بازگشت

رسول اكرم و خراب شدن مسجد براثا


رسول اكرم و خراب شدن مسجد براثا

برگرفته از كتاب : نشانه هاى ظهور

مسجد براثا واقع در غرب بغداد مسجدى است بسيار باعظمت كه هفتاد پيامبر در آن نماز خوانده اند. در اين روايت ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پس از ذكر موقيعت اين مسجد، خراب شدن آن را يكى از فتنه هاى پيش از ظهور بيان فرموده اند. خلاصه روايت از اين قرار است كه مسجدى را در حيات پيامبر صلى الله عليه و آله شبانه خراب كردند. اصحاب ناراحت شدند، آن حضرت فرمودند:

لا تنكروا ذلك فان هذا المسجد يعمر ولكن اذا هدم مسجد براثا بطل الحج قيل له و اين مسجد براثا هذا قال فى غربى الزوارء من ارض العراق صلى فيه سبعون نبيا و وصيا و آخر من يصلى فيه هذا و اشار بيده الى مولانا على بن ابى طالب عليه السّلام . (43)

منكر نشويد اين را زيرا كه اين مسجد آباد مى شود، اما اگر مسجد براثا خراب شود (كنايه از اهميت مسجد است ) زيانهايى در بر دارد كه از جمله آن تعطيل شدن برنامه حج است . عرض كردند: اين مسجد در كجا قرار گرفته است ؟ فرمودند: در غرب زوراء (بغداد) از زمين عراق . هفتاد پيامبر در اين مسجد نماز خوانده اند و آخر كسى كه در آن نماز مى خواند على بن ابى طالب عليه السّلام است .

رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله بعد از خودشان براى امت اسلامى از سه عامل مى ترسيدند:

1. لغزش عالم و دانشمند كه قدرت تخريبى آن از صدها بمب اتمى بيشتر است . زيرا لغزش عالم عقايد و افكار مردم را مسموم مى كند و آنها را براى ابد از بين مى برد، اما اثر بمبهاى اتمى فقط مربوط به جسم است .

2. حكم حاكم ستمگر كه بر مبناى خلاف حق صادر مى شود.

3. متابعت از هوى و هوس كه همه چيز مردم را به باد فنا مى دهد (وضع فعلى مسلمانان در دنيا خود گواه اين مطلب است ):

قال رسول الله صلى الله عليه و آله : انى اخاف على امتى من بعدى من اعمال ثلاثه قالوا ما هن يا رسول الله قال : زلة العالم و حكم الجائر و هوى متبع . (44)

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: در خصوص امت ، پس از خود در سه مورد بيمناك هستم . سؤ ال شد يا رسول الله آن سه مورد چيست ؟ فرمودند: لغزش عالم و حكم ستمگر و هوى و هوسى كه متابعت و پيروى شود.

ان جبرئيل اتى النبى صلى الله عليه و آله فقال انالله و انااليه راجعون فقال النبى صلى الله عليه و آله وسلم : و انالله و انااليه راجعون فمم ذلك ؟ فقال ان امتك ستفتن بعدك بقليل زمان من دهرك غير كثير فقلت : فتنة كفر او فتنة ضلال ؟ فقال : كل سيكون . فقلت : و من اين و انما فيهم كتاب الله تعالى ؟ فقال : بكتاب الله تعالى يفتنون و ذلك من قبل اءمرائهم و قرائهم يمنع الامراء القراء الحقوق فيظلمون حقوقهم و لايعطونها فيقتتلون و يقتتنون و يتبع القرآن اهواء الامراء فيمدونهم بى الغى ثم لايقصرون فقلت يا جبرئيل فكيف يسلم من يسلم ؟ فقال : بالكف والصبر ان اعطوا الذى لهم اخذوه و ان منعوا تركوه . (45)

