1 ـ نداى آسمانى

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

ندا، يا خروش آسمانى ، از بارزترين نشانه ها و روشنترين علامتها و نيرومندترين دلايل و براهين ، بر ظهور دگرگونساز ونجاتبخش حضرت مهدى عليه السلام است .

ايـن خـروش و نـداى آسمانى ، بسان اعتراف آسمان و آسمانيان به حقانيت قيام قائم عليه السـلام و اثبات واقعيت عظيم و پر شكوهى است كه قرآن شريف و پيامبر گرانقدر اسلام و خاندان پاك و پاكيزه اش از آن نويد داده اند.

روايات رسيده به صراحت بيانگر آن است كه خروش آسمانى از جانب فرشته وحى است و اوست كه نداى قيام قائم عليه السلام را، سر مى دهد.

روشـن اسـت كه منظور از خروش آسمانى نه صداى مهيب رعد يا غرش توپخانه و موشكها يا سلاحهايى از اينگونه است كه ساخته دست انسان و ره آورد انديشه او باشد بلكه اين خروش آسمانى سخنى است پر معنا و روشن كه همگان پيام آن را در مى يابند.

از روايـات خـواهـيم آورد كه طنين آن ندا و اثرگذارى آن در جهانيان به گونه اى است كه هـر آن كـس كـه در خواب است ، وحشت زده بيدار مى گردد و آن كه نشسته است از ترس بپا مى خيزد و ايستاده بى اختيار به زمين مى افتد و بانوان باعفت از سراپرده خويش از خوف و هراس بيرون مى دوند.

بـعـبـارت ديـگـر: بـه هـنـگـام طـنين آن نداى آسمانى ، موج عظيمى از ترس و دلهره جامعه بـشـرى را مـى گـيـرد و از جهان ، قرار و آرامش سلب مى گردد به گونه اى كه هيچ كس نـمـى تـوانـد آن خـروش آسمانى را ناديده گرفته يا آن را كوچك شماردو يا به طبيعت و جـريـانـهـا و رخـدادهاى طبيعى و سازمان باعظمت هستى ، نسبت دهد، چرا كه انسانها آن ندا و پـيـامـش را بـى هـيـچ تـرديـدى ، بـه شايستگى دريافت مى دارند و هر چه هم منحرفان و بيدادگران بخواهند آن را طبق هواهاى خويش توجيه و تفسير نمايند، سودى نمى برند.

اعلاميه جهانى

واقـعـيـت اين است كه رخداد پرشكوهى ، چون ظهور امام مهدى عليه السلام پيش از رخ دادن خويش ، يك اعلاميه جهانى ، آن هم در گسترده ترين سطح و روشنترين معنا و مفهوم مـى طـلبـد. و از آنـجـايـى كـه ايـن نـهضت آسمانى و عدالت خواهانه و انسانساز يك نهضت جـهـانى است و به همه بشريت تعلق دارد به همين جهت زيبنده است كه همه جهانيان بر رخ دادنـش آگـاهـى يـابـنـد و بـدانـنـد كـه بـزودى آن حضرت با ظهور خويش ، روند جامعه و تـاريـخ را بـكـلى دگـرگـون مـى كـنـد و زنـدگـى را بـه ريل ديگرى مى اندازد.

از امام صادق عليه السلام آورده اند كه در مورد نداى آسمانى فرمود:

((يسمعه كل قوم باءلسنتهم .))(447)

يعنى :

هر جامعه و مردمى به زبان و فرهنگ خويش آن خورش آسمانى را مى شنود.

