـوم مـفـيـد)) و ديـگر دانشمنان جزو غيبت صغرى محسوب داشته اند آنگونه به حساب آورديم .