جبرئيل شرفياب محضر مقدس رسول اكرم صلى الله عليه و آله شد و اين آيه شريفه را تلاوت كرد:(( انالله و انااليه راجعون )). پس پيامبر صلى الله عليه و آله آيه (( انالله و انااليه راجعون )) را تلاوت فرمودند و سپس از جبرئيل پرسيدند: خواندن اين آيه براى چيست ؟ عرض كرد: يا رسول الله ! امت شما بعد از رحلتتان مبتلا به يك امتحان سنگين مى شوند، آن هم خيلى زود. فرمودند: امتحان كفر است يا گمراهى و گم كردن راه حق ؟ عرض كرد: همه اينها خواهد بود. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: اين از كجاست ، و حال آنكه قرآن در ميان امت من است ؟ عرض كرد: به وسيله قرآن امتحان مى شوند و اين برنامه از ناحيه دو دسته پياده مى شود: زمامداران و قراء و دانشمندان آنها. فرمانروايان حقوق قراء را نمى دهند، پس به آنها ظلم مى شود و درگيرى و جنگ در بين آنها پديد مى آيد. آنگاه فرمانروايان قرآن را تابع هواهاى نفسانى خود قرار مى دهند (طبق دلخواه خود تفسير مى كنند) و قراء را به گمراهى مى كشانند (ممكن است غرض از قراء علما و دانشمندان هر زمانى باشند). پرسيدم از جبرئيل كه راه سلامت ماندن از اين خطر كدام است ؟ گفت : كف نفس و بردبارى در مقابل تضييع حقوق و كناره گيرى از مراكز فتنه .

درباره اوضاع و احوال آخرالزمان از رسول اكرم صلى الله عليه و آله روايت شده است كه فرمودند:

ياءتى على امتى زمان تكثر فيه الاراء و تتبع فيه الاهواء و يتخذ القرآن مزامير و يوضع على الحان الاغانى يقراء بغير خشى لاياءجرهم الله على قراءته بل يلعنهم فعند ذلك تهش النفوس ‍ الى طيب الالحان فتذهب حلاوة القرآن اولئك لانصيب لهم فى الاخرة و يكثر الهراج و المرج و تخلع العرب اعنتها و تكتفى الرجال بالرجال و النساء بالنساء و يتخذون ضرب القصيب فيما بينهم فلا ينكره منكر بل يتراضون به و هو من احدى الكبائر الخفية فويل لهم من ديان يوم الدين لاتنالهم شفاعتى فمن رضى بذلك منهم ولم ينههم ندم بذلك يوم القيمة و انا منه برى و عندها تتخذ النساء مجالس و تكون الجموع الكثيرة حتى ان المراءة لتتكلم فيها مثل الرجال و يكون جموعهن لهوا و لعبا و فى غير مرضاة الله و هى من عجائب ذلك الزمان فاذا راءيتموه فباينوهم و احذروهم فى الله فانهم حرب الله و لرسوله و الله منهم برى . (46)

زمانى بر امت من بيايد كه مردم داراى آراء مختلف خواهند شد و از هواها و خواهشهاى نفسانى پيروى مى كنند و قرآن را با آواز و مزامير و به صورت غنا مى خوانند بدون اينكه از خداوند ترسى داشته باشند. خداوند بزرگ در سايه خواندن قرآن به آنها اجرى نخواهد داد بلكه آنها را لعن مى كند (چون به قرآن عمل نمى كنند). پس ، در چنين عصرى ترانه ها و ساز و آواز آدميان را به طرب مى آورد آنچنانكه نفسهايشان گويى در طرب مى آيد و لذت و شيرينى قرآن خواندن از آنها گرفته مى شود. اين دسته از مردم از ثوابهاى اخروى بى بهره اند. در اين موقعيت بيگناهان را زياد مى كشند، هرج و مرج بالا مى گيرد و اجتماع عرب خودسر مى شود (هر كارى كه خواستند انجام مى دهند و در مقابل دستورهاى دين بى تفاوت مى شوند)، مردها به مردها اكتفا مى كنند (از نظر جنسى ) و زنها به زنها قناعت مى ورزند در فجور. ساز و آواز در ميان آنها رواج مى يابد و در مجامع خودشان از آن استفاده مى كنند و كسى آنها را نهى نمى كند بلكه تشويق مى شوند، با اينكه يكى از گناهان كبيره است كه كبيره بودنش بر آنها پوشيده است ، پس اى واى بر آنها از جزا دهنده روز رستاخيز. و شفاعت من به آنها نخواهد رسيد و كسى كه راضى به اعمال بد آنها باشد و آنان را از اين عمل نهى نكند نيز در روز قيامت پشيمان شود (البته پشيمانى ديگرى سودى نخواهد داشت ) و من بيزارم . در چنين جامعه اى زنها براى خود تشكيل مجلس مى دهند (كنفراس تشكيل مى دهند) و جمعيتهاى زيادى به راه مى اندازند، به نحوى كه زنها در آن اجتماعات براى سرگرمى است و در مسير غير رضاى خداوند انجام مى شود. پس چون اين مردم را با اين كيفيت ديديد از آنها فاصله بگيريد و اگر مى توانيد آنها را نهى كنيد و از ايشان بترسيد براى خدا؛ زيرا اين جمعيت در حال جنگ با خدا و رسول او هستند و خداوند و رسولش از آنها بيزارند.