اما چگونه ؟:

در ايـنـكـه جـهـانـيـان ، ايـن نـداى آسـمانى را چگونه دريافت مى دارند، مساءله اى است كه بـطـور دقـيـق بـراى نـگـارنـده روشـن نـيـسـت امـا مـمـكـن اسـت بـه يـكـى از دو صـورت ذيل باشد:

1ـ مـمـكـن اسـت خـروش آسـمـانى تنها به واژه و زبان عربى فصيح و رسا، طنين افكند و آنـگـاه طـنـيـن آن در چـنـد ثـانيه سراسر گيتى را فراگيرد و كسانى كه زبان عربى را بـخـوبـى مـى دانـنـد، آن پـيـام را بـه همان صورت دريابند و آنان كه به واژه و فرهنگ عربى آگاهى كامل ندارند آن را بدون دريافت مفهوم بشنوند و پس از تحقيق و پى جويى ، مفهوم ومعناى آن را دريابند.

ممكن است آن نداى آسمانى را، خبرگزاريها به سراسر جهان مخابره و در هر كشورى به زبان و فرهنگ آن منتشر نمايند و بدينسان نداى آسمانى ظرف چند دقيقه به همان زبانها تـرجـمه شود و هر جامعه و تمدنى آن را به زبان خويش از رسانه هاى گروهى دريافت دارد.

ايـن نـكـتـه ، شـايسته يادآورى است كه : پيامبر صلى الله عليه و آله و امامان نور عليهم السلام به هنگام نويد از آينده و سخن گفتن با مردم ، با توجه به سطح خرد و انديشه مردم سخن مى گفتند و مى دانيم كه انديشه ها در آن روزگاران نمى توانستند رسانه هاى گـروهـى و وسـايـل سـريـع خـبـر رسـانـى جـهـان امـروز و نقش آن ها را، در رساندن اخبار ورويدادها به دورترين نقاط گيتى ـ در كوتاهترين فرصت ممكن ـ درك كنند، از اين رو امام صـادق عـليـه السـلام بـه ايـن بـيـان بـسـنـده كـرد كـه : ((يـسـمـعـه كل قوم باءلسنتهكم .))

هـر جـامعه اى نداى آسمانى را به زبان و لغت خويش مى شنود و ديگر به چگونگى آن و فراتر از اين نپرداخته است . ((والله العالم .))

2ـ احتمال ديگر اين است كه هر جامعه و تمدنى اين نداى آسمانى را بصورت اعجازآميزى ، طبق فرهنگ و زبان خويش دريافت مى دارد به گونه اى كه همگان در همان لحظات نخست ، نـداى آسـمـانـى را بـدون ترجمه و گزارش خبرگزاريها به زبان و لغت خويش درك مى كـنـنـد، چـنـين چيزى بعيد نيست ، زيرا خداوند بر هر كارى تواناست وظهور امام مهدى عليه السلام نيز به معجزات و كارهاى اعجاز آميز و ماوراى طبيعى پيچيده شده است .

علاوه بر اين ، دريافت همگانى نداى آسمانى از نظر مادى نيز كار ناممكن نيست ، چرا كه ما هم اكنون شاهد اين حقيقت هستيم كه انسان ، اين مخلوق خدا، توانسته است تجهيزاتى بسازد كـه ظـرف چـنـد لحـظـه يك نطق سياسى يااجتماعى را به لغات و زبانهاى گوناگونى ترجمه كند كه هم اينك اين دستگاه را در مراكز سياست جهانى بكار مى گيرند بطوريكه نماينده هر كشورى سخنرانيهاى متعدد را به زبان ويژه خويش دريافت مى دارد.

ايـنك ، هنگامى كه بشر بر چنين كارى توانايى يافت ، آيا آفريدگار هستى نمى تواند ايـن نـداى آسـمـانى پيش از ظهور را، دريك لحظه به گونه اى ظنين افكن سازد كه آن را به گوش همه جهانيان برساند و هر جامعه و مردمى آن را به لغت وزبان خويش بشنوند؟

چرا كه خداوند بر هر كارى تواناست و به انسانها جز اندكى از علم و دانش ارزانى نشده است . ((و ما اوتيتم من العلم الا قليلا))(448)

نداهاى متعدد

از مـجـمـوع رواياتى كه خواهد آمد اين نكته دريافت مى گردد كه نداهاى آسمانى در آسـتانه ظهور، متعددند و از نظر قالب و روح باهم متفاوت و زمان طنين افكندن آنها نيز باهم فاصله دارد.

نخستين ندا در ماه رجب طنين مى افكند و نداى دوم و سوم به ترتيب در ماه رمضان و ماه محرم .

و بـاز از روايـات چـنـيـن دريـافـت مـى گـردد كـه آن نـدا و خـروش آسمانى كه داراى اهميت بسيارى است و از نشانه هاى قطعى ظهور شمرده شده است دومين نداست ، يعنى ندايى است كه ماه رمضان همه جا شنيده مى شود و اين خروش آسمانى پرشكوه ترين و پرشورترين نويد و بشارتى است كه آسمان به اهل زمين مى فرستد، همانگونه كه بزرگترين هشدار و اخطار به طغيانگران و جبارانى است كه در برابر حق ، سر فرود نمى آورند.

مـا نمى توانيم طنين و عكس العمل اين نداى آسمانى در جامعه و تمدنهاى بشرى در آستانه ظـهور را در صفحه انديشه خويش ترسيم نماييم ، از سويى شادمانى و سرور بر چهره ايـمـان آوردگان جلوه گر مى گردد و از ديگر سو دلهره واضطراب و ترس و هراس بر دلهـاى جـنـايـتـكـاران سـايـه مى افكند، بويژه آنگاه كه در مى يابند ديگر توان گريز ازقـلمـرو قـدرت و حـكـومـت آن پـيـشـواى پـراقـتـدار و عـدالت گـستر را ندارند و پيشواى پـرشـكـوهـى كـه هـمـه آسـمانيان پيش ‍ از زمينيان به ياريش برخاسته و تمامى مراكز و شـاهـرگـهـاى طـبـيـعـت در بـرابـر فـرمـان او سـر تـعظيم و تواضع فرود آورده اند وآن گرانمايه عصرها و نسل ها در ماوراى ماده و طبيعت نيز تصرف مى نمايد.

درود خـدا بـر پـيـامـبر و خاندان پاك و پاكيزه او باد كه در همه ميدانها، انگشت روى نقاط حـسـاس و مـورد نـظـر نهاده و هرآنچه مربوط به اين خروش آسمانى مى گردد همه را به انـدازه اى كـه خـردهـا و انـديشه ها توان دريافت آن را در آن روزگاران داشته اند، همه را بيان فرموده اند.

نمونه هايى از روايات

1ـ امام صادق عليه السلام در اين مورد فرمود:

((الصـيـحـة التى فى شهر رمضان تكون ليلة الجمعة ، لثلاث و عشرين مضين من شهر رمضان .))(449)

يعنى :

آن خـروش آسـمـانى كه در ماه رمضان پيش از ظهور طنين مى افكند، در شب جمعه ، شب 23 ماه رمضان خواهد بود.

2ـ و نيز ((ابوحمزه ثمالى )) از امام صادق عليه السلام پرسيد كه :

((فكيف يكون النداء؟))

يعنى :

آن نداى آسمانى چگونه خواهد بود؟

كه آن حضرت فرمود:

((يـنـادى مـنـاد مـن السـمـاء اول النـهـار يـسـمـعـه كل قوم باءلسنتهم : ((اءلا! ان الحق فى على و شيعته .))

((ثـم يـنادى ابليس ـ فى آخر النهار ـ ((اءلا! ان الحق فى السفيانى و شيعته .)) فيرتاب عند ذلك المبطلون .))(450)

يعنى :

نـداكـنـنده اى ، در آغاز روز از آسمان ندايى سر مى دهد كه هر جامعه و ملتى به زبان و فرهنگ خويش آن را مى شنود.

ندا اين است : ((جهانيان ! بهوش باشيد كه حق با على و در راه و رسم على عليه السلام و شيعيان حقيقى آن گرامى است .))

آنـگـاه ابليس عصر همان روز ندا مى دهد كه : ((مردم ! بهوش باشيد كه حق در راه و رسم سفيانى و پيروان اوست .))