خواننده عزيز!

اين روايت را به منزله آيينه اى قرار ده و سيماى جهان را در آن ببين و براى تعجيل در امر فرج امام عصر ارواحنا له الفداء دعا كن - اللهم عجل فرجه -.

رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله از سوى خداوند متعال اين حديث را بيان فرموده است :

قال الله تبارك و تعالى : اذا هتكوا عبادى حرمتى و استحلوا محارمى و خالفوا امرى سلطت عليهم جيشا من المشرق يقال لهم الترك هم فرسانى انتقم بهم ممن عصانى نزعت الرحمة من قلوبهم لايرحمون من بكى لايجيبون من شكى يقتلون الاباء و الامهات و البنين و البنات يهلكون بلاد العجم و يفتحون العراق فيفترق جيش العراق بثلاث فرق فرقة يلحقون باذناب الابل و فرقة يتركون عيالهم وراء ظهورهم و فرقة يقاتلون فيقتلون اولئك هم الشهداء و تغبطهم الملائكة فاذا راءيتم ذلك فاستعدوا القيامة قالوا يا رسول الله اذا ادركنا ذلك الزمان اين تاءمرنا نستكن فقال رسول الله صلى الله عليه و آله عليكم بالغوطة بالشام الى جانب بلد يقال له دمشق خير بلاد الشام طوبى لمن كان له فيها مسكن ولو مربط شاة فان الله تعالى تكفل بالشام و اهله . (47)

خداوند فرموده است : وقتى كه بندگان من هتك احترام مرا كردند (دين خداوند را محترم نشمردند) و حرام مرا حلال شمردند و اوامر مرا ترك گفتند، جمعيتى را بر آنها مسلط مى كنم كه سواران منند و به وسيله اينها از كسانى كه نافرمانى من كنند انتقام مى گيرم . رحمت را از دلهاى آنها كنده ام . لذا به آنهايى كه مى گويند رحم نمى كنند، التماس ملتمسان را ناديده مى گيرند، پدران و مادران و فرزندان را مى كشند، بلاد عجم را ويران مى سازند و عراق را فتح مى كنند لشكريان عراق سه دسته مى شوند: يك دسته به دنبال شتران مى روند ( ممكن است كنايه از فرار آنها و رو به بيابان نهادن باشد)، دسته دوم خانواده هاى خود را رها مى كنند و مى روند، دسته سوم جنگ مى كنند، مى كشند و كشته مى شوند. اينها شهدا هستند و ملائكه آسمان به آنها غبطه مى خورند. هرگاه اين برنامه ها را در دنيا ديديد آماده قيامت باشيد. عرض كردند: يا رسول الله ! اگر اين زمان را درك كرديم به كجا منزل كنيم ؟ فرمودند: بر شما باد كه به غوطه در دمشق برويد كه بهترين بلاد شام است . خوشا به حال آن كسى كه در شام منزل بگيرد ولو به قدر جايگاه يك گوسفند باشد، زيرا خداوند بزرگ تكفل شام و مردم آن را خود قبول فرموده است .

از وصاياى رسول اكرم صلى الله عليه و آله در كتاب ((مكارم الاخلاق )) به ابن مسعود است كه در آن آينده دنيا را در آيينه كلمات و سخنان حياتبخش خود مجسم فرمودند و اكنون خلاصه فرمايشات آن سرور را با خوانندگان عزيز در ميان مى گذاريم . اميد است براى همه ما آموزنده باشد.

يا ابن مسعود الاسلام بداء غريبا كما بداء فطوبى للغرباء فمن ادرك ذلك الزمان ممن يظهر من اعقابكم فلا يسلم عليهم فى ناديهم و لايشيع جائزهم و لايعد مرضا هم فانهم يستسنون بسنتكم و يظهرون بدعواكم و يخالفون افعالكم فيموتون على غير ملتكم اولئك ليسوا منى ولست منهم الى ان يقول يا ابن مسعود ياءتى على الناس زمان الصابر فيه على دينه مثل القابض بكفه الجمرة فان كان فى ذلك الزمان ذئبا والا اكلته الذئاب .