و اينجاست كه باطل گرايان به آفت شك و ترديد گرفتار مى گردند.

3 ـ امام باقر (عليه السلام ) در اين مورد مى فرمايد:

((يـنـادى مـنـاد مـن السـمـاء بـاسـم القائم (عليه السلام ) فيسمع من بالمشرق و من بالمغرب ، لايبقى راقد الا لستيقظ، ولا قائم الا قعد و لا قاعد الاقام على رجليه ، فزعا من ذلك الصـوت ، فـرحـم الله مـن اعـتـبـر بـذلك الصـوت فـاءجـاب فـان الصـوت الاءول هو صوت جبرئيل .))

ثم قال (عليه السلام ): ((يكون الصوت فى شهر رمضان ، فى ليلة جمعة ، فى ليلة ثلات و عشرين ، فلاتشكوا فى ذلك واسمعوا و اءطيعوا.))

((و فـى آخـر النـهـار، صـوت المـلعـون ابـليـس ، يـنـادى : ((اءلا! ان فـلانـا قـتـل مـظـلومـا.)) ليـشـكـك انـاس ويـفتنهم ، فكم فى ذلك اليوم من شاك متحير قد هوى فى النار.))

((فـاذا سـمـعـتـم الصـوت فـى شـهـر رمـضـان ، فـلا تـشـكـوا فـيـه ، انـه صـوت جبرئيل و علامة ذلك انه ينادى باسم القائم و اسم اءبيه حتى تسمعه العذراء فى خدرها، فتحرض اءباها و اءخاها على الخروج .))

ثـم قـال (عـليـه السـلام ): ((لابـد مـن هـذيـن الصـوتـيـن قبل خروج القائم (عليه السلام ).)) (451)

يعنى :

نـدا كننده اى از آسمان بنام قائم آل محمد صلى الله عليه و آله ندا مى دهد و همه كـسـانـى كه در شرق و غرب عالم هستند مى شنوند، خفته اى نمى ماند جز اينكه بيدار مى گردد و ايستاده اى جز اينكه مى نشيند و نشسته اى جز اينكه وحشت زده بپا مى خيزد.

پـس درود خـدا بـر كـسـانـى كـه از آن نـداى آسـمانى پند و اندرز گيرند چرا كه نداگر اول جبرئيل است و ندا، نداى اوست .

آنـگـاه فـرمود: اين ندا، در ماه مبارك رمضان ، شب جمعه و در شب 23 ماه خواهد بود از اينرو در آن تـرديـد نكنيد. و در پايان روز نداى ابليس طنين مى افكند كه مى گويد: ((بهوش بـاشـيـد كه فلانى مظلوم كشته شده .)) تا بدينوسيله بذر ترديد بيافشاند و مردم را بـه فـتـنـه افـكـنـد و آن روز، تـرديـد كـنـنـدگـان حيرت زده اى كه به آتش دوزخ سقوط كنند،بسيارند.

بـنـابـراين ، هنگامى كه نداى آسانى را در ماه رمضان شنيديد، در آن ترديد نكنيد چرا كه نداى فرشته امين است و علامت آن اين است كه بنام قائم (عليه السلام ) و پدر گرانقدرش ندا مى دهد، ندايى كه دوشيزگان در سراپرده خويش آن را مى شنوند و پدران و برادران خويش را براى حركت از خانه و پيوستن به امام مهدى (عليه السلام ) تشويق مى نمايند.

آنگاه فرمود: ((اين دو ندا بناگزير پيش از ظهور قائم (عليه السلام ) خواهد بود.))

4 ـ و نيز آن حضرت فرمود:

((الصـوت فى شهر رمضان فى ليلة ثلاث و عشرين ، فلايبقى شى ء خلق الله فـيـه الروح الاسـمـع الصيحة فتوقظالنائم و يخرج الى صحن داره و تخرج العذراء من خدرها.))(452)

يعنى :

نداى آسمانى در ماه مبارك رمضان و شب 23 آن خواهد بود، هيچ موجودى كه خداوند بـه او روح ارزانـى داشـتـه باشد نخواهد بود، جز اينكه آن خروش آسمانى را مى شنود. بـر اثـر آن ، هـمه خفتگان بيدار و سراسيمه از خانه ها خارج خواهند شد و زنان و دختران جوان ، سربرهنه از سراپرده خويش بيرون خواهند ريخت .