يا ابن مسعود علماؤ هم و فقهاؤ هم خونة فجرة الا انهم اشرار خلق الله و كذلك اتباعهم و من ياءتيهم و ياءخذ منهم و يحبهم و يجالسهم و يشاورهم اشرار خلق الله يدخلهم نار جهنم صم بكم عمى فهم لايرجعون و نحشرهم يوم القيمة على وجوههم عميا و بكما وصما ماءويهم جهنم كلما خبت زدناهم سعيرا كلما نضجت جلودهم بدلنا هم جلودا غيرها ليذوقوا العذاب اذا القوا فيها سمعوا لها شهيقا و هى تفور تكاد تميز من الغيظ كلما ارادو اءن يخرجوا منها من غم

اعيدوا فيها و قيل لهم ذوقوا عذاب الحريق لهم فيها زفير و هم فيها لا يسمعون .

يا ابن مسعود يدعون انهم على دينى و سنتى و منهاجى و شرايعى انهم منى براء و انا منهم برى . يا ابن مسعود لاتجالسوهم فى الملاء و لا تبايعوهم فى الاءسواق و لا تهدوهم الى الطريق و لا تسقوهم الماء قال الله تعالى ((من كان يريد الحيوة الدنيا و زينتها نوف اليهم اعمالهم فيها و هم فيها لايبخسون )) (48) يقول الله تبارك و تعالى ((و من كان يريد حرث الدنيا نؤ ته منها و مالة فى الاخرة من نصيب .)) (49) ...

يا ابن مسعود من تعلم العلم يريد به الدنيا و آثر عليه حب الدنيا و زينتها استوجب سخط الله عليه و كان فى الدرك الاسفل من النار مع اليهود و النصارى الذين نبذوا كتاب الله تعالى قال الله تعالى فلما جائهم ما عرفوا كفروا به فلعنة الله على الكافرين .

يا ابن مسعود من تعلم القران للدنيا و زينتها حرم الله عليه الجنة يا ابن مسعود من تعلم العلم و لم يعمل بما فيه حشره الله يوم القيمة اعمى و من تعلم العلم رياء و سمعه يريد به الدنيا نزع الله بركته و ضيق عليه معيشته و وكله الله الى نفسه و من و كله الى نفسه فقد هلك قال الله ((فمن كان يرجوا لقاء ربه فليعمل عملا صالحا و لايشرك بعبادة ربه احدا)).(50)

يا ابن مسعود فليكن جلساوك الابرار و اخوانك الاتقياء و الزهاد لانه تعالى قال فى كتابه ((الا خلاء يومئذ بعضهم لبعض عدو الا المتقين )). (51)

يا ابن مسعود اعلم انهم يرون المعروف منكرا والمنكر معروفا ففى ذلك يطبع الله على قلوبهم فلا يكون فيهم الشاهد بالحق و لا القوامون بالقسط قال الله تعالى ((كونوا قوامين بالقسط شهداء لله ولو على انفسكم او الو الدين )) (52)

يا ابن مسعود يتفاضلون باءحسابهم و اموالهم يقول الله تعالى : ((و ما لاحد عنده من نعمة تجزى الا ابتغاء وجه ربه الاعلى ولسوف يرضى )) (53) . (54)

اى پسر مسعود! اسلام در روز اول غريب به اين دنيا آمد و بزودى به غربت اول باز مى گردد (اشاره به غربت دين مقدس اسلام در ابتداى كار و نيز غربت مجدد در آخرالزمان ). اى پسر مسعود! هر كسى از شما كه اين زمان را درك كرد از اعقاب شما. پس به آنها سلام نكند، در تشييع جنازه آنها شركت نجويد و از بيماران عيادت نكند. زيرا اينان به ظاهر خود را در همان راهى جلوه مى دهند كه شما مى رويد و تظاهر به ادعاهاى شما مى كنند، اما عملا با شما مخالف هستند. پس وقتى كه مرگ اينها فرا رسد به دين و ملت شما از دنيا نمى روند. آنان از من نيستند و من هم از آنان نيستم (سنخيتى با هم نداريم ) تا اينكه مى فرمايد: اى پسر مسعود! زمانى بر مردم بيايد كه آن كس كه بخواهد در ديندارى ثابت بماند و ايمانش را حفظ كند همچون كسى است كه مى خواهد آتش را در كف دست خود قرار دهد. پس اگر در اين زمان (چون ) گرگ باشد مى تواند زندگى كند، والا گرگهاى درنده او را مى خورند.