5 ـ امام صادق (عليه السلام ) فرمود:

((ان اول مـن يـبـايـع القـائم (عـليـه السـلام ) جـبـرئيـل ، ينزل فى صورة طير اءبيض ، فيبايعه ثم يضع رجلا على بيت الله الحرام و رجلا على بيت المقدسوره ، ثم ينادى بصوت طلق ذلق ، تسمعه الخلائق ، اءتى اءمر الله فلاتستعجلوه .))(453)

يعنى :

نخستين كسى كه با قائم بيعت خواهد نمود، فرشته وحى است . او در چهره پرنده سـفـيـدى از آسمان فرود مى آيد و با آن حضرت ، دست بيعت مى دهد. آنگاه يك پا، بر بيت الله و پاى ديگر به بيت المقدس مى گذارد و با نداى زيبا ورسايى كه همگان آن را مى شنوند مى گويد:

((اءتى امر الله فلا تستعجلوه .))(454)

يعنى :

فرمان خدا رسيد، پس آن را به شتاب نخواهيد.

6 ـ امام رضا (عليه السلام ) فرمود:

((ينادون فى رجب ثلاثة اصوات من السماء:

صوتا منها: اءلا لعنة الله على الظالمين .

والصوت الثانى : اءزفت الازفة يا معشرالمؤ منين !

والصوت الثالث : ان الله بعث فلانا فاسمعوا له و اءطيعوا.)) (455)

يعنى :

در ماه رجب سه ندا از آسمان طنين مى افكند:

يكى مى گويد: ((بهوش باشيد كه لعنت خدا بر ستمكاران است .))

دومى مى گويد: ((هان اى مؤ منان ! آن حادثه نزديك شونده ، نزديك شد.))

و سـومـى مـى گـويـد: ((خـداونـد آن گـرامـى را فـرمان ظهور داده است ، پس سخنان او را بشنويد و فرمان او را گردن نهيد.))

7 ـ زراره از امام صادق (عليه السلام ) آورده است كه مى فرمود:

((...و ينادى مناد: ان عليا و شيعته هم الفائزون .))

قلت : ((فمن يقاتل المهدى بعد هذا؟))

فقال : ((ان الشيطان ينادى : ان فلانا و شيعته هم الفائزون .))(456)

يعنى :

... و نـداگـرى نـدا مـى دهـد كـه : ((بـى تـرديـد عـلى و شـيـعـيـان او رستگار و كاميابند.))

زراره مى گويد: ((سرورم ! پس از آن ، چه كسانى با مهدى (عليه السلام ) مى جنگند؟))

فـرمود: ((شيطان ندا مى دهد كه : فلانى و پيروان او كامياب و رستگارند.)) و نام يكى از امويان را مى برد.

گفتم : ((با اين بيان ، چه كسى راستگو را از دروغپرداز باز مى شناسد؟))

فرمود: ((آنان كه روايات ما را مى شناسند و روايت مى كنند، راستگو را مى شناسند.))

8 ـ امير مؤ منان (عليه السلام ) فرمود:

((... فـيـقـول جـبـرئيـل فـى صـيـحـتـه : يـا عـبـادالله ! اسـمـعـوا مـا اءقول : ان هذا مهدى آل محمد، خارج من اءرض مكة فاجيبوه .)) (457)

يعنى :

... جـبـرئيـل در نـداى خـويـش مـى گويد: ((هان اى بندگان خدا! آنچه مى گويم بشنويد، اين مهدى آل محمد است كه از مكه ظهور كرده است ، او را پاسخ گوييد و فرمانش را اطاعت كنيد.