اى پسر مسعود! علما و فقهاى آنها خيانتكار و فاجرند. آگاه باشيد كه اينها بدترين مردم روى زمين هستند و نيز آنهايى كه از آنها متابعت مى كنند و با آنها رفت و آمد دارند و از آنها علم ياد مى گيرند و يا آنان را دوست مى دارند و با آنها مجالست و مشورت مى كنند، جايگاهشان در جهنم است . اينان كور و كر و لال خواهند بود و در روز قيامت نيز نابينا و كر و لال محشور خواهند شد... (55)

اى پسر مسعود! اينها مدعى ديندارى و پيروى از من و ادامه دهنده راه من هستند. اما چنين نيست . اينها در حقيقت از من بيزارند و من هم از آنها بيزارم . اى پسر مسعود! در مجالس ‍ با آنها ننشينيد، در بازارها با آنها داد و ستد نكنيد، آنها را به سوى راه رهنمون نشويد، به آنها آب ندهيد، كه خداوند متعال درباره آنها فرموده است : ((هر كس طالب دنيا و زينت دنيا باشد، پاداش اعمالشان را در دنيا به طور كامل عطا مى كنيم ، و چيزى از آن در دنيا فروگذارى نمى شود)). و خداوند تبارك و تعالى مى فرمايد: ((هر كس خواهان كشت دنيا باشد از آن برايش مى دهيم و در آخرت بهره اى براى او نيست )).

اى پسر مسعود! كسى كه تحصيل علم كند اما براى دنيا و رسيدن به نعمتهاى دنيوى ، مستحق عذاب خداوند خواهد بود و با يهود و نصارى در پست ترين مقامات جهنم محشور خواهد شد. يهود و نصارى كتاب خداوند را پشت سر انداختند و با اينكه نسبت به اسلام و آورنده آن شناخت پيدا كردند، در عين حال ، كفر ورزيدند و در نتيجه از رحمت خداوند محروم ماندند. آرى ، لعنت خدا بر كافران باد.

اى پسر مسعود! هر كس قرآن را براى دنيا و زينتهاى آن فرا گيرد، خداوند بهشت را به او حرام گرداند.

اى پسر مسعود! هر كس علم را بياموزد و به آنچه در آن است عمل نكند، خداوند او را روز قيامت نابينا محشور سازد. و كسى كه به خاطر مردم (ريا) تحصيل علم كند و هدفش اين باشد كه دنيا را براى خود مرتب كند بركت از زندگى اش برداشته مى شود و به تنگى معيشت گرفتار مى آيد و خداوند او را به خودش وامى گذارد كه سرانجامش البته هلاكت است . خداوند در قرآن مى فرمايد: ((كسى كه به لقاى او (قرب جوار) اميدوار است بايد نيكوكار باشد و در پرستش خدا هرگز احدى را با او شريك نگرداند)).

اى پسر مسعود! سعى كن همنشينان تو از نيكان باشند و اگر براى خودت برادرى انتخاب مى كنى از زهاد برگزين (زاهد آن كسى است كه گناه نكند و دنيا را بر آخرت مقدم ندارد و نسبت به دنيا بى رغبت باشد)؛ چرا كه خداوند در كتابش فرموده است : ((در آن روز دوستان همه با يكديگر دشمن اند مگر پرهيزكاران )).

اى پسر مسعود! بدان كه اين اشخاص معروف را منكر مى بينند (واجبات الهى به نظر آنها حرام است ) و محرمات را معروف (ارتكاب حرام در نظر آنها مانعى ندارد). پس در اين حال ، خداوند بر دلهاى آنان مهر مى زند. آنوقت در ميان آنها كسى شهادت به حق نمى دهد و نيز قيام به عدل نمى كند با اينكه خداوند امر فرموده است ((نگهدار عدالت باشيد و براى خدا گواهى ديد ولو اينكه به ضرر خودتان و يا پدران و مادران و بستگان نزديك شما باشد)).

اى پسر مسعود! اينها افتخارشان را به مال مى دانند با اينكه خداوند فرموده ((براى هيچ كس در نزد او نعمتى نيست كه پاداش داده شود، مگر در پى خشنودى پروردگار برترش ، و بزودى خشنود گردد)).